Βιρτζίνια Γουλφ (1882 – 1941)
Η Βιρτζίνια Γουλφ ήταν αγγλίδα μυθιστοριογράφος, κριτικός και δοκιμιογράφος. Υπήρξε από τους πρωτοπόρους του μοντερνισμού στη λογοτεχνία, με την υιοθέτηση, μεταξύ άλλων, του λεγόμενου «εσωτερικού μονολόγου» ως αφηγηματικής τεχνικής. Μαζί με τον Μαρσέλ Προυστ και τον Τζέιμς Τζόις, συγκαταλέγεται στην τριάδα των μεγάλων καινοτόμων πεζογράφων που άνοιξαν νέους δρόμους στο ευρωπαϊκό μυθιστόρημα τις τρεις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα.
Σπούδασε κατ’ οίκον με δάσκαλο τον πατέρα της, ενώ παρακολούθησε και μαθήματα αρχαίων ελληνικών, που τη βοήθησαν στη συγγραφή του δοκιμίου «On Not Knowing Greek» (1925) ή όπως μεταφράστηκε στα ελληνικά «Για την άγνοια των Αρχαίων Ελληνικών» (εκδ. Στιγμή), στο οποίο επιχειρηματολογεί για την αδυναμία του σύγχρονου Ευρωπαίου να νιώσει ένα κείμενο αρχαίο ελληνικό.
Μετά το θάνατο του πατέρα της, το 1904, μετακόμισε στη Γκόρντον Σκουέαρ του Λονδίνου, όπου το σπίτι της έγινε το κέντρο της ονομαστής καλλιτεχνικής ομάδας «Μπλούμσμπερι». Το 1912 παντρεύτηκε τον δημόσιο υπάλληλο και διανοούμενο Λέοναρντ Γουλφ (1880-1969) και μαζί του ίδρυσε το 1917 τον εκδοτικό οίκο «Hogarth Press», στον οποίο εξέδιδαν δικά τους βιβλία, έργα των Τ.Σ. Έλιοτ, Ε.Μ. Φόρστερ και Κάθριν Μάνσφιλντ, καθώς και τις πρώτες μεταφράσεις του Φρόιντ στα αγγλικά.
Τα πιο γνωστά της έργα της Βιρζίνια Γουλφ είναι τα μυθιστορήματα «Η κυρία Νταλογουέι» (1925), «Μέχρι το Φάρο» (1927) και «Ορλάντο» (1928), που την καθιέρωσαν ως κεντρική μορφή του μοντερνισμού και του φεμινισμού.
Σε μια υποτροπή της ψυχικής νόσου, από την οποία υπέφερε μετά την αποπεράτωση του μυθιστορήματός της «Ανάμεσα στις Πράξεις», η Βιρτζίνια Γουλφ αυτοκτόνησε στις 28 Μαρτίου 1941, πέφτοντας στα παγωμένα νερά του ποταμού Ουζ, κοντά στο σπίτι της στο Ανατολικό Σάσεξ.
