Πύρινος ωκεανός κάλυπτε κάποτε τη Σελήνη

Ο νότιος πόλος της Σελήνης αποτελεί το επίκεντρο της επιστημονικής κοινότητας αφού είναι το σημείο που έχει επιλεχθεί ως αυτό που υποδεχθεί την επιστροφή της ανθρωπότητας στο φυσικό μας δορυφόρο και θα δημιουργηθούν εκεί οι πρώτες επανδρωμένες βάσεις.

Έχει διαπιστωθεί ότι στο υπέδαφος του νότιου πόλου της Σελήνης υπάρχουν μεγάλα αποθέματα νερού σε παγωμένη μορφή η απόκτηση και πολυεπίπεδη αξιοποίηση του οποίου (πόσιμο νερό, οξυγόνο, καύσιμα) θα διευκολύνει τη μόνιμη παρουσία του ανθρώπου στο φεγγάρι. Όπως είναι ευνόητο πραγματοποιούνται συνεχώς τα τελευταία χρόνια διαφόρων ειδών ερευνητικές αποστολές και μελέτες στο νότιο πόλο της Σελήνης.

Σύμφωνα με τους ερευνητές ο νότιος πόλος της Σελήνης καλυπτόταν κάποτε από έναν ωκεανό από λιωμένα πετρώματα, από μάγμα. Η μελέτη αυτή ενισχύει τη θεωρία που αναφέρει ότι μάγμα σχημάτισε την επιφάνεια της Σελήνης πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.

Η αποστολή εξερεύνησε αυτήν την απομονωμένη και μυστηριώδη περιοχή της Σελήνης όπου κανένα σκάφος δεν είχε πραγματοποιήσει κάποια προσσελήνωση. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι όταν σχηματίστηκε η Σελήνη πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, άρχισε να ψύχεται και ένα ελαφρύτερο ορυκτό που ονομάζεται ανορθοσίτης φερροάν επέπλεε στην επιφάνεια. Αυτός ο φερροικός ανορθοσίτης σχημάτισε την επιφάνεια του φεγγαριού.

«Η θεωρία της πρώιμης εξέλιξης της Σελήνης γίνεται πολύ πιο ισχυρή υπό το φως των παρατηρήσεών μας», λέει ο Δρ. Σαντός Βανταγουάλε του Physical Research Laboratory, εκ των επικεφαλής της μελέτης.

Πριν από την ινδική αποστολή στοιχεία για την παρουσία ωκεανών μάγματος στη Σελήνη είχαν εντοπιστεί στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη της Σελήνης από τις επανδρωμένες αποστολές Apollo της NASA στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και τις αρχές της δεκαετίες του 1970.

Η εξερεύνηση

Το ρόβερ Pragyaan της αποστολής Chandrayaan-3 εξερεύνησε την περιοχή του σεληνιακού νότιου πόλου για 10 ημέρες τον περασμένο Αύγουστο.

«Ήταν πραγματικά συναρπαστικές στιγμές. Το να κάθεσαι στο δωμάτιο ελέγχου, να μετακινείς το ρόβερ στη σεληνιακή επιφάνεια – αυτό ήταν πραγματικά μια μοναδική εμπειρία», λέει ο καθηγητής Βάνταγουάλε. Το ρόβερ κατασκευάστηκε για να αντέχει τις μεγάλες μεταβολές της θερμοκρασίας στη Σελήνη και μπορούσε να πάρει τις δικές του αποφάσεις σχετικά με το πώς να κινηθεί στην ανώμαλη και σκονισμένη επιφάνεια της Σελήνης.

Χρειάστηκαν 23 μετρήσεις με ένα όργανο που ονομάζεται φασματόμετρο ακτίνων Χ και σκέδασης σωματιδίων άλφα. Η μέθοδος αυτή διεγείρει τα άτομα και αναλύει την ενέργεια που παράγεται για να εντοπίσει τα ορυκτά στο έδαφος της Σελήνης.

Η ερευνητική ομάδα βρήκε επίσης στοιχεία για μια συντριβή ενός τεράστιου μετεωρίτη στο νότιο πόλο της Σελήνης πριν από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια. Η συντριβή πιστεύεται ότι προκάλεσε τη λεκάνη του Aitken η οποία είναι ένας από τους μεγαλύτερους κρατήρες στο ηλιακό σύστημα, με διάμετρο 2,5 χιλιάδες χλμ.

Οι ερευνητές εντόπισαν επίσης μαγνήσιο, το οποίο πιστεύουν ότι προερχόταν από τα βάθη της Σελήνης το οποίο εκτοξεύτηκε από τη συντριβή και προωθήθηκε πάνω από την επιφάνεια. Τα ευρήματα πιστεύεται ότι θα βοηθήσουν στο να αναλυθεί ακόμη καλύτερα η γεωλογική κατάσταση της Σελήνης ώστε να αποφασισθεί που πρέπει να δημιουργηθούν επανδρωμένες βάσεις εκεί.

Οι ΗΠΑ έχουν ανακοινώσει ότι θέλουν να δημιουργήσουν μέσα στην επόμενη δεκαετία μια επανδρωμένη βάση στο νότιο πόλο της Σελήνης ενώ μια κοινή βάση θέλουν να δημιουργήσουν στο νότιο πόλο του φεγγαριού η Κίνα με τη Ρωσία σε ένα εγχείρημα στο οποίο έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον συμμετοχής πολλές χώρες όπως το Αζερμπαϊτζάν, η Βενεζουέλα, η Νότιος Αφρική και το Πακιστάν. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έχει ανακοινώσει τα σχέδια του για τη δημιουργία μιας μεγάλης εγκατάστασης στην αθέατη πλευρά της Σελήνης την οποία έχει ονομάσει «Σεληνιακό Χωριό» η οποία θα λειτουργεί τόσο ως τόπος επιστημονικής έρευνας αλλά και ως εμπορικός ή τουριστικός προορισμός χωρίς ωστόσο να έχουν γίνει μέχρι στιγμής κάποιες κινήσεις προς την έναρξη υλοποίησης αυτού του πρότζεκτ.

Naftemporiki.gr