Γιατί τα αδέρφια είναι οι αφανείς ήρωες μας…

Η αδελφική σχέση είναι μία από τις πιο ξεχωριστές και αληθινές ανθρώπινες σχέσεις που μπορεί να έχει κανείς. Ναι, μπορεί όταν βρισκόσασταν σε μικρή ηλικία να μαλώνατε σαν τον σκύλο και με τη γάτα αλλά πάντοτε όταν τον/την χρειαζόσουν ήταν εκεί για να σε προστατεύσει και να σε βοηθήσει.

Και τα χρόνια περνάνε, εσείς μεγαλώνετε και μεγαλώνετε μαζί. Μοιράζεστε ο ένας με τον άλλον τις σκέψεις και τις ανησυχίες σας. Όταν θα χωρίσεις, θα πας να κλάψεις στον ώμο του/της όπως και εκείνος/η στον δικό σου. Όταν πάλι θα πετάς σε πελάγη ευτυχίας, θα τρέξεις να τον/την βρεις για να του/της πεις με όλες τις λεπτομέρειες τι συμβαίνει στη ζωή σου.

Ο αδερφός ή η αδερφή σου είναι ο μόνος άνθρωπος που θα βρίσκεται πάντα εκεί για εσένα, όπως έκανε τόσα χρόνια και όπως κάνει ακόμη και σήμερα. Στα δύσκολα και στα εύκολα, ξέρεις ότι έχεις έναν άνθρωπο να σε στηρίζει και να σου λέει την αλήθεια έτσι όπως είναι και όχι έτσι όπως θες εσύ να την ακούσεις.

Τα αδέρφια δεν είναι στη ζωή μας για να μας επιβραβεύουν όταν κάνουμε λάθος αλλά για να μας χτυπούν στον ώμο και να μας λένε «Πρόσεχε». Και αν τελικά, φάμε τα μούτρα μας; Και τότε, ξέρεις πως θα είναι εκεί όχι για να σου πουν ένα «Εγώ στα έλεγα» αλλά για να σε βοηθήσουν να ξανά σταθείς στα πόδια σου.

Για αυτούς λοιπόν, και για άλλους άπειρους λόγους, τα αδέρφια ήταν, είναι και θα είναι οι αφανείς ήρωες μας, οι δικοί μας προστάτες και συνοδοιπόροι…