Μητροπολίτης Κορέας Αμβρόσιος: Ο Οικουμενικός χαρακτήρας της Ορθοδοξίας

Ο Μητροπολίτης Κορέας Αμβρόσιος στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας»

«Σήμερα στην Κορέα λειτουργούν επτά οργανωμένες ενορίες, έξι παρεκκλήσια, δύο μοναστήρια, ένας εκδοτικός οίκος υπό την επωνυμία Orthodox Editions, χειμερινές και καλοκαιρινές κατασκηνώσεις και ποικίλα άλλα προγράμματα για ενήλικες, ηλικιωμένους, νέους και παιδιά», ανέφερε, μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Κορέας κ. Αμβρόσιος στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας».

Ο κ. Αμβρόσιος αναφέρθηκε στον οικουμενικό χαρακτήρα της Ορθοδοξίας, στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η διάδοση της ορθόδοξης μαρτυρίας στην Κορέα και στον τρόπο που αντιμετωπίζουν οι γηγενείς κάτοικοι τους ορθοδόξους.

– κ. Αμβρόσιος: Κατ᾽ αρχάς σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε να επικοινωνήσω με τους αγαπητούς αναγνώστες σας και να μοιραστώ μαζί σας εμπειρίες και σκέψεις από την προσπάθεια διάδοσης της ορθόδοξης μαρτυρίας στην Κορέα.

Στην συνέχεια επιτρέψτε μου να αναφέρω σύντομα κάποια απαραίτητα ιστορικά στοιχεία για όσους δεν γνωρίζουν την Ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Κορέα.

Η Ορθοδοξία ξεκίνησε την πορεία της στην Κορέα το 1900 με κληρικούς σταλμένους από την Εκκλησία της Ρωσίας. Το έργο των Ρώσων κληρικών συνεχίστηκε με πολλές διακυμάνσεις δράσης και αδράνειας μέχρι το 1949.

Ακολούθησε ο γνωστός κορεατικός πόλεμος (1950-1953) κατά τον οποίο Έλληνες στρατιωτικοί ιερείς συμμετείχαν στο Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος, οι οποίοι παράλληλα με τις υποχρεώσεις τους στο Μέτωπο, για την κάλυψη των λειτουργικών και ποιμαντικών αναγκών των Ελλήνων στρατιωτών, βοήθησαν και το μικρό ορθόδοξο ποίμνιο, που υπήρχε τότε στη Σεούλ.

Το 1955 κατόπιν αιτήσεως των ορθοδόξων Κορεατών ανέλαβε την διαποίμανσή τους το Οικουμενικό Πατριαρχείο. ´Εκτοτε μέχρι και σήμερα η Κορέα ανήκει εκκλησιαστικά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Το 1975 μετέβη στην Κορέα ο αρχιμανδρίτης Σωτήριος Τράμπας, μετέπειτα Μητροπολίτης Κορέας και τέλος Μητροπολίτης Πισιδίας, ο οποίος εργάστηκε θυσιαστικά επί 47 χρόνια και πραγματοποίησε ένα τεράστιο σε βάθος και έκταση πνευματικό έργο, το οποίο μόνον ώς άθλος μπορεί να χαρακτηριστεί.

Σήμερα στην Κορέα, την οποία ο Παναγιώτατος Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος έχει επισκεφθεί επισήμως ως αρχηγός κράτους τέσσερις φορές, λειτουργούν επτά οργανωμένες ενορίες, έξι παρεκκλήσια, δύο μοναστήρια, ένας εκδοτικός οίκος υπό την επωνυμία Orthodox Editions, χειμερινές και καλοκαιρινές κατασκηνώσεις και ποικίλα άλλα προγράμματα για ενήλικες, ηλικιωμένους, νέους και παιδιά.

– Κ.τ.Ο.: Οι Ακολουθίες τελούνται στην ελληνική; Ποια είναι η συμμετοχή του κόσμου και των νέων;

– κ. Αμβρόσιος: Η λατρεία στην Ορθόδοξη Μητρόπολη Κορέας δεν τελείται στην ελληνική, αλλά στην κορεατική γιατί το Ποίμνιό μας στην πλειοψηφία του είναι κορεατικό. Χρησιμοποιούμε επίσης και την σλαβονική γλώσσα για τους οικονομικούς μετανάστες από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και τους πρόσφυγες που ζουν στην Κορέα, μετά την άδικη και απόλυτα καταδικαστέα εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία.

Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε όλοι ότι η Ορθοδοξία είναι οικουμενική και δεν επιτρέπεται να στενεύουμε τον οικουμενικό της χαρακτήρα εξ αιτίας οποιουδήποτε εθνοκεντρισμού. Στην «μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία», πρέπει να έχουν ελεύθερη πρόσβαση όλοι οι άνθρωποι του κόσμου χωρίς εθνοφυλετικές αγκυλώσεις και διακρίσεις λόγω εθνικής, φυλετικής και γλωσσικής ταυτότητας. Αυτό έχει ως φυσική συνέπεια ότι όλοι οι λαοί πρέπει να λατρεύουν τον αληθινό Θεό στην γλώσσα τους. Γι᾽ αυτό τον λόγο στην Κορέα μεταφράστηκαν τα περισσότερα μέχρι σήμερα λειτουργικά κείμενα της Ορθόδοξης Εκκλησίας στα κορεατικά, για να έχουν οι Κορεάτες την δυνατότητα συμμετοχής στην «λογική λατρεία» της Εκκλησίας.

Ο σεβασμός στην πολιτιστική και γλωσσική παράδοση της Κορέας είναι ο μόνος αποδεκτός ορθόδοξος τρόπος ιεραποστολικής εργασίας. Μ᾽ αυτό τον τρόπο βοηθούμε τους γηγενείς να πλησιάσουν την Ορθόδοξη Εκκλησία και να γίνουν μέλη της γιατί ανακαλύπτουν πως υπάρχει στον τόπο τους μία Εκκλησία, η οποία είναι η συνέχεια της Αρχαίας Εκκλησίας και είναι αφοσιωμένη στο σωτηριολογικό και μόνον έργο της. Εάν π.χ. στην Κορέα είχαμε ιδρύσει μία ελληνική Εκκλησία και στην εξώπορτα κάθε ενορίας μας υπήρχε η επιγραφή «Greek Orthodox Church» ποιος από τους Κορεάτες θα πλησίαζε μία Εκκλησία, η οποία, από την ονομασία της και μόνον θα δήλωνε ότι ανήκει στους Έλληνες;

Η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Κορέα ανήκει στους Κορεάτες και κάτω από την «ομπρέλα» της τοπικής Εκκλησίας χωρούν όλοι οι διαμένοντες ή παρεπιδημούντες στην Κορέα Ορθόδοξοι κάθε εθνικότητας. Δόξα τω Θεώ πολλοί Κορεάτες βαπτίζονται Ορθόδοξοι και συμμετέχουν ενεργά στην ζωή της Εκκλησίας τους.

Στο ερώτημά σας για τους νέους επιθυμώ να επισημάνω το γεγονός ότι στην Κορέα η πλειονότητα των νέων δεν έχει καμία θρησκεία. Η πλειονότητά τους δεν είναι μεν άθεοι, αλλά απλά δεν ανήκουν σε καμία εκκλησία ή θρησκεία. Από την άλλη πλευρά, πολλοί από τους άθρησκους νέους έχουν πνευματικές αναζητήσεις επειδή κουράστηκαν από τις συνέπειες της τεχνολογικής επανάστασης και την ιδεολογική σύγχυση που επικρατεί στη σημερινή κοινωνία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία με την πλούσια πνευματική της παράδοση και την εκπληκτική κληρονομιά των αγίων Πατέρων της είναι, νομίζω, αυτό που χρειάζεται η νέα γενιά για να ξεπεράσει την πνευματική της πείνα και δίψα. Ως εκ τούτου, υπάρχει πολλή δουλειά μπροστά μας. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αυτό δεν είναι ούτε εύκολο ούτε απλό έργο. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε τις προσευχές και την υποστήριξή σας. Επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω στον ορθόδοξο ελληνικό λαό ότι το έργο της Ιεραποστολής είναι η «ανάσα» της Εκκλησίας μας. Και, όπως συνηθίζει να λέει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας κ. Αναστάσιος: «Μία Εκκλησία χωρίς ιεραποστολή είναι μία Εκκλησία χωρίς αποστολή»!

Συνέχεια της Συνέντευξης στην εφημ. «Κιβωτός της Ορθοδοξίας», αρ. φύλ. 382, Πέμπτη, 11 Ιανουαρίου 2024, σελ. 6-7.