Κυβερνητικό απαρτχάιντ για τα διαφορετικά παιδιά…Συνέντευξη: Μ.Μπαριτάκη

Κύριε Καρατζα, θέλετε να μας μιλήσετε για την κατάσταση με τα ειδικά σχολεία από την ημερομηνία επιβολής των μέτρων απαγόρευσης κυκλοφορίας έως κι σήμερα;

Αυτή τη στιγμή επιβάλλεται ένα άτυπο απαρτχάιντ απέναντι στα παιδιά με αναπηρίες.
Το διάστημα της καραντίνας υπήρξε ιδιαίτερα επίπονο και τραυματικό για τα παιδιά με αναπηρίες και ιδιαίτερα για αυτά στο φάσμα του αυτισμού, καθώς και τις οικογένειές τους.

Αποκόπηκαν βίαια από κάθε τι που τους έδινε σταθερότητα, ένα πλαίσιο, στερήθηκαν το σχολείο, τις θεραπεία τους, τη παιδική χαρά και το πάρκο, τις αθλητικές δραστηριότητες , τη δημιουργική απασχόληση, τη συντροφικότητα .

Το γεγονός όμως είναι ότι ενώ σταδιακά άνοιξε η κοινωνία σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, η ειδική αγωγή έμεινε σε καταστολή και όχι αναστολή.

Ο κοινωνικός αποκλεισμός είτε είναι προϊόν έλλειψης σχεδιασμού και πρόνοιας είτε προέρχεται από έναν υφέρποντα μισαναπηρισμο έχει ως αποτέλεσμα να απειλεί τη σωματική και την ψυχική υγεία χιλιάδων ατόμων ΑΜΕΑ, ενηλίκων και παιδιών, καθώς και να προκαλεί την ψυχική εξουθένωση των οικογενειών τους.

Κλειστά τα ειδικά σχολεία τα ΚΔΑΠ και τα ΚΔΗΦ , ενώ σωστά είναι ανοιχτές εκκλησίες και επιχειρήσεις τυχερών παιγνίων, μέσα μαζικής μεταφοράς, εμπορικά κέντρα, εστίαση κλπ τραγελαφικές καταστάσεις

Πως έχουν αντιδράσει τα σωματεία αλλά και οι ομοσπονδίες που μαχονται για τα δικαιώματα των ΑμεΑ;

Αμέσως όταν ανακοινώθηκε το λουκέτο στην ειδική αγωγή φορείς, συλλογικότητες και διαδικτυακές ομάδες ,καθώς και μεμονωμένοι γονείς ΑΜΕΑ ενώσαμε τις φωνές μας και απευθύναμε επιστολές με τα αιτήματα και τις προτάσεις μας, σε όλους τους αρμόδιους φορείς: υπουργείο Παιδείας, υγείας, ΕΟΔΥ και το ελληνικό κοινοβούλιο. Επίσης ξεκινήσαμε επαφές με πολιτικά κόμματα και φορείς και μέσω των των Μ.Μ.Ε. (όπως και το δικό σας) τρέχουμε μία καμπάνια ενημέρωσης για να εκθέσουμε το μεγάλο πρόβλημα με τον αποκλεισμό των παιδιών μας.

Στην προσπάθεια αυτή εντάσσεται και το βίντεο που δημιουργήσαμε γονείς από όλη την Ελλάδα με τις προτάσεις μας και την αγωνία μας. Μετά από μετά από αυτό ακολούθησαν παρεμβάσεις τόσο από την ΕΣΑΜΕΑ όσο και από την ΠΟΣΓΑΜΕΑ. Επιφυλασσόμαστε να κάνουμε χρήση του δικαιώματος μας να προσφύγουμε σε νομικά μέσα εφόσον πιστεύουμε ότι παραβιάζονται συνταγματικά δικαιώματα των παιδιών μας καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις που τα προστατεύουν.

