Συνέντευξη του Γιώργου Ψυχογιού για τις διαμαρτυρίες, τα προβλήματα των αγροτών και για τις θέσεις του κόμματος του.

 

 

Ο Γιώργος Ψυχογιός μιλά στην hmerisiakorinthou.gr για τις διαμαρτυρίες και τα προβλήματα των αγροτών και για τις θέσεις του κόμματος του

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αγροτικός τομέας στη χώρα μας και τις προτάσεις για να αντιμετωπιστούν, σύμφωνα με το πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, ανέπτυξε χθες ο βουλευτής του κόμματος στο νομό μας Γιώργος Ψυχογιός σε αποκλειστική του συνέντευξη στην hmerisiakorinthou.gr .

Σύμφωνα με τα όσα μάς ανέφερε ο κ. Ψυχογιός, ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει σε δημόσιο διάλογο σημαντικές προτάσεις που προβλέπουν, μεταξύ άλλων, την πλήρη απαλλαγή του αγροτικού πετρελαίου από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης, τη μείωση του ΦΠΑ από το 24% στο 6% για το αγροτικό πετρέλαιο, την επιβολή πλαφόν 7 λεπτών του ευρώ ανά κιλοβατώρα στην τιμή κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος για αγροτική χρήση καθώς και την επιβολή πλαφόν στην κερδοφορία των εταιριών εισαγωγής και εμπορίας λιπασμάτων και ζωοτροφών με ταυτόχρονη επιδότηση των αγροτών για την προμήθεια αυτών των αναγκαίων πρώτων υλών.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει επίσης ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν διεκδίκησε αυτά που δικαιούνται οι Έλληνες αγρότες στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, με αποτέλεσμα την απώλεια βασικών ενισχύσεων ύψους 240 εκατ. ευρώ. Καταγγέλλει επίσης την κυβέρνηση για κομματικοποίηση του ΟΠΕΚΕΠΕ και για εγκατάλειψη του πολύ σημαντικού για την Κορινθία έργου υποδομής που αφορά στο φράγμα του Ασωπού, από το οποίο αναμενόταν η βελτίωση του αρδευτικού δικτύου σχεδόν για όλο το νομό. Ζητά επίσης τη ρύθμιση των χρεών των αγροτών προς τις τράπεζες με ευνοϊκούς όρους, ώστε να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί περιουσιακών στοιχείων χιλιάδων αγροτών από τις τράπεζες, τα funds και τους servicers.

Aναλυτικά οι ερωτήσεις που υποβάλαμε στον κ. Ψυχογιό και οι απαντήσεις που μάς έδωσε έχουν ως εξής:

Ερ: Κύριε Ψυχογιέ, ποια είναι η άποψή σας για το μείζον θέμα των αγροτικών κινητοποιήσεων και πώς βλέπετε τα πράγματα να εξελίσσονται;

