Zbigniew Preisner | Το εκπληκτικό tango & o ύμνος της αγάπης του σπουδαίου συνθέτη για την τριλογία του Kieslowski

Zbigniew Preisner…

Σπουδαίος Πολωνός συνθέτης κινηματογραφικής μουσικής. Ένας ιδιαίτερα χαρισματικός άνθρωπος που καταφέρνει με τις εκπληκτικές μελωδίες του να μαγεύει τους ακροατές του… Γεννήθηκε στο Μπιέλσκο-Μπιάλα  στη νότια Πολωνία. Σπούδασε Ιστορία και Φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο της Κρακοβίας, δεν άργησε όμως να καταλάβει ότι εκείνο που τον ενδιέφερε περισσότερο από όλα ήταν η τέχνη που υπηρέτησε με τον ωραιότερο τρόπο…

Η μουσική που έγραψε συνδέθηκε  για αρκετές ταινίες του Krzysztof Kieslowski  : “Δεκάλογος”, “Η διπλή ζωή της Βερόνικα”, Τρία χρώματα: “Μπλε ταινία”, “Κόκκινη ταινία” και “Λευκή ταινία”. Eίναι εντυπωσιακό ότι τα  άλμπουμ που κυκλοφόρησαν υπολογίζεται ότι έχουν πουλήσει πάνω από 2 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως.

Ιδιαίτερο έργο στη δισκογραφία του θεωρείται το άλμπουμ-αφιέρωμα στη μνήμη του Kieslowski με τον τίτλο” Ρέκβιεμ για τον φίλο μου”, που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1998. Έχει κερδίσει πολλά διεθνή βραβεία. Aνάμεσά τους : την Αργυρή Άρκτο του κινηματογραφικού φεστιβάλ του Βερολίνου  το 1998 και το βραβείο Σεζάρ της Γαλλικής Ακαδημίας Κινηματογράφου το 1995 και το 1996, της οποίας είναι μέλος.

Η περίφημη τριλογία του, του Κριστόφ Κισλόφσκι, Τρία Χρώματα, είναι  μία από τις καλύτερες ευρωπαικές ταινίες που άφησε παρακαταθήκη στην Έβδομη Τέχνη. Αποτελείται από τις Μπλε, Λευκή, Κόκκινη, οι οποίες κυκλοφόρησαν την περίοδο 1993-1994.  Με το τρίτο μέρος, δε, ήταν υποψήφιος για Όσκαρ σκηνοθεσίας.

H εκπληκτική μουσική είναι του Zbigniew Preisner.  Η επιλογή των τριών χρωμάτων δεν είναι τυχαία, καθώς είναι τα χρώματα της γαλλικής σημαίας και η ιστορία της είναι αρκετά  βασισμένη στις πολιτικές και ιδεολογικές έννοιες των χρωμάτων της, προερχόμενα από την εποχή της  Γαλλικής Επανάστασης. Το μπλε συμβολίζει την ελευθερία, το λευκό την ισότητα και το κόκκινο την αδελφοσύνη. Η Μπλε ταινία του Kieslowski  , αποτελεί το πρώτο μέρος της τριλογίας και πρόκειται για ένα μοναδικό άγγιγμα στην ψυχή. Ο σκηνοθέτης κατάφερε να διεισδύσει και να ανιχνεύσει κάθε μονοπάτι της, με ασύγκριτη ευαισθησία. Σε αυτήν την ταινία, αναδεικνύει τη μούσα του, πρωταγωνίστρια  Juliette Binoche. Δημιουργεί εκπληκτικά, αριστοτεχνικά φωτογραφικά καρέ στην οθόνη, με το μπλε χρώμα κάθε φορά να κυριαρχεί. Με απλότητα που συγκινεί, μοιραζόμαστε τα συναισθήματα και τη μοίρα της ηρωίδας, η οποία βιώνει την απώλεια. Ένας θάνατος που με συγκλονιστικό τρόπο φέρνει σταδιακά την αναγέννηση μέσα της και μια νέα αρχή στη ζωή της. Πετυχαίνει κάτι πραγματικά σπουδαίο: να απελευθερωθεί από τη μνήμη, από το παρελθόν που που την πληγώνει. Πώς το καταφέρνει αυτό; Με το μεγαλύτερο όπλο της. Την αγάπη που είναι το μοναδικό μέσο για τη λύτρωση και τέλος για την κάθαρση.

Η μουσική με την  υπογραφή του διάσημου αυτοδίδακτου Πολωνού συνθέτη, Zbigniew Preisner, δεν μπορεί παρά να αναδεικνύει ακόμα περισσότερο την ταινία. Μεταξύ τους υπάρχει ένα άριστο δέσιμο που ίσως δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ στην ιστορία του κινηματογράφου. Τα κρεσέντο που δημιουργεί ο  Preisner, ακολουθώντας με αισθαντικότητα “τα βήματα” της ηρωίδας αριστοτεχνικά, είναι μοναδικά. Η μουσική του παίζει καταλυτικό ρόλο στο να προκληθούν έντονα συναισθήματα συγκίνησης. Οι νότες του μελωδικές, με χρώματα που μας οδηγούν σε εναλλακτικά σε φόρτιση, αγαλλίαση, ελπίδα, ακόμα κι εξαγνισμό.

Η μουσική για το tango που  έγραψε ο Preisner, είναι από τις ωραιότερες που έχουν γραφτεί… Ονειρική, νοσταλγική, σε ταξιδεύει μακριά… Σε άλλες εποχές, μαγικές, ρομαντικές… διαφορετικές από αυτό που ζούμε σήμερα…