ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟ ΛΟΥΤΡΑΚΙ ? ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ…?

Αναδημοσίευση κειμένου

Πρίν από αρκετά χρόνια είχα τη τύχη να γνωρίσω κάποιον και να σκεφτώ, χάρηκα πραγματικά.Ήταν ένας ΄΄σοφός΄΄ της ζωής

ο οποίος πέρα από τα χρόνια του, διακρίνοταν και για την αντισυμβατικότητά του.Επαναστάτης χωρίς τη παιδική αφέλεια,ένας τύπος

που του έκανες άνετα πολλά like.Ένας υγιής σκεπτόμενος που αγαπούσε το Λουτράκι,αγαπούσε αυτόν εδώ τον τόπο,γιατί τον

επέλεξε συνειδητά για να ζήσει.Τον είχα ρωτήσει τότε πως και δεν είχε ασχοληθεί με τα κοινά εφόσον διέθετε, όχι μόνο τις γνώσεις,αλλά και τις

ικανότητες.Η απάντηση αφοπλιστική.΄΄Τίποτα δεν συνδέει μεταξύ τους τους αγωνιστές ,γιατί δεν είναι ομάδα.Είναι αντίπαλοι σ΄ένα κοινό στόχο.Διεκδικούν το ίδιο βάθρο΄΄.Δεν το ξέχασα και το ανέσυρα από το χρονοντούλαπο της μνήμης μου με αφορμή τις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές.Είναι φανερότερο ότι ακόμα και σήμερα η έννοια της συλλογικότητας δεν περνάει απλά μια κρίση,αλλά έχει αντικατασταθεί από αυτή του ατομικισμού.Στη πραγματικότητα και σύμφωνα με τα όσα συμβαίνουν στην κοινωνία μας το φαινόμενο αυτό θα΄πρεπε ήδη να έχει εκλείψει,γιατί η καθημερινότητα μας δεν είναι μόνο συνδεδεμένη με το ποιός θα είναι δήμαρχος.Δυστυχώς αντί να αλλάξει η κοσμοθεωρία μας αφουγκραζόμενοι τους κοινωνικούς κραδασμούς παραμένουμε στάσιμοι σε αντιλήψεις του παρελθόντος. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως οι εποχές,τότε που σε τοπικό επίπεδο οι ΄΄ευκαιρίες΄΄ για διορισμούς ήταν πολλές,τώρα δεν υφίστανται.Το κριτήριο αυτό της ψήφου τελείωσε.Ως θεατής παρακολουθώ όσα διαδραματίζονται στο δήμο μας.Καινούργιες υποψηφιότητες έρχονται να προστεθούν μεγαλώνοντας τη λίστα.Ίσως να ήμαστε ο μοναδικός δήμος με βάση τους κατοίκους που έχει τόσους υποψηφίους.Τα σχόλια που οι ΄΄επαναστάτες΄΄ του διαδυκτίου ανεβάζουν ποικίλα.Άλλα κακοπροαίρετα, άλλα καλοπροαίρετα , άλλα ουδέτερα.Απόψεις,σκέψεις,προτάσεις που αναδύονται όταν κάποιο νέο όνομα κάνει την εμφάνισή του.Ο καλός ,ο καλύτερος ,ο κακός,ο κάκιστος. Θα ήταν θετικό με τα ίδια αντανακλαστικά να λειτουργούσαμε και για τη κεντρική εξουσία.Δεν θα ασκήσω κριτική,γιατί δεν έχω λόγους να το κάνω,ούτε θα σταθώ στο παρελθόν,γιατί πολύ απλά τίποτα δεν είναι το ίδιο με το χθές.Καλούμαστε να αποφασίσουμε για τη τύχη του δήμου, επιλέγοντας τον εκπρόσωπο εκείνον που θα ανακόψει την ολισθαίνουσα πορεία του.