Ο ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ Κ.ΓΙΑΝΝΗΣ ΞΗΝΤΑΡΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑ. ΡΑΝΙΑ ΛΕΜΟΝΗ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ Ενλουτρακιω ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ.ΘΕΜΑ:Τι ΠΡΕΠΕΙ και τι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να λέμε σε ένα παιδί.
Γράφει ο Ψυχολόγος Γιάννης Ξηντάρας
Πολλές φορές οι γονείς ερχόμαστε σε δύσκολη θέση με τα παιδιά μας. Θυμώνουμε, απογοητευόμαστε, χάνουμε την υπομονή μας, διαψεύδονται οι προσδοκίες μας γι’αυτά. Στις σχέσεις μας με τα παιδιά, τα πράγματα δεν είναι πάντα εύκολα, όλες οι ώρες δεν είναι ίδιες,
και συχνά οι ενήλικες έχουμε ξεσπάσματα θυμού και αγανάκτησης. Ακόμα και τότε όμως έχει μεγάλη σημασία το πως θα εκφραστούμε,
πως θα μιλήσουμε σ’ένα παιδί, τι λέξεις θα χρησιμοποιήσουμε.
Όλοι έχουμε δει και έχουμε ακούσει κάποιον άλλο γονιό να λέει:
– Αμάν πια σε βαρέθηκα μ’αυτά που κάνεις…
– Δεν σε αντέχω άλλο…
– Δεν υποφέρεσε…
– Κάνε αυτό που σου λέω!
– Μη μιλάς. Σταμάτα!
– Γιατί δεν μπορείς να είσαι ( να κάνεις) όπως ο/η αδερφός/ή σου;
– Ποτέ δεν θα τα καταφέρεις έτσι που κάνεις…
– Δεν είσαι καλό παιδί…
– Αν δεν κάτσεις καλά θα…
– Σε αγαπάω, αλλά…
Θα πρέπει βέβαια να δείξουμε και λίγη κατανόηση στους γονείς, και όχι να τους κατηγορήσουμε έτσι απλά,
φορτώνοντάς τους επιπλέον ενοχές για τις πράξεις τους. Το να μεγαλώνεις ένα παιδί δεν είναι εύκολη υπόθεση…
Χρειάζεται πολύ αγάπη και μεγάλη υπομονή. Σε αυτήν την κατεύθυνση τα θετικά σχόλια – σε αντίθεση με τα αρνητικά –
είναι ένα χρήσιμο δώρο στην σχέση μας με τα παιδιά. Μια καλή κουβέντα είναι μια πολύτιμη διασύνδεση μαζί τους.
– Σε αγαπώ (χωρίς ”αλλά…”)
– Σε πιστεύω πολύ, να το ξέρεις…
– Συχγαρητήρια!
– Μπράβο σου…
– Πραγματικά είσαι πολύ καλός/ή στο…
– Είμαι περήφανος/η για σένα…
– Είσαι πολύ όμορφος/η…
– Φαίνεται ότι έχεις δουλέψει πολύ σκληρά για…
– Τι γνώμη έχεις εσύ γι’αυτό…
– Θέλεις να με ρωτήσεις κάτι;
– Πως αισθάνεσαι για…
– Σε ευχαριστώ!
Η σχέση μας με τα παιδιά μας είναι αναντικατάστατη. Η αξία της είναι ανεκτίμητη.
Ας τη φροντίζουμε όσο μπορούμε, ξεκινώντας με μια καλή κουβέντα.
Γιάννης Ξηντάρας
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα.
Σπούδασα Ψυχολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στην συνέχεια εκπαιδεύτηκα στην Προσωποκεντρική Συμβουλευτική και Ψυχοθεραπεία στο Κέντρο Εκπαίδευσης στην Προσωποκεντρική Προσέγγιση (Κ.Ε.Π.Π & Strathclyde University, U.K).
Παράλληλα απέκτησε Δίπλωμα Συντονιστή Ομάδων Γονέων, Πανελλήνιος Σύνδεσμος Σχολών Γονέων (2003 – 2004), Εκπαίδευση στην Ανακουφιστική Φροντίδα Παιδιών με Απειλητική για τη Ζωή Ασθένεια, “Μέριμνα” (2005 – 2006), Κλινικό Σεμινάριο για την Ψυχοθεραπεία των Εφήβων σε Δημόσιο Θεσμό, τμήμα Ψυχιατρικής Εφήβων και Νέων – Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών (2006 – 2007), Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα στη Θεραπεία Ζευγαριών (συμβουλευτική γάμου – θεραπεία ζεύγους), Κέντρο Συστημικής Θεραπείας (2013).
Επαγγελματικά, συνεργάστηκα με:
- Το Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία” (2005-2009)
- Το Ευγενίδειο Θεραπευτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνων (2010-2012)
- Από το 2004 έως και σήμερα συνεργάζομαι με Δήμους και Σχολεία κυρίως της Ανατολικής Αττικής ως Συντονιστής Ομάδων Γονέων.
- Από το 2005 εργάζομαι Ιδιωτικά ως Ψυχολόγος, ενώ από το 2007 έχω την Επιστημονική Ευθύνη στο Κέντρο Συμβουλευτικής & Ψυχολογικής Υποστήριξης ”επαφή”, στον Σταυρό Αγίας Παρασκευής.
Ράνια Λεμονή
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα
Αποφοίτησα από το τμήμα Ψυχολογίας (Bsc) στο Keele University της Μ. Βρετανίας ενώ στο ίδιο πανεπιστήμιο απέκτησα μεταπτυχιακό (Ma) στην εγκληματολογία.
Έχω ειδικευτεί στην Οικογενειακή – Συστημική θεραπεία στο ΣΚΕΨΥ.
- Από το 2002 έως το 2011 εργάστηκα στο Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (Κ.Ε.Θ.Ε.Α.) – πρόγραμμα παρέμβαση.
- Επίσης από το 2007 έως σήμερα είμαι επιστημονική σύμβουλος στο κέντρο συμβουλευτικής ”επαφή” σε θέματα οικογένειας και τοξικοεξάρτησης.
- Από το 2008 σε συνεργασία με παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία , συντονίζω ομάδες συμβουλευτικής γονέων.
Παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
