‘’ ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΠΕΝΑ ‘’ ΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΡΙΑ ΜΠΑΡΙΤΑΚΗ ΤΣΙΚΟΥΛΟΥ ‘’ ΑΙΣΘΗΜΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΑΝΑΒΡΑΣΜΟΥ / ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ‘’
Θα έλεγε κανείς πως στις ημέρες μας, το αίσθημα πως όλος ο πλανήτης γη, ζει στιγμές αναστάτωσης είναι κάτι περισσότερο από έντονο. Είναι λιγότερη γραφική η σκέψη πια, πως ότι βιώνουμε αντλείται από ένα προκαθορισμένο μέλλον, που μάλλον όχι συμπτωματικά είναι πανομοιότυπο, με προϋπάρχουσες ιερές προφητείες. Η σκέψη πως η καθημερινότητα μας θα συνεχίσει να είναι η ίδια, οικεία και χωρίς αλλαγές, μας δίνει την αίσθηση της ασφάλειας, κάτι αναγκαίο για να συνεχίσουμε την κάθε μας μέρα. Πόσο όμως μπορεί να κρατήσει αυτό σε μια αμετανόητη ανθρώπινη χρονόσφαιρα, που βάλλεται από τον ίδιο της τον πυρήνα, γεμάτη αμαρτίες; Η απάντηση που η ίδια η φυσιολογία της ερώτησης επιτρέπει να δοθεί, είναι πως τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Εκτός από Αυτόν που έφτιαξε αυτά τα ‘’αναλώσιμα τίποτα’’. Μονάχα Αυτός ο ποιητής, παραμένει, αφουγκράζεται, αγαπάει και περιμένει υπομονετικά τα παιδιά του, στους αιώνες των αιώνων.Εμείς οι άνθρωποι, αυτά τα τόσο χαρισματικά πλάσματα του, είμαστε φτιαγμένοι από αγάπη, ζούμε με αυτή, δημιουργούμε με αυτή. Είναι αναμφισβήτητα έξω από την φυσιολογία μας η βία, όπως και ο θάνατος, γι’ αυτό και δεν μπορούμε ποτέ να συνηθίσουμε την σκέψη, πως αργά η γρήγορα θα έρθει και η δική μας ‘’ώρα’’. Πλαστήκαμε χωρίς ημερομηνία λήξης, αφού όπως είναι φυσικό, ένας Πατέρας θέλει κοντά τα παιδιά του για πάντα. Το γήρας, η αλλιώς ο προαγγέλων του άχαρου θανάτου, μας θυμίζει πως έχουν τα πράγματα, που καθόλου δεν μας είναι ευχάριστα. Γέννηση, ενηλικίωση, γήρας, θάνατος. ‘Ένας ατελείωτος εναλλασσόμενος, φαύλος κύκλος και εμείς καταμεσής, νομίζοντας ανήμποροι να τον σταματήσουμε. Τα σημεία των καιρών έρχονται να επαληθεύσουν ιερές προφητείες και να μας δείξουν ολοφάνερα πια, το μεγαλείο της Θείας Παρουσίας. Μιας Παρουσίας που αν δείξουμε την ανδρεία να την κοιτάξουμε κατάματα, θα πάψουμε να νιώθουμε ανήμποροι, καταμεσής στον φαύλο κύκλο του γήρας και του θανάτου.
ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ / ΕΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΔΟΥΜΕ