Κλιματική κρίση: Επιβιώνοντας σε έναν πλανήτη με ακραία ζέστη – Δυσοίωνες οι προβλέψεις των επιστημόνων

Οι ειδικοί προειδοποιούν πως όλος ο πλανήτης πρέπει να προετοιμαστεί και να μάθει να ζει με την… ακραία ζέστη.

Έχει περάσει σχεδόν ένας μήνας που το Πακιστάν όσο και η Ινδία ήρθαν αντιμέτωπες με έναν πρωτόγνωρο, επικίνδυνο, καταστροφικό καύσωνα, ο οποίος άγγιξε τους 50 βαθμούς Κελσίου.

Λίγοι ήταν εκείνοι που έδωσαν προσοχή στο μαρτύριο που έζησαν οι κάτοικοι της Νότιας Ασίας, καθώς αν και δηλώθηκε μικρός αριθμός θανάτων –συνολικά 90-, πιστεύεται πως ο απολογισμός των νεκρών ήταν αρκετά μεγαλύτερος.

Πέρα όμως από τις απώλειες, οι ειδικοί προειδοποιούν πως πρέπει όλος ο πλανήτης να προετοιμαστεί και να μάθει να ζει με την… ακραία ζέστη.

Το μήνυμα που μας στέλνει η Γη είναι σαφές καθώς αν δεν βελτιώσουμε τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης ακραίων καιρικών συνθηκών και αντιμετώπισης τους, τότε οι θάνατοι από τους καύσωνες θα αυξηθούν.

Παρ΄όλο, λοιπόν, που όπως αναφέρει και ο Ουμέρ Ιρφάν στο Vox, η Ινδία και το Πακιστάν είναι γνωστές για τις ακραίες θερμοκρασίες τους, το φετινό κύμα καύσωνα ξεχωρίζει γιατί ξεκίνησε νωρίς, διήρκησε πολύ και ήταν πολύ επικίνδυνο.

Οι ερευνητές ήδη διερευνούν το κατά πόσο η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή συνέβαλε στην έντονη ζέστη σε ολόκληρη τη Νότια Ασία.

Ακραίοι καύσωνες: Oι άμεσες συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη

Όμως οι επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει εδώ και καιρό ότι συχνότεροι και πιο ακραίοι καύσωνες είναι μερικές από τις πιο άμεσες συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Την ίδια στιγμή παρ΄όλο που σχεδόν όλοι οι θάνατοι που σχετίζονται με τη ζέστη μπορούν να προληφθούν, οι καύσωνες σκοτώνουν χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο.

«Αυτή τη στιγμή, ένας ακραίος καύσωνας στην Ινδία και το Πακιστάν, που επηρεάζει περίπου ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους, «δοκιμάζει τα όρια της ανθρώπινης επιβιωσιμότητας», προειδοποιεί η Chandni Singh, επικεφαλής συγγραφέας της έκτης έκθεσης αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή.

Μιλώντας στο Project Syndicate, τόνισε πως τον Απρίλιο, η μέση μέγιστη θερμοκρασία στη βορειοδυτική και κεντρική Ινδία ήταν η υψηλότερη των τελευταίων 122 ετών.

Δεν είναι μόνο η Ασία – Ακραίες θερμοκρασία σε Αυστραλία, Ευρώπη, κλπ.

Ωστόσο είναι προφανές πως αυτό δεν είναι μόνο ένα πρόβλημα της Νότιας Ασίας.

Τα τελευταία χρόνια, παρόμοιες ακραίες θερμοκρασίες εμφανίστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αυστραλία, την Ευρώπη, τη Σκανδιναβία και την Ιαπωνία, με αποτέλεσμα χιλιάδες νοσηλείες και υπερβολικούς θανάτους.

Η ακραία ζέστη συνδέεται με αύξηση των πρόωρων γεννήσεων

Από ιατρικής πλευράς η ακραία ζέστη είναι υπεύθυνη για πολλά προβλήματα.

Συνδέεται με αύξηση των πρόωρων τοκετών, με μείωση της παραγωγικότητας των εργαζομένων, με υψηλότερα ποσοστά χρόνιας νεφρικής νόσου άγνωστης προέλευσης και με αύξηση των αυτοκτονιών (δείτε εδώ)

Πρόβλημα όλης της κοινωνίας

Είναι κατανοητό λοιπόν πως ένα κλιματιστικό ή μία ημέρα στην παραλία δεν αρκούν για να αποφύγεις ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα.

Το 40% των θανάτων από ζέστη οφείλονται στην κλιματική αλλαγή

Ήδη, σχεδόν το 40% των θανάτων που σχετίζονται με τη ζέστη αποδίδονται στην κλιματική αλλαγή. Και επειδή η κλιματική αλλαγή αναμένεται να αυξήσει τη συχνότητα, την ένταση και τη διάρκεια των κυμάτων καύσωνα, η ανάγκη για πρόσθετα μέτρα προστασίας των ανθρώπων θα γίνει ακόμη πιο αναγκαία. 

Καύσωνες και επισιτιστική ασφάλεια

Άλλωστε αυτές οι θερμοκρασίες δεν βλάπτουν μόνο την ανθρώπινη υγεία, αλλά διογκώνουν την επισιτιστική κρίση, καθώς καταστρέφουν τις καλλιέργειες και οδηγούν στο θάνατο πουλερικά.

Μέτρα προστασίας… χτες

Χωρίς άμεσες και σημαντικές επενδύσεις για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των κοινοτήτων και των συστημάτων υγείας, οι θάνατοι που συνδέονται με την ακραία ζέστη θα αυξηθούν.

«Η ακραία ζέστη θα είναι πιο προβληματική στο μέλλον», δήλωσε στο Nation World News, ο καθηγητής Blair Feltmet,  στο Πανεπιστήμιο του Waterlo στο Οντάριο προσθέτοντας πως «θα δούμε ακραία θερμικά φαινόμενα που θα μοιάζουν με αυτά που είδαμε κατά τη διάρκεια του θερμικού θόλου στη Βρετανική Κολομβία πέρυσι».

Τέλος χρειάζονται τεκμηριωμένα σχέδια δράσης προκειμένου να μην αυξηθούν οι θάνατοι από τις ακραίες θερμοκρασίες. 

Είναι σαφές πως εκτός από τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης και αντιμετώπισης, απαιτείται ένας μακροπρόθεσμος, στρατηγικός σχεδιασμός για το πώς θα ζήσουμε σε έναν θερμότερο πλανήτη.

Πηγές: Project Syndicate, Vox, Reuters, The Assset.com