Πρόσωπα:Αγγελική Σάλλα ετών 102….(εικόνες)
Γράφει η Μίνα Γιαννούλη
Η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας εορτάζεται στις 8 Μαρτίου. Η Παγκόσμια αυτή ημέρα είναι μια αφορμή, όχι μόνο για να θυμηθούμε τους αγώνες του φεμινιστικού κινήματος, αλλά κυρίως για να τιμήσουμε τους αγώνες συνηθισμένων γυναικών. Μια συνηθισμένη γυναίκα, χωρίς πτυχία και βιογραφικά γεννήθηκε στις 25 Αυγούστου του 1915 στη Δορβιτσά Ναυπακτίας,η γιαγιά Αγγελική. Προερχόμενη από αγροτική οικογένεια παντρεύτηκε τον Φώτιο Σάλλα και απέκτησε εννέα παιδιά, δέκα έξι εγγόνια και δώδεκα δισέγγονα. Όσοι έζησαν στην Ελληνική ύπαιθρο, γνωρίζουν πολύ καλά πόσο δύσκολες ήταν οι συνθήκες επιβίωσης. Η ζωή της έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον εάν σκεφτούμε ότι έχει ζήσει πολλά σπουδαία ιστορικά και όχι μόνο γεγονότα. Ένας αιώνας ζωής δε θα μπορούσε να χωρέσει σε λίγες σειρές. Η ζωή της ένα σχολείο που κρύβει το απόσταγμα της εμπειρίας της. Θα αναφέρω αυτά που ζήτησε η ίδια.
Με την κόρη της Σούλα και τον γαμπρό της Νίκο
Θυμάται πόσο σκληρά χρόνια πέρασε όταν έφυγε ο άντρας της για το μέτωπο. Έμεινε μόνη με πεθερικά, παιδιά και φρόντιζε η ίδια για να ζήσουν. Δούλευε σε μια οικογένεια που είχε πολλά κτήματα. Έκανε διάφορες δουλειές , από το σπίτι μέχρι τα χωράφια για να παίρνει ελάχιστα χρήματα και αλεύρι. Σήμερα αναρωτιέται πως εύρισκε τη δύναμη και άντεξε τόσες κακουχίες. Πήγαινε έγκυος πενήντα χιλ. πεζοπορία στην Ναύπακτο να πάρει προμήθειες για την οικογένειά της και να γυρίσει νύχτα μόνη της πίσω στο χωριό. Δε μετάνιωσε ποτέ που έκανε μεγάλη οικογένεια.
Αγγελική και Φώτης Σάλλας
Ένας γιός στην Αυστραλία και τα μεγαλύτερα στην Αθήνα να δουλέψουν για να βοηθήσουν τα μικρότερα. Τα χρόνια πέρασαν τα παιδιά έφυγαν από το πατρικό, ο άντρας της άρρωστος, έφυγε και εκείνος νέος. Η ζωή της έδωσε πολλές χαρές, αλλά και λύπες, αφού έχασε δυο παιδιά και τρία εγγόνια. Της λείπει η αγαπημένη της φίλη και γειτόνισσα, η αδερφή της που είχε κοντά της εβδομήντα χρόνια. Έχει χάσει την όρασή της , αλλά η μνήμη και η πνευματική της διαύγεια είναι αξιοσημείωτη. Τώρα μοιράζει τη διαμονή της στον Κάμπο, ένα ορεινό χωριό, με φροντίδα και στην οικογένεια της.
Κλείνοντας τα 102 χρόνια
Η κ. Αγγελικούλα ήταν αποκάλυψη. Φορούσε το μαντήλι της το οποίο δεν αποχωρίζεται σχεδόν ποτέ. Μόλις όμως άκουσε πως θα βγει φωτογραφία , όχι μόνο το έβγαλε, ζήτησε να της φτιάξουν και τα μαλλιά για να είναι όμορφη… Η ζωή τελικά είναι όμορφη, οποιαδήποτε κι αν είναι. Γνωρίζω πως το περιμένει, γιατί θα γίνει διάσημη. ”Θα το δει το παλληκάρι της που ζει στην Αυστραλία”…