Εντμόνια Λιούις (1844 – 1907)
Αμερικανίδα γλύπτρια, η πρώτη αφροαμερικανίδα και ινδιάνα γλύπτρια, που το έργο της αναγνωρίστηκε διεθνώς.
Το 1859 γράφτηκε στο φιλελεύθερο Κολέγιο Όμπερλιν του Οχάιο, το μόνο που δεχόταν γυναίκες εκείνη την εποχή. Ξεκίνησε να σπουδάζει καλές τέχνες, αλλά στο τελευταίο έτος αποβλήθηκε, επειδή κατηγορήθηκε ότι προσπάθησε να δηλητηριάσει δύο συμφοιτήτριές της και ότι έκλεψε αντικείμενα από τη σχολή. Αν και αθωώθηκε και από τις δύο κατηγορίες, δεν της επετράπη να συνεχίσει τις σπουδές της, λόγω του θορύβου που προκάλεσε στη μικρή κοινωνία του Όμπερλιν.
Στις αρχές του 1864 κι ενώ ο Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος μαίνονταν με ιδιαίτερη ένταση, εγκαταστάθηκε στη Βοστώνη και άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με τη γλυπτική. Δύο χρόνια αργότερα κι έχοντας πλέον τα οικονομικά μέσα να βιοπορίζεται από την τέχνη της, εγκαταστάθηκε στη Ρώμη, που έγινε το επίκεντρο της καλλιτεχνικής της δραστηριότητας.
Η μεγάλη καμπή στην καλλιτεχνική της διαδρομή ήταν η συμμετοχή της στην έκθεση της Φιλαδέλφειας το 1876, όπου εντυπωσίασε με το μεγάλο σε όγκο γλυπτό της «Ο θάνατος της Κλεοπάτρας».
Η Εντμόνια Λιούις πέθανε στις 17 Σεπτεμβρίου 1907 στο Λονδίνο, από χρόνια νεφρίτιδα, όπως αναφέρει το πιστοποιητικό του θανάτου της, σε ηλικία 63 ετών.
H γλυπτική τής Λιούις είναι νεοκλασικού ύφους και ενσωματώνει θέματα που σχετίζονται με τους αφροαμερικανούς και τους ινδιάνους. Έργα της βρίσκονται σε πολλά μουσεία των ΗΠΑ.
