Πρόσωπα και προσωπεία

Πρόσωπα και προσωπεία φτιαγμένα από κακεντρεχή, ταπεινωτικά και πρόστυχα υλικά που καταλήγουν να προσαρμόζονται και να κολλάνε τόσο στερεά επάνω στα «φυσικά» πρόσωπα ώστε στο τέλος τα  δύο να γίνονται ένα.
Πρόσωπα και προσωπεία που χωρίς να έχουν ΚΑΜΙΑ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ να ΕΝΝΟΗΣΟΥΝ, ΠΑΡΑΝΟΟΥΝ.
Πρόσωπα και προσωπεία  με εστίες στοχασμών, βλέψεων, επιδιώξεων και ενεργειών που χαρακτηρίζονται από εκτροπές (πονηρούς ελιγμούς, προδοσίες κλπ).
Πρόσωπα και προσωπεία που χρησιμοποιούν τους ανθρώπους ως ΜΕΣΟ για να πετύχουν τους ιδιοτελείς σκοπούς τους.
Πρόσωπα και προσωπεία που τα κέντρα των αποφάσεών τους χαρακτηρίζονται από ματαιοδοξία και απίστευτη αμετροέπεια.
Πρόσωπα και προσωπεία που ορίζουν τον εαυτό τους στο «ανέβασμα» του προσωπικού του δράματος με αντιφάσεις, αυταρέσκεια, μεγαλομανία, ταρτουφισμό και κουτοπονηριά.
Πρόσωπα και προσωπεία νωθρά που βολεύονται σε κρίσεις ετοιματζίδικες.
Σκοτεινές, αδιαμόρφωτες, ευτελείς προσωπικότητες που το προκαθορισμένο σχέδιο της ζωής τους έμεινε ανολοκλήρωτο και οι ίδιοι τους ατελείς, δεχόμενοι στρεβλωτικές επιδράσεις που τελικά τους ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΑΝ.
Θα τους αναγνωρίσετε εύκολα αφού η αφετηρία τους δεν ήταν ποτέ συγκεκριμένη, η δε δομή τους είναι τόσο καθορισμένη ώστε ανοίγεται προς πολλές και διαφορετικές διευθύνσεις πότε προς τη μια και πότε προς την άλλη κατεύθυνση μέχρι να βρει τον προσανατολισμό της (αν τον βρει ποτέ). Καθ’ όλη όμως τη διάρκεια αυτού του συναρπαστικού ταξιδιού βρίσκουν την ευκαιρία πάνω σε ετοιματζίδικα πατρόν να «ράψουν» κοστούμια ασχήμιας και ψεύδους. Δεν είναι να απορεί βέβαια κανείς αφού η όλη διαδρομή τους απέδειξε πόσο ανίκανοι ράφτες είναι όταν υφάσματα που τους ταιριάζουν απόλυτα προσπαθούν να τα προσαρμόσουν σε άλλες διαστάσεις και σε άλλης ποιότητας ανθρώπους.
Κάποιοι από αυτούς δυστυχώς ασχολούνται και με τα κοινά χωρίς να μπορούν να διατυπώσουν (άλλωστε τόσον καιρό το απέδειξαν) μιαν άποψη για τον τόπο τους, ένα ενυπόγραφο άρθρο με τις θέσεις τους και την κλίμακα αξιών τους. Είναι αυτοί που αξιώνουν από τους συμπολίτες τους να τους ψηφίσουν όταν το μόνο που τους προσφέρουν είναι μικροεξυπηρετήσεις, που τις περισσότερες φορές οι πολίτες τις δικαιούνται, και χτυπήματα στην πλάτη με την αντίστοιχη υπόσχεση για τακτοποίηση – ρουσφέτι. Επενδύουν στην φτώχεια και στην απελπισία του κόσμου καταδημαγωγώντας και δικαιώνοντας την εκτροπή και την υπερβολή. Ως γνήσιοι τοπικοί αυθέντες «κλείνουν» τις συμφωνίες τους βάσει των κουκιών – ψήφων, ΠΑΡΑΣΙΤΩΝΤΑΣ δίπλα σε τοπικούς παραγοντίσκους για να πετύχουν την πολυπόθητη νίκη και δη την πρωτιά με οποιοδήποτε κόστος. Δεν διστάζουν βέβαια να ΞΕΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ανά πάσα στιγμή τους συντρόφους τους κι αυτούς που τους στήριξαν, υποσχόμενοι ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ – ΣΤΑΥΡΟΔΟΤΗΣΗ  σε οποιονδήποτε κρίνουν ότι θα έχουν μεγαλύτερο όφελος.
