Αν είχαν εισακουστεί οι προτάσεις Άρη Μαρίνη, σήμερα το Λουτράκι θα είχε, σύγχρονη λιμενική ζώνη!
ΈΝΑ ΕΠΊΚΑΙΡΟ & ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΆΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΏΗΝ ΑΝΤΙΠΡΟΈΔΡΟΥ ΤΟΥ ΛΙΜΕΝΙΚΟΎ ΤΑΜΕΊΟΥ, ΆΡΗ ΜΑΡΊΝΗ!
Λίγο πριν τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές, ο πρώην πρόεδρος του Λιμενικού ταμείου Λουτρακίου, ο κ. Άρης Μαρίνης, είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο, σχετικά με τις προτάσεις που κατά καιρούς διατύπωνε,για το Λιμενικό καταφύγιο, οι οποίες όμως δυστυχώς δεν εισακούστηκαν και εξακολουθούν να είναι επίκαιρες, αφού αν είχαν εφαρμοστεί, σήμερα θα μιλούσαμε για μία άλλη λιμενική ζώνη Λουτρακίου, σύγχρονη!
Ακολουθεί ολόκληρο το τότε άρθρο του κυρίου Άρη Μαρίνη :
” Η υφιστάμενη κατάσταση στο υποτιθέμενο αλιευτικό καταφύγιο Λουτρακίου, είναι βαλτωμένη και εντελώς αναχρονιστική για πάνω από μια δεκαετία. Ενώ θα μπορούσε το συγκεκριμένο έργο, με στοχευμένες ενέργειες, να αποτελεί μοχλό ανάπτυξης για την κοινωνία μας. Ταυτόχρονα θα μπορούσε να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την απαγκίστρωση της παραλίας μας από τον αναχρονισμό και την δυσμένεια στην οποία έχει περιέλθει, εξαιτίας και της χρόνιας εγκατάλειψης της. Και μιλάμε για ένα έργο, το οποίο είχε μπει σε χρηματοδότηση από το πρόγραμμα Θησέας.
Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια άκαρπης αναμονής και ιώβειας υπομονής από όλους τους δημότες, το αλιευτικό καταφύγιο δεν έχει ολοκληρωθεί και ούτε διαφαίνεται λύση στον ορίζοντα για το πότε θα γίνει αυτό από την απερχόμενη δημοτική αρχή. Αφού ο απερχόμενος δήμαρχος, δείχνει να κατευθύνεται σε αχαρτογράφητα νερά και σε αυτό το θέμα!
Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν τα προβλήματα του συγκεκριμένου έργου, όπως ο εξωτερικός βραχισμός, οι φάροι, η φωταγώγηση του, το νερό, αλλά και οι πλωτές εξέδρες.
Όμως, ακόμα και να είχε ολοκληρωθεί, με τον άστοχο τρόπο που επιλέχθηκε να κατασκευαστεί, είναι σίγουρο πως θα αδυνατούσε να ανταποκριθεί στον ρόλο του και να φιλοξενήσει, εκτός από μικρά αλιευτικά σκάφη της περιοχής και ομάδες ιστιοφόρων, από όλα τα μέρη του κόσμου, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν έναν ισχυρό τουριστικό πυλώνα για την τοπική μας οικονομία !
Ως εκ τούτου, αυτός ο ανασταλτικός παράγοντας αποτελεί τον μεγαλύτερο αρνητικό παρονομαστή για τον δήμο μας, που θέλει να λέγεται τουριστικός και παρά το γεγονός, πως περιβάλλεται, σε μεγάλη του έκταση, από θάλασσα! Ενώ η σημερινή εικόνα του αλιευτικού μας καταφυγίου αποτελεί συνέχεια της εικόνας αποσύνθεσης της παραλίας μας.
Ως εκ τούτου, αβίαστα συνάγεται το συμπέρασμα, πως οι μέχρι τώρα σχεδιασμοί ή καλύτερα, οι παραλείψεις και τα λάθη των κρατούντων του δήμου και περισσότερο από όλων, του απερχόμενου Δημάρχου και των προσώπων που είναι άμεσα συνδεδεμένα μαζί του, στα εννέα χρόνια εξουσίας του δήμου, ναρκοθετούν, κάθε πιθανότητα εξωραϊσμού του θαλασσίου μετώπου του Λουτρακίου και φυσικά κάθε τουριστικής ανόδου και προόδου, με βάση το συγκρότημα πλεονέκτημα που διαθέτει ο τόπος μας, την θάλασσα!
