Σολ Μπέλοου (1915 – 2005)
Συγγραφέας και πανεπιστημιακός δάσκαλος, από τους κορυφαίους των αμερικανικών γραμμάτων. Τα έργα του αγγίζουν την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, τις εμπειρίες των μεταναστών και των εβραίων, την ταξική και κοινωνική κινητικότητα της Αμερικής του 20ου αιώνα. Από την πέννα του Σολ Μπέλοου (Saul Bellow) γεννήθηκαν ήρωες, όπως οι Όγκι Μαρτς, Μόζες Χέρτζογκ, Άρθουρ Σάμλερ και Τσάρλι Σιτρίν. Μία υπέροχη πινακοθήκη αστείων, γοητευτικών, νευρωτικών, απογοητευμένων και δύσπιστων παρατηρητών του σύγχρονου αμερικανικού τρόπου ζωής
Γεννήθηκε ως Σόλομον Μπέλοους στον Καναδά στις 10 Ιουνίου του 1915, από ρωσοεβραίους γονείς, αλλά έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στο Σικάγο. Η μητέρα του τον ήθελε ταγμένο στον Ιουδαϊσμό, ο ίδιος, όμως, από μικρός είχε αποφασίσει να γίνει συγγραφέας.
Το 1944 αλλάζει το όνομά του σε Σολ Μπέλοου και κυκλοφορεί την πρώτη του νουβέλα «Ο μετέωρος άνθρωπος». Η αναγνώριση θα έλθει 9 χρόνια αργότερα με το μυθιστόρημα «Οι περιπέτειες του Όγκι Μαρτς», το έπος ενός καλοσυνάτου νεαρού Εβραίου, που προσπαθεί να κατανοήσει τον εαυτό του και τον κόσμο.
Ο θάνατος και η θνητότητα είναι δύο μοτίβα που επανέρχονται συχνά στο έργο του Μπέλοου. Δύο φορές, άλλωστε, ο συγγραφέας ήλθε πρόσωπο με πρόσωπο με το θάνατο. Την πρώτη, σε ηλικία 8 ετών, όταν νοσηλεύτηκε για έξι μήνες με οξεία μόλυνση του αναπνευστικού. Τη δεύτερη, το 1995, όταν δηλητηριάστηκε από χαλασμένο ψάρι. Ένα μικρόβιο προσέβαλε το νευρικό του σύστημα και χρειάστηκε να εισαχθεί επειγόντως στην εντατική, όπου παρέμεινε για πέντε εβδομάδες.
Η προσωπική του ζωή σημαδεύτηκε από πέντε γάμους, που είχαν ως αποτέλεσμα τη γέννηση τεσσάρων παιδιών, τριών αγοριών κι ενός κοριτσιού που γεννήθηκε το 1999, όταν ο Μπέλοου ήταν ήδη 84 ετών.
Δίδαξε για πολλά χρόνια λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιου του Σικάγου και τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης. Ο Σόουλ Μπέλοου για πολλούς είναι ο κορυφαίος μεταπολεμικός αμερικανός πεζογράφος. Σίγουρα, όμως, ο πιο προβεβλημένους από τους εβραϊκής καταγωγής συγγραφείς, όπως ο Μπέρναρντ Μάλαμουντ, η Σύνθια Οζικ και ο μεγάλος Φίλιπ Ροθ, ο οποίος υποστηρίζει ότι ο Σολ Μπέλλοου και ο Ουίλιαμ Φόκνερ αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της αμερικανικής λογοτεχνίας του 20ου αιώνα.
Το 1976 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας «για την ανθρώπινη κατανόηση και τη λεπτή ανάλυση του σύγχρονου πολιτισμού που συνδυάζονται στο έργο του», όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας.
Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα έργα του: «Η κλοπή» (εκδ. Καστανιώτη), «Η μοναδική» (εκδ. Καστανιώτη), «Αναζητώντας τον κύριο Γκρην» (εκδ. Νεφέλη), «Οι αναμνήσεις του Μόσμπυ (εκδ. Νεφέλη), «Ένας ανήσυχος Δεκέμβρης» (εκδ. Ψυχογιός), «Χέρτσογκ» (εκδ. Καστανιώτης), «Ο μετέωρος άνθρωπος» (εκδ. Καστανιώτη), «Ραβελστάιν» (εκδ. Καστανιώτη), «Άδραξε τη μέρα» (εκδ. Καστανιώτη).
Ο Σόουλ Μπέλλου έφυγε από τη ζωή στις 5 Απριλίου 2005, σε ηλικία 90 ετών.
