Πασιφίκ 231

Το πιο γνωστό έργο του γαλλοελβετού συνθέτη Αρτίρ Ονεγκέρ (1892-1955). Συμφωνικό ποίημα, σύμφωνα με τη μουσική ορολογία, διαρκεί γύρω στα επτά λεπτά και πολλοί το εντάσσουν στο αισθητικό ρεύμα του φουτουρισμού, που άκμασε στον μεσοπόλεμο και αποθέωνε τις μηχανές και την τεχνολογική πρόοδο.

Γράφτηκε το 1923 και προσπαθεί να αποδώσει με νότες την κίνηση της ατμομηχανής. Ο συνθέτης αγαπούσε με πάθος τον σιδηρόδρομο, όπως «άλλοι τις γυναίκες ή τα άλογα», όπως έλεγε. «Πασίφικ» είναι τύπος ατμομηχανής με έξι άξονες σε διάταξη 2-3-1, εξ ου και ο τίτλος του έργου «Πασιφίκ 231» (Pacific 231).

Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε στις 8 Μαΐου του 1924 στην Όπερα των Παρισίων, με μαέστρο τον ρωσοαμερικανό Σεργκέι Κουσεβίτσκι. Η κριτική δεν αντιμετώπισε ευνοϊκά το έργο. Κάποιοι έκαναν λόγο για «σύγχυση στο μυαλό του συνθέτη», ανάμεσά τους και ο Κουσεβίτσκι, που ήταν και ο ίδιος συνθέτης, ενώ κάποιοι άλλοι το χαρακτήρισαν ως «απλή συρραφή θορύβων».

Ο Aρτίρ Ονεγκέρ υπήρξε εξέχον μέλος της ομάδας των «έξι» της γαλλικής μουσικής. Μαζί με τους Νταριούς Μιγιό, Φρανσίς Πουλένκ, Ζορζ Ορίκ, Λουί Ντιρί και Ζερμέν Ταγιαφέρ προσπάθησε να αναδείξει μία νέα γαλλική μουσική, μακριά από τον βαγκνερισμό και τον ιμπρεσιονισμό του Ντεμπισί.