Και μέχρι τώρα που συζητάμε , ποια τα αντανακλαστικά της κυβέρνησης; Έχετε κάποια επίσημη ενημέρωση για το τι μελει γενεσθαι;

Το παράδοξο ακόμα και εξοργιστικό αν θέλετε είναι ότι δεν υπάρχει καμία επίσημη απάντηση στα αιτήματά μας.
Καμία αιτιολόγηση για το λουκέτο στην ειδική αγωγή.

Ούτε καν επίσημες υπηρεσιακές απαντήσεις στα email που έχουν αποσταλεί από δεκάδες σωματεία και φορείς σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες και υπουργεία.

Είναι πρωτοφανές να αγνοούνται επιδεικτικά χιλιάδες άτομα με αναπηρία ,παιδιά και ενήλικες, καθώς και οι οικογένειες τους
Φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι για τα παιδιά με αναπηρίες που έχουν αυτεπίγνωση να βλέπουν τα σχολεία στους κλειστά χωρίς καμία δικαιολογία, να βλέπουν όλα τα άλλα τα παιδιά να πηγαίνουν σχολείο, να βλέπουν για όλους η ζωή να συνεχίζεται και αυτά να είναι στο περιθώριο, Τα παιδιά νιώθουν αόρατα και παραγκωνισμένα από τη πολιτεία και αυτό προσβάλει τόσο αυτά όσο και τις οικογένειές τους

Για ποιο λόγο είναι τόσο σημαντικό το άνοιγμα των ειδικών σχολείων και των υπολοίπων δομών ειδικής αγωγής ; Πόσο επιβαρύνεται η καθημερινότητα των ατόμων με αναπηρία κ των οικογενειών αυτών;

Η ειδική αγωγή δεν είναι μόνο παιδεία, είναι θεραπεία

Η αναστολή λειτουργίας των σχολικών μονάδων που εύλογα αποφασίστηκε για την αποφυγή κινδύνου διασποράς του ιού και την προστασία της δημόσιας υγείας είχε ολέθριες συνέπειες στη λειτουργικότητα και τον ψυχισμό των παιδιών ΑΜΕΑ (παλινδρόμηση, έκπτωση δεξιοτήτων, κοινωνικός αποκλεισμός.

Το τίμημα του εγκλεισμού ήταν βαρύ τόσο για την σωματική ,αλλά και για την ψυχική τους υγεία.

· Σωματική, διότι όπως είναι γνωστό όταν η καθημερινότητα ενός ατόμου π.χ. με Νοητική Στέρηση ή Αυτισμό διαταραχθεί, θα υπάρξουν σε αρκετές περιπτώσεις αυτοτραυματισμοί (χτύπημα του κεφαλιού στον τοίχο,δαγκώματα) και σε πολλές περιπτώσεις και επιθετικότητα προς το οικείο περιβάλλον. Επίσης συνήθεις είναι οι διατροφικές διαταραχές και οι διαταραχές ύπνου
· Ψυχική, διότι όπως γνωρίζει η επιστημονική κοινότητα τα περισσότερα άτομα ΑμεΑ (μαζί με τους γονείς τους) έχουν δαπανήσει χιλιάδες ώρες σε ειδικές θεραπείες για να αποκτήσουν είτε απλές είτε πιο σύνθετες δεξιότητες, για να έχουν ένα όσο το δυνατόν καλύτερο βιοτικό επίπεδο και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

Πρέπει να τονιστεί καιη ψυχική και σωματική επιβάρυνση των γονέων που δεν αντέχουν να βλέπουν τα παιδιά τους σε αυτή τη κατάσταση και δεν μπορούν να τους εξηγήσουν γιατί γίνεται όλο αυτό, γιατί να είναι τα μόνα παιδιά που μένουν στη γωνία.
Δεν υπάρχει χειρότερο για ένα γονιό από το να αδικείται το παιδί του

Εσείς τι έχετε να προτείνετε ; Έχετε έτοιμες λύσεις ; Μπορεί να λειτουργήσει η ειδική αγωγή τελικά; Πως έχουν χειριστεί αλλά κράτη το ζήτημα αυτό;

