Η Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή σε 470 λέξεις
Την Πέμπτη ο Πρόεδρος Donald Trump ανακοίνωσε την απόφασή του να αποσύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα. Η συμφωνία, στην οποία συμμετείχαν όλες οι χώρες εκτός από δύο (Συρία και Νικαράγουα), αποτελεί ένα ευρύ πλαίσιο που έχει σχεδιαστεί για να ωθήσει τα έθνη να αποτρέψουν καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.
Η συμφωνία οριστικοποιήθηκε μετά από εβδομάδες έντονων διαπραγματεύσεων τον Δεκέμβριο του 2015 και το κείμενο της φθάνει τις 31 σελίδες. Και αυτό που κάνει είναι πραγματικά πολύ απλό. Δείτε το με απλά λόγια.
1) Όλα γίνονται για 2 βαθμούς
Η ραχοκοκαλιά της συμφωνίας του Παρισιού είναι ότι οι κυβερνήσεις συμφώνησαν να συγκρατήσουν την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη αρκετά κάτω από τους 2°C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα και να συνεχίσουν τις προσπάθειες για να την περιορίσουν στον 1,5°C, μέχρι τα τέλη του αιώνα. Πέρα από τους 2 βαθμούς, διακινδυνεύουμε δραματικά υψηλότερες στάθμες στις θάλασσες, αλλαγές στις καιρικές συνθήκες, κρίσεις τροφίμων και νερού και ένα γενικότερο εχθρικό για την ανθρώπινη διαβίωση, κόσμο.
Οι επικριτές ισχυρίστηκαν ότι το όριο των 2 βαθμών είναι αυθαίρετο ή ακόμα και πολύ χαμηλό, για να κάνει τη διαφορά. Αλλά είναι ένα σημείο εκκίνησης, ένας στόχος που, πριν από το Παρίσι, ο κόσμος βρισκόταν σε μια πορεία για να τον χάσει και αυτόν.
2) Είναι εθελοντική
Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος των 2 βαθμών, η συμφωνία αναφέρει ότι οι χώρες πρέπει να προσπαθήσουν να επιτύχουν τις μέγιστες εκπομπές «όσο το δυνατόν συντομότερα». (Επί του παρόντος, είμαστε σε καλό δρόμο να πετύχουμε τις μέγιστες εκπομπές γύρω στο 2030 ή αργότερα).
Αλλά η συμφωνία δεν διευκρινίζει επακριβώς τι πρέπει να κάνουν αυτές οι χώρες. Αντ `αυτού, παρέχει ένα πλαίσιο για την επίτευξη ενός momentum στην μείωση των αερίων του θερμοκηπίου, με κάποια επίβλεψη και λογοδοσία. Για τις ΗΠΑ, η δέσμευση περιλαμβάνει μείωση κατά 26% έως 28% μέχρι το 2025. (Σύμφωνα με τις τρέχουσες πολιτικές του Trump, ο στόχος αυτός είναι αδύνατος).
195 χώρες συμφώνησαν. Αλλά δεν υπάρχει ούτε καθορισμένη τιμωρία για την παραβίαση. Η ιδέα είναι να δημιουργηθεί μια κουλτούρα λογοδοσίας (και ίσως κάποια πίεση μεταξύ των χωρών) ώστε οι χώρες να δώσουν προσοχή στο κλίμα τους.
Το 2020, οι αντιπρόσωποι των χωρών αναμένεται να ξανασυναντηθούν, να ενημερώσουν σχετικά με τις δεσμεύσεις τους για τις εκπομπές και να αναφέρουν πώς θα γίνουν πιο αποτελεσματικοί για την επίτευξη του στόχου των 2 βαθμών.
3) Ζητά από τις πλουσιότερες χώρες να βοηθήσουν τις φτωχότερες χώρες
Υπάρχει μια θεμελιώδης ανισότητα όσον αφορά τις παγκόσμιες εκπομπές. Οι πλούσιες χώρες εκμεταλλεύονται και καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες ορυκτών καυσίμων και γίνονται πλούσιες από αυτές. Οι φτωχές χώρες που επιδιώκουν να αναπτύξουν τις οικονομίες τους, αποφεύγουν πλέον να χρησιμοποιούν τα ίδια καύσιμα. Πολλές φτωχές χώρες θα είναι, επίσης, οι πρώτες που θα υποστούν τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Έτσι, ως μέρος της συμφωνίας του Παρισιού, οι πλουσιότερες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, υποτίθεται ότι θα στέλνουν 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε βοήθεια έως το 2020 στις φτωχότερες χώρες. Και αυτό το ποσό έχει ρυθμιστεί να αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου. Και πάλι, όπως και οι άλλες διατάξεις της συμφωνίας, αυτό δεν είναι απόλυτη εντολή.
4) Η συμφωνία έχει σημασία επειδή χρειαζόμαστε μια απόλυτη δυναμική για το θέμα αυτό
Η συμφωνία του Παρισιού είναι σε μεγάλο βαθμό συμβολική και θα επιβιώσει ακόμη και αν ο Trump αποσύρει τις ΗΠΑ. Αλλά θεωρείται βέβαιο ότι η συμφωνία θα αποδυναμωθεί.