Kατ’ αρχάς, πρέπει να δούμε το ζήτημα των αγροτικών κινητοποιήσεων και διεκδικήσεων και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες τις κινητοποιήσεις και στη Γαλλία και στη Γερμανία και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Σήμερα μάλιστα βρίσκονται έξω από το Ευρωκοινοβούλιο αγρότες με τα τρακτέρ τους, με τις σημαίες τους, με τα πανό τους, με τα αιτήματά τους, κάτι το οποίο θέσαμε και στον κύριο Σχοινά νωρίτερα στη Βουλή, ο οποίος ήλθε να μάς μιλήσει για τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής και την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων πολιτών στην Ευρωπαϊκή ιδέα. Του θέσαμε το ερώτημα πώς συμβαίνει όλο αυτό και με ποιο τρόπο εξυπηρετείται η Ευρωπαϊκή ιδέα όταν βλέπουμε ότι οι ίδιοι οι πολίτες, είτε είναι αγρότες είτε είναι άλλες κοινωνικές ομάδες, έρχονται να διαδηλώνουν και να διαμαρτύρονται με τόσο έντονο τρόπο για μια Ευρώπη, η οποία προφανώς δεν κάνει τη δουλειά που πρέπει. Για μια Ευρώπη που τους έχει απαξιώσει, τους έχει φτωχοποιήσει, τους έχει αυξήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό το κόστος παραγωγής και χάνεται έτσι η εμπιστοσύνη σ’ αυτό που λέμε Κοινή Αγροτική Πολιτική ή την Κοινή Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την ανασυγκρότηση του αγροτικού τομέα. Βλέπουμε – κι έτσι το εξετάζουμε – ότι δεν είναι μόνο Ελληνικό φαινόμενο, αν και στη χώρα μας είναι πολύ πιο οξύ από αυτό που αντιμετωπίζουν οι αγρότες στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Πρόκειται για μια συνολική στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης – μέσα από την Κοινή Αγροτική Πολιτική αλλά και την ακρίβεια που επικρατεί και το κόστος παραγωγής που έχει εκτιναχθεί μαζί με κάποια κοινωνικά δικαιώματα που «ξηλώνονται» για τους περισσότερους Ευρωπαίους, μικρομεσαίους θα έλεγα – που οδηγεί στη συγκέντρωση και των βασικών ενισχύσεων και των επιδοτήσεων στα χέρια λίγων και μεγάλων αγροτών με πολλά στρέμματα, στην επίθεση στους μικρομεσαίους αγρότες και τις καλλιέργειές τους και εν τέλει στη δημιουργία προβλημάτων στην περιφερειακή ανάπτυξη.

Όσον αφορά την Ελλάδα, εδώ τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα και βλέπουμε και παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες τον ξεσηκωμό των αγροτών και στη Θεσσαλία και στην υπόλοιπη Ελλάδα κι εμείς σαν κόμμα, σαν ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, πρέπει να πω ότι είχαμε εκπονήσει ένα πολύ συγκροτημένο και ολοκληρωμένο πρόγραμμα – και προεκλογικά – για τον αγροτικό τομέα και με αυτό ερχόμαστε και απευθυνόμαστε στους παραγωγούς, κτηνοτρόφους και γεωργούς, και όλους όσοι ασχολούνται με αυτές τις δραστηριότητες συνδέοντάς τις με την παράδοση και την οικογενειακή ζωή και εδώ στην Κορινθία.

Ερ: Ποιες ακριβώς είναι οι προτάσεις του κόμματός σας για τα προβλήματα του αγροτικού τομέα;

Οι προτάσεις μας είναι πολύ συγκεκριμένες. Και οι προτάσεις μας είναι στον δημόσιο διάλογο και πριν και μετά τις εκλογές. Λέμε, κατ’ αρχήν, ότι το αγροτικό πετρέλαιο θα πρέπει να μην επιβαρύνεται με ειδικό φόρο κατανάλωσης. Ζητάμε τον μηδενισμό του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο. Ζητάμε επίσης τη μείωση του ΦΠΑ στο αγροτικό πετρέλαιο από το 24% στον ελάχιστο συντελεστή του 6%. Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα και να έχουμε πολύ πιο φθηνό το καύσιμο που είναι βασικό κομμάτι του κόστους παραγωγής αλλά και πρώτη ύλη για τη δουλειά τους, αλλά δεν θα ρίξει και τα έσοδα, όπως λέει η κυβέρνηση, διότι θα αυξηθεί στην ουσία η κατανάλωση. Και μέσα από αυτό, με τη δυνατότητα των παραγωγών δηλαδή να γεμίζουν τα τρακτέρ τους και τα μηχανήματά τους περισσότερο, όπως έχει αποδειχθεί και σ’ άλλες χώρες – παρά το ότι προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο – δεν θα υπάρξει δημοσιονομικό αποτέλεσμα αρνητικό.

Επίσης, θα πρέπει και στο αγροτικό ρεύμα – που είναι κι αυτό ένα βασικό κομμάτι και του κόστους παραγωγής αλλά και εργαλείο παραγωγής για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους – να πάμε στην επιβολή πλαφόν στην τιμή. Λέμε να προσδιοριστεί το πλαφόν στα 7 λεπτά ανά κιλοβατώρα, ούτως ώστε να μπορούν και να το χρησιμοποιούν και να μπορεί να υπάρχει κι ένας έλεγχος στην αγορά ενέργειας προς όφελος των μικρομεσαίων παραγωγών.

