ΑΡΙΣΤΕΡΗ;… ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ! Άρθρο του Γιάννη Β. Καραπανάγου

Η Κυβέρνηση Τσίπρα παραιτήθηκε! Στο διάγγελμα που απηύθυνε στον ελληνικό λαό ο κ. Τσίπρας, χωρίς τσίπα, είπε ότι «αισθάνομαι την βαθιά ηθική και πολιτική υποχρέωση να θέσω στη δική σας κρίση όλα όσα έπραξα», προκαλώντας οργή, αγανάκτηση και αηδία σε σκεπτόμενα άτομα, ακούγοντας όσα ισχυριζόταν, με υποκρισία, ως επιτεύγματά του. Όλα όσα έπραξε για να στοιχειοθετήσει την πολιτική απάτη του σε βάρος ενός ολόκληρου λαού.

Ο κ. Τσίπρας ό,τι καταδίκαζε, σε προεκλογικές ομιλίες του, ανά την Ελλάδα, πριν την 25η Ιανουαρίου 2015, ο ίδιος τα πραγματοποίησε με το παραπάνω. Νέο μνημόνιο, νέοι φόροι, διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, καμία υλοποίηση των προεκλογικών του δεσμεύσεων. Αναμφίβολα και με αποδείξεις, θα μπορούσε να του απονεμηθεί ο τίτλος του μαθητευόμενου μάγου της πολιτικής και κορυφαίου χρήστη, σε συχνότητα και ποιότητα, του πολιτικού ψεύδους και θράσους.

Παραδοσιακό καφενείο, στον κεντρικό δρόμο του Λουτρακίου, έχει τοποθετήσει πινακίδα στην είσοδό του, στην οποία, κατά καιρούς, αναγράφει διάφορα. Πρόσφατα διάβασα: ‘‘Η παρένθεση ανοίγει αριστερά και κλείνει δεξιά’’!

Φυσικά, αυτός είναι ο γραμματικός κανόνας. Ξεκάθαρος, χωρίς ασάφειες και προβληματισμούς και χωρίς εξαιρέσεις. Στην πολιτική σκηνή όμως; Ισχύει αυτός ο κανόνας και πώς;

Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ως αρχηγός ενός υποτιθέμενου, ως εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, αριστερού κόμματος, που με τις ενέργειές του κατέρριψε διαχρονικές θεωρίες της πολιτικής επιστήμης, προσέφυγε στις κάλπες. Γιατί άραγε εθνικές εκλογές τώρα;

Η ανάγνωση της σκοπιμότητας διεξαγωγής νέων εκλογών, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα από τις προηγούμενες και το δημοψήφισμα, έχει πολλές πτυχές. Μέχρι εδώ ήταν ο προδιαγεγραμμένος ρόλος του Πρωθυπουργού; Μήπως έληξε η εντεταλμένη αποστολή του; Αφού εκτιμάται ότι δεν πρόκειται κανένα κόμμα να αποκτήσει αυτοδυναμία και να σχηματίσει κυβέρνηση, γιατί οδηγούμαστε σε ακυβερνησία; Γιατί αυτό το σενάριο; Για ισοπέδωση των πάντων και πλήρη διάλυση του κοινωνικού, οικονομικού και πολιτικού ιστού; Ο Πρωθυπουργός επέλεξε εκλογές για να ξεκαθαρίσει το εσωτερικό τοπίο του πολυσυλλεκτικού και πολυφωνικού κόμματός του ή για να ολοκληρώσει την καταστροφική, τελικά, αποστολή του, εκτελώντας τις εντολές των όποιων αφεντικών του;

Για επτά μήνες δρομολόγησε, με τις ευλογίες του εμπνευστή του μεγαλεπήβολου αυτού σχεδίου, προκειμένου να κυβερνήσει, καταβάλλοντας, ως αντίτιμο, την υπογραφή ενός τρίτου μνημονίου, του πλέον επαχθέστατου, τον εγκλωβισμό της Χώρας και των πολιτών της σε οικονομική ασφυξία με τα capital controls. Διενεργώντας παράλληλα κι ένα δημοψήφισμα άνευ αντικρίσματος και ουσίας, αφού, με τεχνουργία μετέτρεψε το πλειοψηφικό ΟΧΙ του ελληνικού λαού – που, κατά τις δηλώσεις του, υποστήριζε και ο ίδιος – σε απόλυτο ΝΑΙ.

Εδώ και δύο μήνες ο καταθέτης δεν ορίζει τα χρήματά του. Τα επαναλαμβανόμενα σενάρια περί κουρέματος καταθέσεων τον έχουν οδηγήσει στα όρια της παράνοιας, μετατρέποντας την Ελλάδα σε απέραντο φρενοκομείο. Συνεχίζοντας τον κατήφορο σε βαρέλι δίχως πάτο οι σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα της ζωής του Έλληνα και στην απώλεια της Εθνικής κυριαρχίας της Χώρας μας αποτελούν αδιαμφισβήτητο γεγονός. Δέσμιοι των επιταγών των κατακτητών-δανειστών μας προσθέσαμε κι άλλα δισεκατομμύρια ευρώ στο ήδη δυσβάστακτο χρέος μας. Οι ενέργειες των ευρωπαϊκών θεσμών επιδιώκουν τη μετατροπή της Χώρας μας σε αποικία χρέους. Επιπλέον δεν υπάρχει ελπίδα και φως στο βάθος του αντιμνημονιακού τούνελ.

Η ελπίδα του ΣΥΡΙΖΑ χάθηκε πριν καν εμφανιστεί. Στα μεγάλα κόμματα, υπέρ των μνημονίων, προστέθηκε και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ταυτόχρονα δικαίωσε και νομιμοποίησε κάποιες τρισάθλιες επιλογές των προηγούμενων κυβερνήσεων, από τον Απρίλιο του έτους 2010 και μετά.

Η αριστερή παρένθεση, καθίσταται σαφές ότι, άνοιξε αριστερά, αλλά κλείνει δεξιά, καταδικάζοντας την ίδια την αριστερά, ως προοπτική, στην ευρωπαϊκή συνείδηση, επειδή ακολούθησε την πεπατημένη προηγούμενων δεξιών και σοσιαλιστικών κυβερνήσεων, που προεκλογικά άλλα υποστήριζαν και άλλα εφάρμοζαν μετά την εκλογή τους, διαψεύδοντας, κατ’ εξακολούθηση, τις προσδοκίες και τις ελπίδες των Ελλήνων πολιτών.

Ο ελληνικός λαός, απογοητευμένος και προδομένος,για μια επιπλέον φορά, καλείται να ψηφίσει, σε δύο εβδομάδες, επικυρώνοντας ουσιαστικά την ισόβια καταδίκη του. Παρακολουθεί τις εξελίξεις αμήχανος, μη γνωρίζοντας τι του επιφυλάσσει το σαθρό και αναξιόπιστο πολιτικό του σύστημα. Χωρίς προσανατολισμό, έχει καταστεί, ως πειραματόζωο, έρμαιο των διαθέσεων της Νέας Τάξης Πραγμάτων και της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.

Ο ελληνικός λαός καθίσταται σαφές ότι πρέπει να αντιδράσει με την ωριμότητα που τον διακρίνει, επιβεβαιώνοντας το μήνυμα του δημοψηφίσματος πως δεν εμπαίζεται από κανένα πειθήνιο όργανο των Θεσμών στο εσωτερικό της Χώρας και πως εξακολουθεί να αντιστέκεται στα άθλια σχέδια των ξένων κατακτητών-δανειστών μας.