Citroen 2CV: 75 χρόνια μετά – αυτή είναι η ιστορία του

Ένα από τα πιο εμβληματικά μοντέλα της Citroen και ένα από τα πιο δημοφιλή τετράτροχα της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας γιορτάζει φέτος 75 χρόνια από την γέννηση του. Το Citroen 2CV ήταν ένα μικρό, αξιόπιστο και προσιτό μοντέλο της μεταπολεμικής εποχής που ταυτίστηκε με τη γαλλική κουλτούρα και στήριξε τη Citroen σε χρόνια δύσκολα.

Αν στην ιστορία της αυτοκίνησης υπήρχε μια συλλογή με τα χαρακτηριστικότερα δείγματα γραφής στους τέσσερις τροχούς, το Citroen 2CV θα ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές.

Το 2CV γεννήθηκε ως ανάγκη εξέλιξης του μοντέλου Traction Avant που διέθετε για την εποχή του (1934) ιδιαίτερα προωθημένη αισθητική αλλά δεν ήταν αξιόπιστο. Δύο χρόνια αργότερα ο Pierre Michelin, ο γιός του Edouard και ο Pierre Boulanger – δεξί χέρι του Edouard – σχεδίασαν και κατασκεύασαν ένα μικρό πρωτότυπο μοντέλο από αλουμίνιο με την ονομασία TPV – Toute Petite Voiture (Πολύ Μικρό Αμάξι).

Το νέο δημιούργημα διέθετε επαναστατική σχεδίαση για την εποχή και είχε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κατασκευής. Οι αναρτήσεις ήταν από μαγνήσιο και το αμάξωμα από αλουμίνιο (εκτός των φτερών).

Το πρωτότυπο μοντέλο διέθετε μόνο ένα προβολέα εμπρός, χειροκίνητο υαλοκαθαριστήρα, δικύλινδρο υδρόψυκτο κινητήρα (η ενεργοποίηση του γινόταν μέσω μανιβέλας) και κιβώτιο τριών σχέσεων. Ωστόσο αυτό το μοντέλο δεν βγήκε ποτέ στην παραγωγή αφού η παρουσίαση του στην έκθεση των Παρισίων, το 1939 συνέπεσε με την έναρξη του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου.

Πρεμιέρα στο Παρίσι

Στα χρόνια του μεσοπολέμου, η εταιρεία δεν έχασε ποτέ την πίστη της στο σχέδιο TPV. Ο P. Boulanger εργαζόταν πάνω στην εξέλιξη του μοντέλου που τελικά παρουσιάστηκε επίσημα στο Παρισινό Σαλόνι Αυτοκινήτου το 1948 με διαφορετικά όμως στοιχεία σχεδιαστικής και κατασκευαστικής ταυτότητας – βλέπετε ο Πόλεμος είχε αφήσει τα σημάδια του τόσο στο εμπόριο πρώτων υλών όσο και στην καταναλωτική νοοτροπία των αγοραστών.

Έτσι το μοντέλο παραγωγής διέθετε αμάξωμα από χάλυβα και αναρτήσεις από “συμβατικά υλικά”, ο υδρόψυκτος κινητήρας αντικαταστάθηκε από έναν αερόψυκτος κινητήρα δύο κυλίνδρων στα 375 κ.εκ. ενώ το κιβώτιο μετάδοσης απέκτησε μία επιπλέον σχέση. Πρόσθετα οι υαλοκαθαριστήρες και τα μπροστινά φώτα έγιναν ζευγάρια.

Ένα από τα χαρακτηριστικά του 2CV όταν πρωτοπαρουσιάστηκε στο κοινό το 1948 ήταν ότι δεν έμοιαζε με κανένα αυτοκίνητο της εποχής. Το κοινό ενθουσιάστηκε με τα άνετα καθίσματα που διέθετε αλλά και με την πρακτικότητα που προσέφερε το νέο μοντέλο. Για παράδειγμα το πίσω κάθισμα μπορούσε να αφαιρεθεί και να αυξηθεί ο εσωτερικός χώρος για τις αποσκευές.

Τα πρώτα χρόνια της παραγωγής του δημιουργήθηκε ένα πανδαιμόνιο στην αγορά με τη ζήτηση να είναι δυσανάλογη του προσφερόμενου παραγωγικού όγκου.

Υπήρξαν πολλοί αγοραστές στις αρχές της δεκαετίας του ’50 που περίμεναν μέχρι και πέντε χρόνια σε λίστα αναμονής για να το αποκτήσουν. Έτσι δημιουργήθηκαν και νέες μονάδες παραγωγής μόνο για το 2CV και η προσφορά του αυξήθηκε σταδιακά μέχρι το 1966. Η εξελικτική του πορεία μέσα στο χρόνο θα μπορούσε να χωριστεί σε τέσσερις χρυσές δεκαετίες.

Στη δεκαετία του ’50

Στα πρώτα χρόνια της πορείας του στην αγορά, το 2CV έβγαινε σε μία έκδοση εξοπλισμού σε χρώμα γκρι. Το 1954 παρουσιάστηκε η ισχυρή έκδοση AZ με κινητήρα 425 κ.εκ. και φυγοκεντρικό συμπλέκτη. Αυτή διέθετε πρόσθετα όργανα ενδείξεων, φώτα αλλαγής πορείας (φλας) και πίσω φωτιστικά σώματα (πορείας και επιβράδυνσης).

