Ρούντολφ Ντίζελ (1858 – 1913)
Από πολύ μικρός εκδήλωσε την επιθυμία να γίνει μηχανικός και εκπλήρωσε το όνειρό του το 1875, όταν έγινε δεκτός στο Πολυτεχνείο του Μονάχου, παρά τις αντιρρήσεις των γονέων του, που ήθελαν να αρχίσει να εργάζεται αμέσως με το τέλος των εγκυκλίων σπουδών του. Λαμπρός φοιτητής, συνδέθηκε με τον καθηγητή του Καρλ φον Λίντε, έναν από τους πρωτεργάτες της ψυκτικής βιομηχανίας. Μετά το πέρας των σπουδών του εργάστηκε στο Βίντερτουρ της Ελβετίας και κατόπιν διηύθυνε στο Παρίσι την εταιρεία ψυκτικών μηχανημάτων «Λίντε», κερδίζοντας διπλώματα ευρεσιτεχνίας, τόσο στη Γαλλία όσο και στη Γερμανία.
Στις αρχές του 1890 εγκαταστάθηκε στο Μόναχο και το 1893 δημοσίευσε την πραγματεία με τίτλο «Θεωρία και κατασκευή ορθολογικού θερμικού κινητήρα, προοριζόμενου να αντικαταστήσει την ατμομηχανή και λοιπές μέχρι σήμερα γνωστές θερμικές μηχανές», επτά χρόνια αφότου ο Καρλ Μπεντς είχε λάβει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το αυτοκίνητο. Τις ιδέες του ενστερνίστηκαν ισχυρά βιομηχανικά συγκροτήματα («Krupp», ΜΑΝ», «Sulzer»), που εξασφάλισαν δικαιώματα για τις πατέντες του.
Μέσα σε λίγα χρόνια κατασκεύασε τον κινητήρα του, που λειτούργησε άψογα σε δημόσια επίδειξη στο Κάσελ το 1897. Έκτοτε, η επιτυχία υπήρξε ταχύτατη, τόσο λόγω της δυνατότητας εκμετάλλευσης των βαρέων πετρελαϊκών αποσταγμάτων, όσο και λόγω του περιορισμένου όγκου και της απουσίας καπνού, αρετών που επέσυραν την προσοχή της ναυτιλίας.
Στις 29 Σεπτεμβρίου 1913, ο Ντίζελ επιβιβάστηκε από την Αμβέρσα στο ατμόπλοιο «Ντρέσντεν» για να μεταβεί στην Αγγλία, όπου είχε προσκληθεί για να συνεργαστεί με το Βρετανικό Ναυαρχείο στη μελέτη νέων εφαρμογών της εφεύρεσής του. Τη νύχτα εξαφανίστηκε από το πλοίο και η απώλειά του αποδόθηκε σε τυχαία πτώση του στη θάλασσα ή σε αυτοκτονία, όπως υποστηρίζει ο βιογράφος του Μόρτον Γκρόσερ (1978). Έχουν εκφραστεί και θεωρίες συνωμοσίας, όπως ότι ο Ντίζελ, έπεσε θύμα επιχειρηματικών ή στρατιωτικών συμφερόντων, χωρίς όμως την ανάλογη τεκμηρίωση.
