Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος της εφημερίδας μας
Ενδιαφέροντα

Μαζί και μόνοι: Ο Έλληνας φωτογράφος που καταγράφει τα φωτεινά σημεία ζωής στις σκοτεινές μεγαλουπόλεις

Δύσκολα αναγνωρίσιμες στο σκοτάδι, μερικές από τις πιο διάσημες μητροπόλεις του κόσμου όπως το Λονδίνο, το Παρίσι, το Μαϊάμι και η Αθήνα μετατρέπονται από τον Αριστοτέλη Ρουφάνη σε πολυεπίπεδους καμβάδες ανωνυμίας

«Το Alone Together είναι ένα συνεχιζόμενο φωτογραφικό έργο του Αριστοτέλη Ρουφάνη, για το οποίο ο φωτογράφος που έχει έδρα το Λονδίνο τραβάει φωτογραφίες μεγάλων μητροπόλεων με τέτοιο τρόπο, ώστε να φαίνονται μόνο μικροσκοπικά φώτα διαμερισμάτων» γράφει ο Κυριάκος Σπύρου στο behance.net για τη φωτογραφική σειρά AloneTogether του Αριστοτέλη Ρουφάνη . «Δύσκολα αναγνωρίσιμες στο σκοτάδι,  μερικές από τις πιο διάσημες μητροπόλεις του κόσμου όπως το Λονδίνο, το Παρίσι, το Μαϊάμι και η Αθήνα μετατρέπονται σε πολυεπίπεδους καμβάδες ανωνυμίας, όπου αμέτρητοι άνθρωποι αποφάσισαν να φτιάξουν το σπίτι τους, αλλά δεν συνδέονται μεταξύ τους. Το έργο θεωρεί το φαινόμενο της κοινωνικής αλλοτρίωσης στα αστικά κέντρα ως αφετηρία και προσθέτει μια θετική, αισιόδοξη ανατροπή σε αυτό.

“Όσο μεγαλύτερη είναι η πόλη, τόσο πιο μόνοι αισθανόμαστε”, σχολιάζει ο Αριστοτέλης Ρουφάνης, ο οποίος πρόσφατα μετακόμισε στο Λονδίνο από ένα άλλο πολυσύχναστο αστικό κέντρο, δηλαδή την πατρίδα του στην Αθήνα. “Σε μια μεγάλη πόλη, είμαστε πολύ αποτελεσματικοί στην κάλυψη όλων των καταναλωτικών αναγκών μας, αλλά ξεχνάμε την ανάγκη μας για συντροφικότητα. Είναι σημαντικό για τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι αν και μόνοι τους, δεν είναι μόνοι. Η ατομικότητα δεν ισοδυναμεί με αλλοτρίωση”.

Για τον καλλιτέχνη, τα μεμονωμένα φώτα που λάμπουν στην πόλη τη νύχτα συμβολίζουν ανθρώπους που είναι αποκλεισμένοι στο σκοτεινό κενό ενός αποκομμένου κόσμου. Τραβώντας φωτογραφίες πόλεων κατά το σούρουπο και την αυγή, ο Αριστοτέλης Ρουφάνης επισημαίνει πού βρίσκεται η ζωή στη μεγάλη πόλη, αφού χωρίς τη φωτεινή ρύπανση φωτίζονται μόνο οι χώροι όπου ζουν οι άνθρωποι. Ακόμη και στις φωτογραφίες όπου μπορεί να δει κανείς αναγνωρίσιμα ορόσημα, όπως στην περίπτωση του Παρισιού, ο φωτογράφος μετατοπίζει κυριολεκτικά το προσκήνιο από το κοινό στο ιδιωτικό, το οποίο με τη σειρά του εστιάζει την προσοχή στην απόσταση μεταξύ των απομονωμένων φώτων που φαίνονται στο σκοτάδι.

Για να φανεί ο κάθε ένας μικρός φωτισμός μέσα στην τεράστια αστική ζούγκλα, ο Αριστοτέλης Ρουφάνης ανέπτυξε μια τεχνική φωτογραφίας εξαιρετικά υψηλής ανάλυσης, η οποία στη συνέχεια συμπληρώνεται με σχολαστική ψηφιακή επεξεργασία που μπορεί να διαρκέσει έως και ένα μήνα για κάθε φωτογραφία. Οι εικόνες της σειράς AloneTogether, όταν εκτίθενται σε ένα πλαίσιο έκθεσης, παρουσιάζονται σε εκτυπώσεις εξαιρετικά υψηλής ανάλυσης που έχουν ύψος τουλάχιστον 1,60 μέτρων και πλάτος έως 5 μέτρων, προκειμένου να μεταφέρουν όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες.

Αυτό επιτρέπει στον θεατή να εξερευνήσει διαφορετικές περιοχές της φωτογραφίας και ίσως να ταυτιστεί με συγκεκριμένα φώτα ή ακόμα και με ανθρώπους που φαίνονται στις φωτογραφίες: η ανάλυση των εικόνων είναι τόσο υψηλή, που μερικές φορές μπορεί να δει κανείς μικροσκοπικά πρόσωπα στα παράθυρα, ενδεχομένως να κοιτάνε έξω στην πόλη ή να κάνουν καθημερινά πράγματα στο σπίτι τους.

Ως πτυχιούχος πολιτικός μηχανικός, ο Αριστοτέλης Ρουφάνης, γοητευόταν πάντα από την αρχιτεκτονική και ιδιαίτερα από τα σχέδια και την τεράστια κλίμακα των μεγάλων πόλεων. Ενδιαφερόμενος για τις πολλές αντιθέσεις και την ποσότητα πληροφοριών που μπορεί να συλλέξει μέσα από την ανάγνωση ενός αστικού τοπίου, ο καλλιτέχνης έχει συχνά στο παρελθόν εστιάσει τον φακό στην αστική αρχιτεκτονική. Το AloneTogether συνδυάζει διάφορα θέματα που έχουν εμφανιστεί μέχρι τώρα στο έργο του Αριστοτέλη Ρουφάνη, αλλά τα συγχωνεύει με έναν πολύ επιδέξιο και εκλεπτυσμένο τρόπο. Φανταστείτε τον καλλιτέχνη σκαρφαλωμένο πάνω σε λόφο ή σε ένα ψηλό κτίριο την αυγή να  περιμένει υπομονετικά τα φώτα της πόλης να ανάψουν για να πάρει μια σειρά γρήγορων, πολύτιμων κλικ. Είναι σαν να παρακολουθεί τη ζωή μας με τη φωτογραφική μηχανή του.

Αυτό που δίνει πίσω σε αντάλλαγμα είναι η συνειδητοποίηση ότι δεν είμαστε τόσο μόνοι όσο νομίζουμε και ότι, σε μια θάλασσα σκοτεινής νύχτας, το πλησιέστερο φωτεινό σημείο είναι πολύ πιο κοντά από όσο νομίζουμε”.

enloutrakio

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button