Ρε σεις! Δεν σας γουστάρουμε!

Ενα άρθρο που… τσακίζει κόκκαλα

Τα σχόλια δικά σας…

Βασίλης Παππάς – εκπαιδευτικός

Τον τελευταίο καιρό γίνεται λόγος και μάλιστα πολύς για την αναμόρφωση της παρεχόμενης παιδείας. Για επιτροπές, θεσμούς, αναλυτικά προγράμματα, διορισμούς, κενά, μαθήματα. Οι φυσικές επιστήμες στο πυρ το εξώτερον  . Οι φιλόλογοι κραυγάζουν για τον αφελληνισμό της ελληνικής παιδείας.

Οι ρασοφόροι κραδαίνουν για άλλη μια φορά το λάβαρο της ορθόδοξης επανάστασης, άσχετα αν στην οικουμενική σύνοδο διαγκωνίζονται ποιος θα καθίσει που!

Εμείς όμως δεν σας γουστάρουμε. Δεν γουστάρουμε το σχολείο, δεν γουστάρουμε να μιλάνε τάχατες για μας (το βιώσαμε σαράντα τόσα χρόνια), χωρίς εμάς.

Φωνάζετε για την κατάργηση του τρίωρου απασχόλησης στο σχολικό εργαστήριο των Φυσικών Επιστημών. Ε και? Πότε σας είδαμε εκεί μέσα να στήνετε διατάξεις, να υπολογίζετε διαλύματα, να ανοίγετε μικροσκόπια. Όλο να βγάλουμε την «ύλη» μας φωνάζετε, ότι είμαστε απαίδευτοι από τις προηγούμενες τάξεις, (πάντοτε φταίνε οι προηγούμενοι) μας επισημαίνετε, και η κλασσική έκφραση που αντηχεί στα αυτιά μας κάθε πρωΐ είναι «θα πάρουμε τον τύπο για να λύσουμε την άσκηση»!

Εμείς δεν θέλουμε όμως να πάρουμε τον «τύπο». Θέλουμε να μάθουμε για τις επιστήμες της ζωής, θέλουμε να μάθουμε για τις επιστήμες της φύσης. Θέλουμε να μάθουμε για τα κύματα, δίπλα από ένα ηχείο ακούγοντας punk. Θέλουμε να παίξουμε με καραβάκια μελετώντας την πλεύση, θέλουμε να φτιάξουμε την οδοντόπαστα του ελέφαντα ή κάποιο αρωματικό σαπουνάκι, θέλουμε να δούμε «ζωντανά» πρωτεΐνη!

Φωνάζετε για την υποβάθμιση των αρχαίων στο γυμνάσιο! Σιγά «θα σας σβουρίξει το βόδι» καθώς έλεγε στο χωριό ο παππούς μου. Αν δεν μάθουμε για τους «Φελόποδες» ή για το πώς «η Καλλιπάτειρα ἐγυμνώθη» ή για τις κατασκευές του Αρχιμήδη «σείων ἀρχήν τινα πολυσπάστου,» με τον αποστεωμένο και άνευρο τρόπο που μας τα διδάσκετε , αλήθεια θα χάσουμε κάτι? Δεν ακούτε τα χασμουρητά μας στην αίθουσα?

Μας πήρατε μέσα από ένα ευέλικτο πρόγραμμα να μας διδάξετε σε ένα αρχαιολογικό μουσείο πηγαίνοντας και μια και δύο φορές, μας πήγατε να μας δείξετε τα μελανόμορφα αγγεία, ξέρετε με εκείνες τις πονηρές ζωγραφιές για να μας κινήσετε το ενδιαφέρον? Μας υποδείξατε τρόπους ερμηνείας «ζωντανών» κειμένων, μας καταδύσατε στον τρόπο ζωής των αρχαίων ελλήνων? Α ξέχασα μας βγάλατε στους δρόμους φωνάζοντας ότι «η Μακεδονία είναι ελληνική» αλλά αν μας ρωτήσει κάποιος το γιατί, δεν ξέρουμε να απαντήσουμε! Κάτι για Αίγες, Αιγές, κατσίκες ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων θυμόμαστε από μια εκδρομή που κάναμε στο γυμνάσιο. Τότε που τάφτιαξε ο Νίκος με τη Μαρία….

