Άντερς Γιόνας Άνγκστρομ (1814 – 1874)

Σουηδός φυσικός, ένας από τους ιδρυτές της φασματοσκοπίας.

Το όνομά του δόθηκε σε μία μονάδα μήκους, που χρησιμοποιείται κυρίως στη μέτρηση του μήκους κύματος των ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών. Είναι ίσο προς 10^-10μέτρα και συμβολίζεται με το Å (1 Å = 10^-10 m).

Το κύριο επιστημονικό έργο του Άνγκστρομ αναφέρεται στους τομείς της μετάδοσης της θερμότητας και της φασματοσκοπίας. Επινόησε μία μέθοδο μέτρησης της θερμικής αγωγιμότητας των υλικών, αποδεικνύοντας ότι αυτή είναι ανάλογη προς την ηλεκτρική τους αγωγιμότητα.

Το 1853 απέδειξε ότι οι ηλεκτρικοί σπινθήρες παρέχουν δύο επικαλυπτόμενα φάσματα, από τα οποία το ένα προέρχεται από το μέταλλο κατασκευής του ηλεκτροδίου, ενώ το άλλο από το αέριο, που το φως του σπινθήρα διασχίζει κατά τη διάδοσή του.

Με βάση τη θεωρία συντονισμού του Όιλερ, οδηγήθηκε σε μία αρχή της φασματικής ανάλυσης, σύμφωνα με την οποία ένα θερμό αέριο εκπέμπει ακτίνες της ίδιας ικανότητας διάθλασης με αυτές που μπορεί να απορροφήσει.

Η μελέτη του ηλιακού φάσματος του Άνγκστρομ, τον οδήγησε στην ανακάλυψη ότι η ατμόσφαιρα του ήλιου περιέχει υδρογόνο και το 1868 δημοσίευσε ένα λεπτομερή χάρτη, ο οποίος παρέμεινε σε χρήση για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ο Άντερς Γιόνας Άνγκστρομ πέθανε στην Ουψάλα στις 21 Ιουνίου 1874.