Όσον αφορά στα λιπάσματα και τις ζωοτροφές, εκεί πιστεύουμε ότι θα πρέπει να επιδοτηθούν οι παραγωγοί. Δεν αρκεί όμως μόνο να επιδοτηθούν, αλλά θα πρέπει να μπει κι ένα πλαφόν στην κερδοφορία των εταιρειών εισαγωγής και εμπορίας. Διότι μπορεί να επιδοτηθούν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι για τα λιπάσματα και τις ζωοτροφές αλλά να έλθουν κάποιες πολυεθνικές και να αυξήσουν τις τιμές με το να συνυπολογίσουν και την επιδότηση προκειμένου να αυξήσουν παραπάνω τα κέρδη τους.

Αυτές είναι ορισμένες απλές κινήσεις οι οποίες δεν προκαλούν αρνητικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα και δεν δημιουργούν δημοσιονομικό κενό διότι αυξάνεται τόσο η παραγωγή όσο και η κατανάλωση, γιατί υπάρχει μεγαλύτερη χρήση και πρόσβαση σε αυτές τις πολύ κρίσιμες πρώτες ύλες και σ’ αυτά τα τα εργαλεία παραγωγής.

Ερ: Τι άλλα ζητήματα έχετε εντοπίσει στην ασκούμενη από την κυβέρνηση αγροτική πολιτική;

Εκτός από αυτά υπάρχουν και κάποια δομικά θέματα, όπως είναι η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ).

Η κυβέρνηση δεν διεκδίκησε, δεν απαίτησε και δεν κατοχύρωσε για την δική μας χώρα και τους δικούς μας παραγωγούς αυτά που μπορούσε κι αυτά που δικαιούται κι αυτά που έχει ανάγκη η χώρα στο κομμάτι της ΚΑΠ, με αποτέλεσμα να έχουν αφαιρεθεί, αυτή τη στιγμή, 240 εκατομμύρια ευρώ από την βασική ενίσχυση για τους μικρομεσαίους παραγωγούς.

Οι επιδοτήσεις – η βασική ενίσχυση και τα άλλα κομμάτια των επιδοτήσεων – δεν είναι πλέον κάτι που έχει να κάνει με την πολύ μεγάλη ανάπτυξη των καλλιεργειών, τα περισσότερα στρέμματα κ.λπ. Είναι όρος κάλυψης των εξόδων και, στην ουσία, της συνέχειας της παραμονής στο επάγγελμα. Άρα το να χάνεις 240 εκατ. ευρώ με ευθύνη της κυβέρνησης, η οποία δεν διαπραγματεύτηκε αυτά τα δικαιώματα, είναι τεράστιο πρόβλημα, όπως και το μπάχαλο που δημιούργησε μέχρι να δοθούνε αυτές οι επιδοτήσεις, θέλοντας να χρησιμοποιήσει κομματικά ακόμα και τον ΟΠΕΚΕΠΕ.

Επίσης, ο ΕΛΓΑ είναι ένας κρίσιμος κρίκος στην όλη αυτή αλυσίδα. Και για την Κορινθία ζητάμε, αναλογικά και δίκαια, με βάση τις ανάγκες και τις καταστροφές, ο ΕΛΓΑ να καλύψει τις ζημιές που προκλήθηκαν. Εμείς θέλουμε έναν ΕΛΓΑ δημόσιο που να λειτουργεί προς όφελος των παραγωγών κι όχι προς όφελος συγκεκριμένων ιδιωτικών εταιρειών, οι οποίες θα πηγαίνουν με τη λογική του κόστους και του οφέλους. Θέλουμε έναν δημόσιο ΕΛΓΑ ο οποίος να αποζημιώνει γρήγορα και δίκαια τους παραγωγούς και να αναθεωρηθεί επιτέλους και ο κανονισμός του, προκειμένου να προσαρμοστεί στην κλιματική κρίση και να καλύπτει κι άλλα είδη.

Η κυβέρνηση θα πρέπει να ανταποκριθεί σε όλες αυτές τις υποχρεώσεις. Κάναμε πολύ ξεκάθαρες και συγκεκριμένες προτάσεις.