Υπάρχουν λύσεις για να ανοίξουν π πάλι τα ειδικά σχολεία

. Μειωμένος αριθμός μαθητών ανά τμήμα (όπως γνωρίζεται ο προβλεπόμενος αριθμός μαθητών ανά τμήμα στα ειδικά σχολεία είναι μεταξύ 3 και 5 μαθητών)

· Εκ περιτροπής προσέλευση
· Μαθήματα σε ανοιχτούς χώρους ή σε περιπτώσεις έλλειψης κατάλληλων χώρων στα Ειδικά σχολεία ,διάθεση άλλων δημοτικών κτιρίων για τη δημιουργική απασχόληση των παιδιών, όπως προτείνεται και από την Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων

· Προσαρμογή των μεθόδων διδασκαλίας

· Ατομικές συνεδρίες όπως ήδη προβλέπεται για λογοθεραπείες, εργοθεραπείες, φυσικοθεραπείες.

· Παράταση της διάρκειας του Σχολικού έτους

· Επέκταση του προγράμματος βοήθεια στο σπίτι με εξειδικευμένο προσωπικό για τις ομάδες υψηλού κινδύνου
Αυτό το μοντέλο λειτουργίας τρέχει στα ειδικά σχολεία της Γερμανίας της Γαλλίας της Ολλανδίας καθώς και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου η ειδική αγωγή λόγω του θεραπευτικού της χαρακτήρα είναι σε ύψιστη προτεραιότητα

Ποιο το κυρίαρχο συναίσθημα ενός γονιού ατόμου με αναπηρία, που βλεπουμε ότι είναι η φωνή των παιδιών τους; Θλίψη, φόβος, οργή; Πως το βιώνετε; Τι μηνύματα παίρνετε από άλλους γονείς ανά την Ελλάδα;

Υπάρχει το αίσθημα της αδικίας, της εγκατάλειψης, του αποκλεισμού. Τα παιδιά μας δεν είναι αόρατα. Απαιτούμε άμεσα απαντήσεις και σχέδιο. Είναι πρωτοφανές να μην υπάρχει επίσημο σχέδιο για την ειδική αγωγή και να κυκλοφορούν μέσω έμμισθων και άμισθων κύκλων επιστημονικοφανείς και αστήρικτες θεωρίες. Εν έτει 2020 δεν μπορούν να σταθούν λογικές Μένγκελε. και Καιάδα

Γονείς από την Χίο μέχρι την Ήπειρο από την Θράκη μέχρι τν Κρήτη εκφράζουν την αγωνία τους και την οργή τους.
Είναι λυπηρό από τη μια, να υπάρχει αντικειμενικά επιτυχές και σοβαρό κυβερνητικό έργο στην μέχρι τώρα αντιμετώπιση της πανδημίας ή σε τομείς όπως ή μείωση της γραφειοκρατίας και να υπάρχει τέτοιο πισωγύρισμα στη παιδεία και ιδιαίτερα στην ειδική αγωγή

Ελπίζετε σε κάτι κύριε Καρατζα;
Ελπίζω ότι θα ακουστεί η φωνή των παιδιών μας μέσα από τη δικιά μας φωνή, να ανοίξουν τα σχολεία μας, έτσι ώστε να ανακτήσουν αυτό που δικαιούνται αυτό που βίαια τους στερείται αυτή τη στιγμή: το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της παιδείας και το δικαίωμα να ονειρεύονται μία καλύτερη ζωή μέσα στην κοινωνία και όχι αποκλεισμένα από το ίδιο το κράτος.
Ελπίζω κάποτε να μη χρειάζεται πια να παλεύουμε για τα αυτονόητα και να μπορέσουμε να αφοσιωθούμε απερίσπαστοι στην ανατροφή των παιδιών μας χωρίς να παλεύουμε κάθε μέρα με τη γραφειοκρατία, τα στερεότυπα, το εχθρικό κράτος, τις περικοπές, τον μισαναπηρισμο και τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Ευχαριστώ πολύ κ. Μπαριτάκη εσάς και το voicenews.gr που μας δώσατε τν ευκαιρία να ακουστεί η φωνή των παιδιών μας, μέσα από μας