Η απαίτηση των Βρυξελλών για οικουμενική κυβέρνηση η πραγματική αιτία του φιάσκου των εκλογών στη ΝΔ;
Η κατάρρευση της κυβέρνησης υπό το βάρος των μέτρων του μνημονίου που έχουν ήδη ληφθεί, αλλά και αυτών που έπονται, με πιο “βαρύ” το ασφαλιστικό, φέρνουν όλο και πιο κοντά τη συζήτηση για τη δημιουργία οικουμενικής κυβέρνησης. Είναι κάτι που ζητούν μετ’ επιτάσεως οι Βρυξέλλες και γενικότερα οι δανειστές για να περάσουν και να υλοποιηθούν όλα τα μέτρα. Το ενδεχόμενο ωστόσο της οικουμενικής κυβέρνησης φαίνεται πώς είναι και η αιτία για το φιάσκο των εσωκομματικών εκλογών στη ΝΔ.
Πώς μπορεί να συνδέεται μια οικουμενική κυβέρνηση με τις εκλογές στη ΝΔ; Τα τελευταία 24ώρα κυκλοφορεί πολύ έντονα στα κομματικά γραφεία η φημολογία πώς το ενδεχόμενο της οικουμενικής κυβέρνησης σε περίπτωση αποτυχίας της κυβέρνησης του Α. Τσίπρα είναι κάτι που συζητείται επισήμως εδώ και πολύ καιρό.
Αυτό ήταν που άλλαξε, σύμφωνα με πληροφορίες, την τακτική του μεταβατικού προέδρου της ΝΔ Βαγγέλη Μεϊμαράκη και από εκεί που ψήφισε τον Αύγουστο το τρίτο μνημόνιο εμφανίζεται εδώ και αρκετό καιρό ως… αντιμνημονιακός και δηλώνει σε κάθε τόνο πώς δεν πρόκειται να ψηφίσει κανένα μέτρο.
Το πιο σημαντικό όμως στοιχείο δεν είναι αυτό. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες το σενάριο της οικουμενικής κυβέρνησης πριν τα Χριστούγεννα ήταν ο λόγος για τον οποίο ο κ. Μεϊμαράκης από εκεί που ήθελε (στην αρχή) να γίνουν αμέσως οι εκλογές της ΝΔ εμφανίστηκε στη συνέχεια να θέτει προσκόμματα και να τρενάρει τη διαδικασία με αποτέλεσμα οι εσωκομματικές εκλογές να φτάσουν στο φιάσκο της 22ας Νοεμβρίου.
Κανείς δεν μπορούσε να δικαιολογήσει τότε τη στάση του. Φαίνεται ότι υπήρχε λόγος, αν πιστέψουμε τις φήμες που κυκλοφορούν στα πολιτικά γραφεία και ενισχύονται τελευταίως από τις πολιτικές εξελίξεις. Καταλογίζεται δηλαδή, στον Ε. Μεϊμαράκη πώς “έστησε” την αναβολή των εκλογών για να προχωρήσει το σενάριο της οικουμενικής και εκείνος, ως εκπρόσωπος της ΝΔ, να έχει το πάνω χέρι.
Σε μία τέτοια περίπτωση κανείς δεν θα μπορούσε να τον αμφισβητήσει εντός του κόμματος του ενώ θα είχε και την αμέριστη συμπαράσταση των Βρυξελλών που θέλουν να υπάρξει στην Ελλάδα μία οικουμενική κυβέρνηση για να τελειώνουν μία και καλή με την εφαρμογή των μέτρων, αν και κάτι τέτοιο τελειώνει και το πολιτικό σύστημα όπως σήμερα το γνωρίζουμε.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά την αναβολή που πήραν οι εκλογές στη ΝΔ η επόμενη ημερομηνία διεξαγωγής τους που έπεσε στο τραπέζι ήταν η 13η Δεκεμβρίου αν και όλοι γνώριζαν πώς ήταν αδύνατον να υλοποιηθούν. Η προθεσμία για να κλείσει το νέο πακέτο προαπαιτούμενων η κυβέρνηση μεταξύ των οποίων και οι αλλαγές στο ασφαλιστικό ήταν μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου.
Είναι βέβαιο ότι με εύθραυστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 153 βουλευτών και με πολλούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ από τη γνωστή ομάδα των “53” να έχουν προειδοποιήσει την κυβέρνηση για καταψήφιση ήταν αδύνατο να περάσουν.
Συνεπώς, το σενάριο της οικουμενικής κυβέρνησης είχε πολλές πιθανότητες να βγει και μαζί ο σχεδιασμός του κ. Μεϊμαράκη. Το “έσπρωχνε” άλλωστε και ο Βασίλης Λεβέντης που είναι το νέο όργανο των δανειστών. Ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων όπου σταθεί και όπου βρεθεί μιλάει για οικουμενική κυβέρνηση με τη συμμετοχή όμως και της ΝΔ (απαραιτήτως).
Ίσως και αυτός να ήταν τελικά ο λόγος που η κυβέρνηση αντιλήφθηκε την “παγίδα” και μετέφερε όπως λένε όλες οι πληροφορίες το θέμα του ασφαλιστικού για μετά τις 10 Ιανουαρίου. Σημειώνεται πώς η ημερομηνία αυτή έχει οριστεί ως η ημερομηνία για τις επαναληπτικές εκλογές στη ΝΔ εφόσον δεν προκύψει αρχηγός από τις 20 Δεκεμβρίου οπότε και θα γίνει η πρώτη ψηφοφορία.
Όλα λοιπόν αυτά τα παιχνίδια παίζονται στις πλάτες των Ελλήνων που θα κληθούν να πληρώσουν και το μάρμαρο των νέων μέτρων. Όσο για την κυβέρνηση είναι δεδομένο πώς με την τακτική που ακολουθεί δεν θα μακροημερεύσει. Τώρα τι θα προκύψει μετά την κατάρρευση της αυτό είναι ένα ζήτημα. Μπορεί και οικουμενική κυβέρνηση για να μας τελειώσουν…