Και ενώ είναι άφαντοι και σε αυτό το θέμα, έρχονται τώρα ενόψει εκλογών και εξακοντίζουν νέο γύρο υποσχέσεων – σαν πουκάμισο αδειανό-για έργα που δεν έγιναν 9 χρόνια τώρα, ώστε να παραμείνουν στο τιμόνι της εξουσίας για 13 χρόνια!!!
Στο Λουτράκι κάτι τέτοιο δεν επιτρέπεται να συνεχίσει να συμβαίνει και δεν μπορεί η πόλη να λειτουργεί σαν να μην υπάρχει θάλασσα ή τουρισμός σε αυτόν τον τομέα. Εξάλλου τα παραδείγματα μεγάλων παραθαλάσσιων τουριστικών θέρετρων της Μεσογείου, αποδεικνύουν τον προαναφερόμενο ισχυρισμό!
Στο θέμα της ανάπλασης της παραλίας του Λουτρακίου, θα εστιάσουμε στην προκλητική πανάκριβη μελέτη των 105.000 χιλιάδων ευρώ των Γκιώνη-Ρουμελιωτη που δόθηκε με ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ανάθεση ( Προγραμματική Σύμβαση) και χωρίς προηγούμενη διαβούλευση. Και φυσικά χωρίς πρόβλεψη για το αλιευτικό καταφύγιο Λουτρακίου.
Με λίγα λόγια, επιλογές που αναδεικνύουν ότι κάποιοι, για τους δικούς τους λόγους, εκλαμβάνουν τον τόπο μας, ως βιλαέτι τους.
Αντίθετα με τα προηγούμενα ανησυχητικά γεγονότα, σχετικά με την ανάπλαση της παραλίας Λουτρακίου, εμείς τότε, είχαμε εναλλακτικά προτείνει, την μελέτη της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ με 55% μικρότερο κόστος ( 50.000€) που περιελάμβανε εκτός των άλλων, ακόμα και τις πέργκολες των καταστημάτων, αλλά και την αρχιτεκτονική αναβάθμιση και ανάπλαση του παραλιακού μετώπου, με την μετατροπή του αλιευτικού καταφυγίου σε μικρό τουριστικό λιμένα! Η οποία θα συνοδεύονταν απαραίτητα με την σχετική ΜΠΕ.
Δεν πέρασε οριακά αφού στην Συνεδρίαση της 7/4/2015 ως Αντιπρόεδρος του ΔΣ είχα προτείνει μια ολιγοήμερη αναβολή ώστε να έρθουν οι εκπρόσωποι του ΕΜΠ, για να εξηγήσουν ακριβώς και δημόσια την πρόταση τους.
Η αδικαιολόγητη απορριπτική εισήγηση του απερχόμενου προέδρου του Λιμενικού Ταμείου, ο οποίος ούτε να το συζητήσει δεν δέχθηκε, αποδεικνύει το προειλημμένο της καταστροφικής του απόφασης, με την κορύφωση της εγκατάλειψης του αλιευτικού μας καταφύγιου. Γεγονός που αποτελεί κόλαφο για τις προθέσεις και τις επιλογές του κ. Γιώργου Ρουμελιώτη.
Και μιλάμε για μια γόνιμη πρόταση, η οποία με την σχετική εκπόνηση μελέτης, για μετατροπή του ημιτελούς αλιευτικού καταφυγίου σε μικρό τουριστικό λιμένα και ένταξή της σε κάποιο πρόγραμμα χρηματοδότησης, ( ΠΔΕ, ΕΣΠΑ κτλ ) θα έβαζε και πάλι το Λουτράκι σε ρότα ανάπτυξης!
Κλείνοντας, δεν μπορώ να μην υπογραμμίσω ότι όλα τα ανωτέρω ήταν οι λόγοι που με οδήγησαν στο να αποστασιοποιηθώ από τη δημοτική αρχή.
Τέλος θέλω να ευχαριστήσω δημόσια, για την στήριξη της ορθής πρότασης, προς όφελος του δήμου μας, τα τότε μέλη του Δ. Σ. Μαρία Κάχρου και Ντίνα Αθανασάκου. “