Θα ήθελα να δω μια αυτόνομη προσωπικότητα με ουσιαστική ελευθερία,απαλλαγμένη από κάθε εσωτερικό ή εξωτερικό μοχλό πιέσης,με ποιότητα, αυθεντικότητα, γνησιότητα και ενσυναίσθηση του δύσκολου έργου.Προσωπικά είμαι μπερδεμένη με τις τόσες υποψηφιότητες από τη στιγμή που  οι διαφοροποιήσεις στα σημαντικά θέματα είναι ασήμαντες.Συγκεκριμένα τα προβλήματα που χρήζουν άμεσα επίλυση.Διαφωνούμε για να διαφωνούμε.Η ΄΄σημαία΄΄ όλων είναι η αγάπη τους για το Λουτράκι.Αφού λοιπόν αγαπάνε , χωρίς αμφιβολία,το Λουτράκι και όχι μόνο,γιατί δεν συμπορεύονται? Η΄΄ισχύς εν τη ενώσει΄΄,έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Γιατί απλά δεν είμαστε στη μαγική χώρα του Οζ,όπου γίνονται θαύματα.Κάποιοι προέρχονται από συγκεκριμένους ιδεολογικούς χώρους άρρηκτα συνδεδεμένοι,άλλοι ενδεχομένως να διακατέχονται από φιλαυτία,άλλοι από όραμα και θέληση,άλλοι πολλά και διάφορα…Σημασία έχει η εικόνα που βγαίνει πρός τα έξω και είναι η διάσπαση.Πολλά κομμάτια που αγωνίζονται να φτάσουν στο βάθρο του νικητή.Πόσο πιο εύκολα θα ήταν όλα εάν μεταξύ των υποψηφίων υπήρχε συνεργασία,συντονισμός,αναδιοργάνωση με σκοπό την εξέλιξη,διαχείρηση των προβλημάτων από κοινού,πειθαρχία.Γιατί δεν προσπαθούν να ενωθούν,να γίνουν μια συμπαγής μάζα,να προχωρήσουν μαζί παλιοί και νέοι και να αποδείξουν σε όλους εμάς τους δημότες πως το Λουτράκι που αγαπάνε κάνει τη διαφορά με τους εκπροσώπους του.Παίρνοντας κοντά τους τους ικανούς,τους αδιάφθορους, τους άξιους,να κατεβάσουν ένα συνδιασμό άρτιο,ξεχωριστό.Ξέρω οι περισσότεροι θα πουν,΄΄αυτά είναι δύσκολα πράγματα δεν γίνονται΄΄…Εδώ που φτάσαμε δεν γίνετε τίποτα με ευκολία.Κάπου όμως πρέπει να βρεθεί η αρχή.Αφήνοντας πίσω την υστεροφημία,το εγώ να πορευθούν στο δρόμο που θα βγάλει τον τόπο από το αδιέξοδο.Άμεση και αμοιβαία συνεργασία χρειάζεται.Αυτό θεωρώ πως είναι το ουσιαστικό μεγαλείο της προσφοράς.Να κάνεις ένα βήμα πίσω, για να μπορείς αργότερα να κάνεις δέκα βήματα μπροστά.Μα γίνεται διοίκηση με ανύπαρκτη αντιπολίτευση θα πει κάποιος? Όχι, γιατί τότε θα είχαμε τη δημοκρατία της μοναρχίας.Όσοι μείνουν εκτός είναι αυτομάτως αντιπολίτευση.Γιατί να μη γίνει η πόλη μας ένα φωτεινό παράδειγμα πρός άλλους? Γιατί δεν το προσπαθούν?

΄΄Πολλά συνδέουν τους αγωνιστές,γιατί είναι ομάδα.Είναι σύμμαχοι σε ένα κοινό στόχο.Διεκδικούν το ίδιο όραμα΄΄.Προτιμώ να το σκέφτομαι έτσι…

Γράφει η Μίνα Γιαννούλη