Αμ το άλλο, με τα θρησκευτικά? Ο θεολόγος μας έβαλε να μάθουμε απ’ έξω το «Πιστεύω» για να πάρουμε είκοσι. Μας βάζει να μάθουμε τα μυστήρια. Αλλά εγώ ξέρω τώρα που παντρεύεται η αδελφή μου, ο παππάς ζητά 100 ευρώ για να ανάψει τον μεγάλο πολυέλαιο. Το είχα απορία πόσο αποτιμώνται τα διάφορα μυστήρια, το ρώτησα στον θεολόγο και αυτός με έβγαλε έξω με απουσία. Τελικά αποτιμώνται με μια απουσία. Και έχω και την εξής απορία, που ούτε αυτή την λύνουν τα βιβλία των θρησκευτικών. Στο τμήμα μου έχω ένα φίλο μαύρο μπασκετμπολίστα μουσουλμάνο. Και γ@μώ τα παιδιά. Φιλικός, βοηθά τους πάντες, παίρνει το παιγνίδι πάνω του για να νικάμε, με μια θλίψη στα μάτια του που έχασε στον πόλεμο τον πατέρα του. Αυτός θα πάει ή δεν θα πάει τελικά στον παράδεισο?

Άσε και το άλλο με την γυμναστική. Απαραίτητα για να μας αφήσει ήσυχους ο καθηγητής πρωΐ – πρωΐ είναι να έχουμε φόρμες. Αυτός δεν έχει, αλλά είναι εξουσία τι να κάνουμε! Ο Σαλέχ από τη Συρία, εργάζεται μέχρι αργά το βράδυ σε γυράδικο, για να βοηθά την οικογένεια. Πότε χάνει την πρώτη ώρα, από την κούραση, πότε δεν έχει φόρμες. Όλα τα λεφτά τα δίνει στην οικογένεια. Θα πάρει όμως την απουσία του. Τι παρακαλάμε να κάνει ο «λύκος» τα στραβά μάτια, τι να δείξει επιείκεια, γιατί θα μείνει, (στα μαθηματικά άριστος, από αυτόν αντιγράφω), ο λυκειάρχης ανένδοτος, «ό,τι λέει ο νόμος» .

Α! υπάρχει και εκείνος ο περίεργος με το «όπερ έδει δείξαι». Ποτέ μου δεν κατάλαβα τι θέλει να πει ο ποιητής. Γεμίζει έναν πίνακα με κάτι ακαταλαβίστικα σύμβολα και μετά στο τέλος γράφει έναν αριθμό και γυρίζει προς εμάς κραυγάζοντας με μάτια που γυαλίζουν «όπερ έδει …». Μόνο μια φορά κατάλαβα κάτι στην στατιστική, όταν μας παρουσίασε ένα γράφημα των αποτελεσμάτων των εκλογών της προηγούμενης Κυριακής.

Τελικά αυτές οι 6-7 ώρες στο σχολείο είναι βασανιστικές. Κάπου διάβασα ότι ο χρόνος είναι σχετικός (Einstein). Πράγματι όταν μετά το σχολείο κάνουμε βόλτα με την Ελένη τότε περνά πολύ γρήγορα, αλλά μέχρι να φθάσει το μεσημέρι είναι Γολγοθάς, βουνό, φυλακή. Οι καθηγητές μας κάνουν ότι διδάσκουν και εμείς κάνουμε ότι τους ακούμε. Και μην νομίζετε και στα φροντιστήρια τα ίδια σκ@τ@. Κάνουν μάθημα με τους λίγους, αυτούς που θα μπουν στην κορνίζα, και εμείς οι υπόλοιποι κάνουμε ότι καταλαβαίνουμε!

Τελικά δεν σας γουστάρουμε. Δεν γουστάρουμε τον κόσμο που σαράντα χρόνια φτιάχνετε για μας, που χορτάσατε εσείς και μας τον παραδίνεται άδειο, ένα τίποτα και εξακολουθείτε να μην βλέπετε γύρω σας. Μάλλον είσαστε εκ γενετής τυφλοί. Δεν βλέπετε τις ανάγκες μας, δεν αφουγκράζεστε τις ανησυχίες μας, δεν δίνετε διέξοδο στα όνειρά μας!

Για την αντιγραφή: Βασίλης Παππάς – εκπαιδευτικός

Πηγή: alfavita.gr