Μονή Ασκητή: Ενα ιερό σπήλαιο στην Ηλεία

Θρύλοι και πραγματικότητες μοιράζονται την ιστορία της βυζαντινής, ανακηρυγμένης σε Μνημείο Φυσικής Ομορφιάς από την UNESCO Μονής Ασκητή.

Σύμφωνα με την προφορική παράδοση, στο φαράγγι του Γούμερου ζούσε ένας ερημίτης. Κάποιοι κυνηγοί βγήκαν για καρτέρι, τον πέρασαν για θήραμα και τον τραυμάτισαν θανάσιμα. Το άψυχο σώμα του βρέθηκε στη σκιά του εν λόγω βράχου και από το αίμα του ξεπήδησε πηγή απ’ την οποία ακόμα αναβλύζει νερό…

Το ιερό της Τιμίας Ζώνης καθρεπτίζεται στα νερά που αναβλύζουν από τη γη στη μονή Ασκητή

Ετσι χτίστηκε η μονή. Εκεί που σμίγουν δυο βουνά, στο φυσικό κοίλωμα δυο σπηλαίων, και για χρόνια πολλά αποτελούσε μοναστικό κέντρο. 3 χλμ. απ’ το χωριό, μες στην «ιερά οδό» απ’ την Ηλιδα προς Ολυμπία τη βρίσκεις.

Το ασπρισμένο ιερό της Τιμίας Ζώνης (φωτό) καταλαμβάνει τον χώρο της πρώτης σπηλιάς, ενώ στη δεύτερη συναντάς τα ερείπια της βυζαντινής μονής σε ένα κοίλωμα 300 τ.μ., ύψους 50 μ. να ατενίζει τον ουρανό. Το κρησφύγετο του άγνωστου ασκητή (πιθανολογείται πως λειτούργησε και ως αρχαίο μαντείο) αναδεικνύεται και γεμίζει προσκυνητές κάθε 31 Αυγούστου.