Δύο χρόνια αργότερα παρουσιάστηκε μία πιο εξοπλισμένη έκδοση (AZL) με αλουμινένια διακοσμητικά στοιχεία. Η πίσω μικρή γυάλινη επιφάνεια αντικαταστάθηκε με μία μεγαλύτερη. Δέκα χρόνια μετά την πρώτη παρουσίαση του μοντέλου, το Νοέμβριο του 1959 το 2CV απέκτησε μικρότερους τροχούς και ένα νέο χρώμα (μπλε) στο αμάξωμα. Στη δεκαετία του ’50 το 2CV είχε εισχωρήσει για τα καλά στη ζωή των Γάλλων.

Αυτή τη περίοδο παρουσιάστηκαν οι πιο χαρακτηριστικές εκδόσεις 2CV. Οι πρώτες διαφημίσεις παρουσιάστηκαν στον Τύπο ενώ το αγοραστικό ενδιαφέρον διευρύνθηκε και σε πιο νεανικές ηλικίες. Στις αρχές της δεκαετίας υπήρξαν μερικές σχεδιαστικές παρεμβάσεις στο καπό (απέκτησε πέντε μεγάλες ραβδώσεις και στη μάσκα.

Τον Φεβρουάριο του επόμενου χρόνου η ύπαρξη φυγοκεντρικού συμπλέκτη αφορούσε μόνο τον προαιρετικό εξοπλισμό. Δύο μήνες αργότερα σταμάτησε η παραγωγή του μοντέλου με το μικρό κινητήρα 375 κ.εκ. Η πρώτη πόρτα για το χώρο αποσκευών εμφανίστηκε στα μοντέλα 2CV τον Οκτώβριο του 1962.

Το 1963 οι προφυλακτήρες έγιναν μεγαλύτεροι ενώ λίγο αργότερα παρουσιάστηκε η έκδοση AZAM με χρωμιομένους προφυλακτήρες, καθίσματα τύπου Ami 6, τάσια στους τροχούς, σκιάδιο συνοδηγού και τιμόνι από βακελίτη. Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται περίεργα σήμερα όμως εκείνη την εποχή αποτελούσαν εξοπλισμό και μάλιστα για ένα μοντέλο ιδιαίτερα προσιτό.

Έκδοση Special

Η μανία των 2CV είχε απλωθεί σε όλη την ευρωπαική ήπειρο. Διάφορες αγωνιστικές συμμετοχές επιβεβαίωναν την αξιοπιστία των μοντέλων ενώ η εξέλιξη έφθασε στο αποκορύφωμα της. Το 1970 η αγορά φιλοξένησε δύο νέες εκδόσεις. Το 2CV 4 και 2CV 6 με κινητήρες 435 και 602 κ.εκ. αντίστοιχα. Η παραγωγή όλων των υπόλοιπων εκδόσεων σταμάτησε.

Οι δύο νέες εκδόσεις ξεχώριζαν από τις προηγούμενες από τα μπροστινά φώτα αλλαγής πορείας – πάνω στα φτερά – και από τα μεγάλα φωτιστικά σώματα πίσω. Το 1974 το 2CV απέκτησε νέα πλαστική μάσκα και μπροστινά φώτα σε ορθογώνιο σχήμα. Στα μέσα της δεκαετίας παρουσιάστηκε η έκδοση Special που βασιζόταν στο μοντέλο 4 χωρίς όμως το τρίτο πλαϊνό παράθυρο και τους ορθογώνιους προβολείς.

Η συγκεκριμένη έκδοση διέθετε λιτό εξοπλισμό και ήταν διαθέσιμη μόνο σε κίτρινο χρώμα. Το Σεπτέμβριο του 1978 η έκδοση 4 πέρασε στην ιστορία. Στα τέλη της δεκαετίας η έκδοση Special αντικαταστάθηκε από το μοντέλο 2CV 6 Special με κινητήρα 602 κ.εκ. ενώ η έκδοση 2CV 6 ονομάστηκε 2CV 6 Club.

Ο επίλογος

Το φαινόμενο 2CV λατρεύτηκε ως art deco μοντέλο. Οι χρωματικές επιλογές εμπλουτίστηκαν ενώ τα φωτιστικά σώματα επέστρεψαν στην στρογγυλή αισθητική. Παράλληλα η οροφή έγινε ανοιγόμενη ενώ η επικοινωνιακή προβολή ανατέθηκε στα χέρια του James Bond. Στις αρχές της δεκαετίας η βασική έκδοση έφερε την ονομασία Charleston ενώ τότε ήταν που παρουσιάστηκε η έκδοση Special E και πάλι με φυγοκεντρικό συμπλέκτη.

Τον Ιούλιο του 1983 οι εκδόσεις Special E και 6 Club βγήκαν από την παραγωγή. Μέχρι το 1990 οι εκδόσεις που παρέμειναν στην παραγωγή ήταν οι Special και Charleston. H παραγωγή του 2CV στο εργοστάσιο του Levallois στη Γαλλία σταμάτησε στις 29 Φεβρουαρίου του 1988.

Η γραμμή παραγωγής του Mangualde στη Πορτογαλία – ήταν υπεύθυνη για την παραγωγή του μοντέλου AX – συνέχισε την παραγωγή του 2CV μέχρι και τις 27 Ιουλίου 1990.