Η ψυχή πρέπει να ξεχειλίζει….Γράφει η Έλενα Γεωργίου

Εύκολα ξεχειλίζει η ψυχή…..
Σαν το ποτήρι που δεν σταμάτησες να γεμίζεις με γάργαρο νερό.
Και γιατί θα έπρεπε να σταματήσεις;
Γιατί θα πρέπει να βάζεις σε όλα όρια, ακόμα και στην ψυχή;
Κι αν επιτρέψεις στο συναίσθημα να σε παρασύρει;
Κι αν αρχίσεις απλά να νιώθεις χωρίς να σκέφτεσαι;
Κι αν αφεθείς;
Ίσως η ζωή να κυλάει πιο εύκολα αν αφεθείς,όπως ακριβώς κυλάει , όταν ξεκινάει το ταξίδι του , ένα μικρό ποτάμι.Δεν ξέρει τι θα συναντήσει στην πορεία του .Δεν ξέρει αν υπάρχουν εμπόδια και φράγματα στο δρόμο του …απλά κυλάει μικρό κι αδύναμο στην αρχή , μεγάλο και ορμητικό στη συνέχεια …..
Οι διαδρομές του μυαλού είναι ατέλειωτες και αχαρτογράφητες.Οι σκέψεις θορυβώδεις και πολύπλοκες, απλώνονται και μπλέκουν σαν πλοκάμια μεταξύ τους , ενώ άλλες φορές ,προσπερνούν επιδεικτικά η μία την άλλη.
Στους δρόμους του μυαλού μας δεν υπάρχουν φανάρια.Η ροή των σκέψεων συνεχίζεται ακόμη και τις νύχτες στα όνειρά.
Γι αυτό η ψυχή πρέπει να αφήνεται….να χορταίνει … να απολαμβάνει ….να ξεχειλίζει……
Έλενα Γεωργίου