Οι δεινόσαυροι κυριάρχησαν επειδή είχαν «προπονηθεί» στη διαβίωση στο κρύο
Εχουν γίνει και εξακολουθούν να γίνονται πολλές μελέτες και έρευνες για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων αλλά γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα για την εμφάνιση και κυρίως την επικράτηση τους στον πλανήτη. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Science Advances» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Κολούμπια στις ΗΠΑ παρουσιάζει μια πιθανή εκδοχή του τρόπου με τον οποίο κατάφεραν οι δεινόσαυροι να γίνουν κυρίαρχοι της Γης.
Μπορεί η πτώση του τεράστιου αστεροειδή πριν από 66 εκατ. έτη στη χερσόνησο του Γιουκατάν στο Μεξικό που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους να είναι το πιο γνωστό από τα διάφορα συμβάντα μαζικής εξαφάνισης της ζωής στον πλανήτη αλλά δεν είναι το μεγαλύτερο σε έκταση.
Πριν από περίπου 250 εκατ. έτη στη διάρκεια της Πέρμιας-Τριασικής περιόδου για άγνωστη ακόμη αιτία υπήρξε ένα συμβάν μαζικής εξόντωσης της ζωής στη Γη. Υπολογίζεται ότι εξαλείφθηκε περισσότερο από το 90% των θαλάσσιων και το 70% των χερσαίων ειδών με τους ειδικούς να έχουν χαρακτηρίσει το συμβάν ως το «Μεγάλο Θανατικό». Εχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες. για το τι προκάλεσε αυτό το συμβάν. Μια από τις επικρατέστερες ερμηνείες είναι ότι το φαινόμενο προκλήθηκε από μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις.
Την εποχή της κυριαρχίας των δεινοαύρων τα θηλαστικά είχαν περιορισμένους πληθυσμούς και αριθμούσαν λίγα είδη. Ήταν επίσης μικρά σε μέγεθος ζώα που ζούσαν κρυμμένα στη διάρκεια της μέρας βγαίνοντας από τις κρυψώνες τους όταν έπεφτε το σκοτάδι για να τραφούν, να επικοινωνήσουν και να αναπαραχθούν. Όταν οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν τα θηλαστικά έχοντας μάθει να επιβιώνουν σε δύσκολες συνθήκες κατάφεραν να επιβιώσουν από τις επιπτώσεις της πτώσης του αστεροειδή, να ακμάσουν και να εξελιχθούν με τελικό αποτέλεσμα την εμφάνιση του ανθρώπου.
Σύμφωνα με τους ερευνητές η ίδια ακριβώς συνθήκη υπήρξε και στο Μεγάλο Θανατικό όσον αφορά τους δεινόσαυρους. Οι περισσότεροι ειδικοί συγκλίνουν στην άποψη πώς οι δεινόσαυροι έκαναν την εμφάνιση τους στο πλαίσιο της επανεμφάνσιης της ζωής που ακολουθεί τα συμβάντα μαζικής εξαφάνισης της. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία οι δεινόσαυροι έκαναν την εμφάνιση τους περίπου 20 εκατ. έτη μετά το Μεγάλο Θανατικό στο νότιο ημισφαίριο του πλανήτη που επικρατούσαν υψηλότερες θρμοκρασίες.
Στη Πέρμια-Τριασική περίοδο στη Γη κυριαρχούσαν τα ερπετά σε μια Γη που στο μεγαλύτερο μέρος της επικρατούσαν τροπικές συνθήκες αλλά σύμφωνα με τους ερευνητές υπήρχαν και δεινόσαυροι. «Οι δεινόσαυροι ήταν παρόντες στη Πέρμια-Τριασσική περίοδο αλλά βρίσκονταν κάτω από το ραντάρ όλο αυτό το χρονικό διάστημα» αναφέρει ο γεωλόγος Πολ Όλσεν, επικεφαλής της μελέτης.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι δεινόσαυροι ζούσαν απομονωμένοι στο βορειο ημισφαίριο της Γης και σε περιοχές που επικρατούσαν χαμηλές θερμοκρασίες έχοντας καταφέρει να προσαρμοστούν σε αυτές τις συνθήκες. Μετά το συμβάν του Μεγάλου Θανατικού άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους συχνά φαινόμενα ψύχους σε όλο τον πλανήτη και τα ζώα που είχαν καταφέρει να επιβιώσουν της μαζικής εξαφάνισης στην πρώτη της φάση δεν μπόρεσαν να αντέξουν το κρύο και άρχισαν να εξαφανίζονται. Έτσι οι δεινόσαυροι που άντεχαν αυτές τις συνθήκες άρχισαν να απομακρύνονται από τις περιοχές που ζούσαν και όπως συνέβη με τα θηλαστικά να βρουν τον απαραίτητο χώρο και συνθήκες για να ακμάσουν και να γίνουν εκείνοι πια οι κυρίαρχοι της Γης. Μια κυριαρχία που είχε διάρκεια περίπου 170 εκατ. έτη και αν δεν έπεφτε στη Γη ο τεράστιος αστεροειδής ίσως η κυριαρχία αυτή να συνεχιζόταν και ο άνθρωπος να μην είχε υπάρξει ποτέ.
naftemporiki.gr
