Πράσινο φώς του Αρείου Πάγου, για τον πλειστηριασμό ακινήτων από ξένα founds
H Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, σε διάσκεψη, με πλειοψηφία (56-9), δεχόμενη την εισήγηση της Αρεοπαγίτου Κανέλλας Τζαβέλα, αποφάνθηκε ότι οι διαχειριστές των funds που εδρεύουν στην Ελλάδα μπορούν να ενεργούν δικαστικές πράξεις (να γίνονται διάδικοι), να προβαίνουν σε πλειστηριασμούς με τη δική τους επωνυμία και όχι ως πληρεξούσιοι των funds.
Η δημοσίευση της απόφασης αναμένεται μέσα στον επόμενο μήνα.
Το θέμα συζητήθηκε στις 26 Ιανουαρίου στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, όπου δικηγορικοί σύλλογοι, επιμελητήρια, καταναλωτικές οργανώσεις και άλλοι φορείς υποστήριξαν ότι οι servicers δεν μπορούν να λειτουργούν ως διάδικοι των επενδυτών, καθώς αυτό δεν προβλέπεται στη νομοθεσία του 2003, στη βάση της οποίας έγιναν οι τιτλοποιήσεις.
Από την πλευρά τους, οι νομικοί εκπρόσωποι των Eurobank και doValue, για υπόθεση των οποίων συνεδρίασε το δικαστήριο, υπογράμμισαν ότι ο νόμος του 2015 που διέπει τη λειτουργία του κλάδου, ορίζει την υποχρεωτική διαμεσολάβηση των διαχειριστών.
Σημείωσαν δε πως αυτό προβλέφθηκε για την προστασία των οφειλετών, ώστε να μη διαπραγματεύονται απευθείας με τα funds, αλλά με εταιρείες που είναι υποχρεωμένες να ακολουθούν συγκεκριμένους κανόνες.
«Σημασία δεν έχει πώς ένα δάνειο αποενοποιήθηκε, με απευθείας πώληση ή μέσω τιτλοποίησης, αλλά ποιος θα είναι αυτός που θα το διαχειριστεί» τόνισαν σχετικά.
Όπως δείχνουν οι πρώτες πληροφορίες η απόφαση της Ολομέλειας είναι υπέρ των funds και θα αποτελέσει “μπούσουλα” για το ευαίσθητο αυτό θέμα, για το οποίο έχουν εκδοθεί αντίθετες δικαστικές αποφάσεις αλλά κυρίως η υπ΄αριθμόν 822/22 τμήματος του Αρείου Πάγου, που κατέληξε ότι οι εισπρακτικές – που επικαλούνται νόμο του 2003 για να έχουν φοροαπαλλαγές έως και 38% και δεν δεσμεύονται με πρόταση ρύθμισης στους δανειολήπτες– δεν μπορούν να διενεργήσουν πλειστηριασμούς.
Αντίθετα ο νόμος του 4354/ 2015 για τα “κόκκινα” δάνεια, προβλέπει ειδική νομιμοποίηση στους servicers, ώστε να μπορούν να πραγματοποιούν διαδικαστικές πράξεις αντί του δικαιούχου της απαίτησης (fund), αλλά με ειδικές προϋποθέσεις ενημέρωσης και φορολογία κατά το ελληνικό δίκαιο.
Με απλά λόγια, ο νόμος του 2015 επιτρέπει στους servicers να γίνονται διάδικοι αλλά με ελληνική φορολογία, ενώ αυτός του 2003 όχι, αλλά μόνο διαδικαστικές πράξεις διαχείρισης εξωδικαστικά (με ειδικές φοροαπαλλαγές), γεγονός στο οποίο “πάτησαν” πολλοί δανειολήπτες –μέσω των νομικών εκπροσώπων τους– ζητώντας αναβολή των πλειστηριασμών. Κι αυτό γιατί οι servicers προτιμούν τον νόμο του 2003 λόγω των φοροαπαλλαγών.