Είναι αυτοί οι ίδιοι που στον βωμό της άνεσης θυσιάζουν την εντιμότητά τους κι έχουν το θράσος να βιογραφούν
για ανθρώπους που το σύστημα εννοιών και αξιών τους είναι γέννημα γονιμοποιού πνεύματος, ενός πνεύματος που απελευθερώνει από οποιαδήποτε ηθική αδράνεια και ευθυνοφοβία δημιουργώντας νέες παραμέτρους στην συλλογική και ατομική ζωή έτσι ώστε να υπάρξει ένας άλλος τύπος κοινωνίας που δεν θα στηρίζεται στην κερδοσκοπία και την εξαπάτηση.
Είναι αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι που με την ακρωτηριασμένη κρίση τους και την ανάπηρη βούλησή τους διατυπώνουν κίβδηλους λόγους για ανθρώπους που σε όλη τους τη ζωή πορεύτηκαν με αυτό που η ΕΥΘΥΝΗ τους υπαγόρευε και η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ τους απαγόρευε.
Είναι αυτοί οι ίδιοι δογματικοί άνθρωποι που βαφτίζουν οτιδήποτε δεν ανήκει στον χώρο τους συντηρητικό ενώ την ίδια στιγμή θεωρούν προοδευτική πολιτική – πρακτική την οποιαδήποτε διαπλεκόμενη συμπεριφορά τους.
Είναι αυτοί οι ίδιοι  άνθρωποι που όταν οι κριτικές τους ευνοούν είναι αντικειμενικές και ορθές ενώ όταν τους ενοχλούν είναι κατευθυνόμενες από αντιπάλους και πληρωμένες (μόνο το τίμημα δεν μας είπαν ακόμα, αλλά σίγουρα θα το κάνουν κι αυτό σε κάποιο προσεχές κατάπτυστο σημείωμά τους).
Όλα τα περιμένει κανείς από τους θυροφύλακες της παραφροσύνης.
Η βλακεία της σοφίας τους εξάλλου έχει αποδειχθεί διαχρονικά καθώς ξέρουν ότι λένε ανοησίες και μόλα ταύτα τις λένε και το χειρότερο ξέρουν ότι κάνουν δολοπλοκίες και μόλα ταύτα το κάνουν.
Είναι αυτοί οι ίδιοι  άνθρωποι που αν και τους γνωρίζαμε (;) από κοντά για πολύ καιρό μας προκαλούν θλίψη κι αηδία γιατί δεν μπορούμε να καθορίσουμε πότε και σε ποιες πράξεις τους ήταν αυθεντικοί.
Είναι αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι  που με τις επαχθείς εξαρτήσεις τους αποδεικνύουν το φτηνιάρικο του ψυχικού μετάλλου τους.
Είναι αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι που εκθέτουν τη ζωή τους υπό το πρίσμα ενός μύθου, προσπαθώντας να ρίξουν όσο περισσότερο φως γίνεται πάνω στο πρόσωπό τους και δεν βλέπουν ότι οι σκιές τους ακολουθούν παντού.
Είναι αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι  που αναγνωρίζουν στους ταγούς τους το δικαίωμα να διατάζουν οτιδήποτε κρίνουν χρήσιμο για την πραγματοποίηση ενός σκοπού που θα τους αποφέρει εύνοιες, τιμές, χρήμα και δόξα.
Είναι αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι που επιδιώκοντας να έχουν μια εύκολη ζωή μείνανε κοντά στο κοπάδι (και στον τσομπάνο) ξεχνώντας  τον εαυτό τους μέσα σ’ αυτό.
Είναι αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι που αν κι έχουν αναγνωρίσει στο παρελθόν «ΠΟΣΟ ΜΑΠΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ» συνεχίζουν να το διαφημίζουν.
Στο τέλος βέβαια η μοναδική τύχη που τους περιμένει είναι η τύχη των κουκουτσιών.
ΤΟ ΦΤΥΣΙΜΟ !!!