Αλέξης Τραϊανός (1944 – 1980)
Ποιητής, από τους πιο αξιοπρόσεκτους της λεγόμενης «γενιάς του εβδομήντα» και από τους αυτόχειρες της ελληνικής λογοτεχνίας.
Το ενδιαφέρον του για την ποίηση εκδηλώθηκε το 1965 κι έναν χρόνο αργότερα πήρε μέρος στον ποιητικό διαγωνισμό της «Πνευματικής Εστίας» των φοιτητών του ΑΠΘ, όπου με το ποίημα «Δοκιμή πάνω σε μια αντίρρηση» κέρδισε την Α’ διάκριση. Το 1971 συμμετείχε στον Παμφοιτητικό Διαγωνισμό Ποίησης του συλλόγου φοιτητών της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ και πήρε το Α’ βραβείο. Στο μεταξύ, ποιήματά του δημοσιεύθηκαν στα περιοδικά «Η Λέξη», «Το Δέντρο», «Γράμματα και Τέχνες», «Γραφή», «Καμίνι» τής Αθήνας, «Νέα Πορεία», «Τραμ», «Ο Παρατηρητής» τής Θεσσαλονίκης, «Θρακικά Χρονικά» της Ξάνθης κ.α.
Το σώμα του ποιητικού έργου αποτελούν οι συλλογές: «Οι μικρές μέρες» (1973), «Η κλεψύδρα με τις στάχτες» (1975), «Το δεύτερο μάτι τού Κύκλωπα / Cancerpoems» (1977), «Το σύνδρομο του Ελπήνορα (1984) και «Φύλακας Φρεατίων – Τα Ποιήματα» (1991). Η τελευταία αποτελεί συγκεντρωτική έκδοση των δημοσιευμένων ποιημάτων του, που επιμελήθηκαν ο Αλέξης Ζήρας και ο Στέφανος Μπεκατώρος. Περιλαμβάνει, ακόμη, αδημοσίευτα ποιήματα, σχεδιάσματα ποιημάτων, επιστολές του ποιητή, απάνθισμα κριτικών κειμένων, χρονολόγιο της ζωής και του έργου του και βιβλιογραφία.
Παράλληλα, έχουν κυκλοφορήσει σε βιβλία οι μεταφράσεις του: «Ανθολογία Νέγρων Ποιητών» (1969), «Μεταπολεμική Αμερικανική Ποίηση» (1979), «Μπουκόβσκι, επιλογή από το έργο του» (1980) και Τσέζαρε Παβέζε: «Ο θάνατος θα’ ρθει και θα’ χει τα μάτια σου» (1988), που μετέφρασε μαζί με τον Ευριπίδη Γαραντούδη.
Ο Αλέξης Τραϊανός, ύστερα από τρεις ανεπιτυχείς απόπειρες αυτοκτονίας, έδωσε τέλος στη ζωή του με μία τέταρτη, στις 7 Μαΐου 1980, στο Καπανδρίτι Αττικής.
