Σκηνές χλιδής και πολυτέλειας πάνω στα εμβληματικά Αιγυπτιακά μνημεία.

Εδώ και χιλιάδες χρόνια, οι πυραμίδες της Αιγύπτου συγκεντρώνουν επισκέπτες από κάθε σημείου του πλανήτη, που θα σταθούν με δέος μπροστά στα τεράστια ανθρώπινα δημιουργήματα, σύμβολα δύναμης και εξουσίας. Από τα χρόνια του Ηρόδοτου και τις περιγραφές του από τα ταξίδια του, άνθρωποι  έπρεπε να ταξιδεύουν για εβδομάδες και  μήνες ώστε να θαυμάσουν από κοντά τις εντυπωσιακές κατασκευές.

Περνώντας τα χρόνια και με την εξέλιξη της τεχνολογίας, η Αίγυπτος άρχισε να φαίνεται πιο κοντά. Ένα ταξίδι εκεί , από κάθε σημείο της Ευρώπης, έγινε πιο προσιτό  και απαιτούσε λιγότερο χρόνο. Το 1869, ο πρωτοπόρος των τουριστικών υπηρεσιών, Thomas Cook, διοργανώνει το πρώτο του ταξίδι σε Παλαιστίνη και τις πυραμίδες του Νείλου, με αφορμή την διάνοιξη της διώρυγας του Suez. Αυτό όμως που έδωσε τεράστια ώθηση στον τουρισμό προς τις πυραμίδες, ήταν η ανακάλυψη του τάφου του Τουταγχαμών και των ιστοριών για το καταραμένο του μυστικό.

Ευκατάστατοι και τολμηροί. Μόνο αυτοί θα μπορούσαν εκείνα τα χρόνια να απολαύσουν ένα τέτοιο ταξίδι. Και υπήρχε μεγάλη διαφορά στην αντίδρασή τους μπροστά στα μνημεία, ανάλογα με την κατηγορία στην οποία μπορούσες να τους κατατάξεις. Οι περισσότεροι, απλά με μεγάλο περίσσευμα πόρων, αρκούνταν σε μια αναμνηστική φωτογραφία που θα κουβαλούσαν μαζί τους σε κάθε τύπου κοινωνική εκδήλωση, πίσω στην πατρίδα.

Υπήρχε και η κατηγορία των τολμηρών, αυτών που ήθελαν να ζήσουν την εμπειρία στα άκρα. Αυτούς που δεν τους πτοούσαν τα  140 μέτρα ύψος της πυραμίδας του Χέοπα, αυτούς που προτιμούσαν να απολαύσουν το απεριτίφ τους απολαμβάνοντας το ηλιοβασίλεμα από την κορυφή του σκονισμένου μνημείου από το lobby κάποιου γειτονικού ξενοδοχείου. Ακόμα και αυτούς τους που με πείσμα και απέναντι στην αγυμνασιά τους, ανέχονταν  τα γέλια των ντόπιων οδηγών, δεχόμενοι τη βοήθειά τους για να ξεπεράσουν τον εαυτό και τα όριά τους, κατακτώντας μια από αυτές τις κορυφές.

Σπάνιες φωτογραφίες, μιας συνήθειας που πια είναι απαγορευμένη και μόνο παράνομα μπορεί κάποιος να απολαύσει, με κίνδυνο πάντα να συλληφθεί  και να υποστεί τις βαριές συνέπειες.