Ερ: Σε ποιους άλλους τομείς υπάρχουν προβλήματα;

Έχουμε το κομμάτι των υποδομών. Κι έχουμε στο νομό μας το πολύπαθο φράγμα του Ασωπού, το οποίο το παρέδωσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στο 70% της ολοκλήρωσής του και αυτή τη στιγμή, μετά από 5 χρόνια κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας, βλέπουμε ότι αυτό όχι μόνο δεν προχωρεί και δεν ολοκληρώνεται και δεν παραδόθηκε όπως ήταν το χρονοδιάγραμμα, αλλά έχει “βαλτώσει”, έχουν σταματήσει οι εργασίες, έχουν απολυθεί εργαζόμενοι και τα εργοτάξια έχουν πάψει να παρέχουν τις υπηρεσίες τους, προκειμένου και να ολοκληρωθεί το φράγμα και στη συνέχεια τα δίκτυα που θα δώσουνε νερό σχεδόν σε όλη την Κορινθία.

Ο στόχος της κυβέρνησης είναι να πάμε στις Συμπράξεις Ιδιωτικού και Δημοσίου Τομέα (ΣΔΙΤ) στα μεγάλα αρδευτικά έργα, που έχει δρομολογήσει και χρηματοδοτήσει. Είμαστε απέναντι σ’ αυτά και ζητάμε και την πρόοδο των μεγάλων έργων που είναι αναγκαία και απαραίτητα για την αγροτική παραγωγή.

Τέλος έχουμε τη ρύθμιση των χρεών. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια θηλιά στους αγρότες, πέρα από όλα αυτά που έχουν να αντιμετωπίσουν και είπαμε πριν. Έχουμε το θέμα των τραπεζών και των funds και των servicers που διαρκώς πιέζουν και διαρκώς προχωρούν και σε πλειστηριασμούς αγροτικής γης, αγροτεμαχίων. Έχουμε τα στοιχεία. Ήταν 96.000 το 2022 και το 2023 οι πλειστηριασμοί που περιείχαν μέσα και πολλά κομμάτια αγροτεμαχίων, αγροτικής γης και αποθηκών των αγροτών, αλλά και περιουσιακά στοιχεία των αγροτών, όπως πρώτες κατοικίες. Ζητάμε λοιπόν να γίνει ρύθμιση των χρεών με διαγραφή μέρους του χρέους όπως είχε κάνει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και σ’ αυτό το κομμάτι, προκειμένου να αναπνεύσουν οι αγρότες, να μην έχουν την “δαμόκλειο σπάθη” αυτή πάνω από το κεφάλι τους.

Επίσης, οι τιμές από το χωράφι στο ράφι έχουν τεράστια απόσταση. Δεν θέλουν οι αγρότες μας μόνο τις αποζημιώσεις που δικαιούνται, τις επιδοτήσεις τους με βάση τα στρέμματά τους, το μειωμένο κόστος παραγωγής και σεβασμό στην Κοινή Αγροτική Πολιτική. Θέλουν κατά βάση να παράγουν, να έχουν καλές τιμές και να μπορούν να αντέχουν στον ανταγωνισμό μέσα κι από συλλογικά σχήματα που είναι πολύ κρίσιμο να κάνουν, όπως ομάδες παραγωγών, συνεταιρισμούς υγιείς. Εκεί λοιπόν στους μεσάζοντες, στους έμπορους δεν υπάρχει κανένας απολύτως έλεγχος. Έτσι, λοιπόν, η τιμή του παραγωγού φεύγει – να πω ένα παράδειγμα για την Κορινθιακή σταφίδα – με 50 – 60 λεπτά από το χωράφι και φθάνει με 4 και 5 φορές πάνω – να μην πω και περισσότερο – στα σούπερ μάρκετ και στις αγορές του εξωτερικού. Επομένως είναι ένα πολύ κρίσιμο κομμάτι, να προστατέψουμε τις τιμές ώστε να μην δίνουν τα προϊόντα όσο όσο και να τα παίρνουν οι έμποροι, να διαπραγματεύονται και να διεκδικούν και να παρεμβαίνει το κράτος προς όφελός τους και να τους προστατεύει.