Η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΠΟΥΛΙΑΡΗ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ:Ο ΕΚΑΤΟΝΤΑΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΠΗΔΗΞΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ

Εκπαιδευτικός- Συγγραφέας

 

Ο ΕΚΑΤΟΝΤΑΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΠΗΔΗΞΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ

Μυθιστόρημα

Συγγραφέας: Γιούνας Γιούνασον

Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ 2013

Σελίδες: 473

 

Το βιβλίο, από τον τίτλο ξεκινώντας, προκαλεί αμέσως την περιέργεια του αναγνώστη. Τι μπορεί να περιμένει κανείς από έναν εκατοντάχρονο που το σκάει από τον Οίκο Ευγηρίας; Ο  συγγραφέας, Γιούνας Γιούνασον, μέσα από τις περιπέτειες του ήρωά του, δίνει την απάντηση: Πολλά! Και πραγματικά, αυτό διαπιστώνουμε και μόνοι μας από το απολαυστικό του κείμενο, όπου κυριαρχούν το χιούμορ, η πνευματώδης σάτιρα των ελαττωμάτων του ανθρωπίνου είδους, η αμφισβήτηση της Δικαιοσύνης και των Μέσων ενημέρωσης, η πρωτοτυπία και η υπερβολή.

Η ιστορία αρχίζει με την απόδραση του Άλαν από τον οίκο ευγηρίας λίγο πριν τα 100στά γενέθλια. Βρίσκεται με μια βαλίτσα γεμάτη λεφτά, την οποία αισθάνεται υποχρεωμένος να προστατεύσει, μαζεύει γύρω του ένα ετερόκλητο πλήθος από απατεώνες, μαφιόζους, αστυνομικούς, ως και μια ελεφαντίνα, ενώ μια αλυσίδα από αναδρομές στο παρελθόν μας αποκαλύπτει την ανάμιξή του σε σημαντικά πολιτικά γεγονότα του 20ου αιώνα, καθώς και πώς έγινε ο καινούργιος καλύτερος φίλος πολλών ηγετών και δικτατόρων, μερικοί από τους οποίους του όφειλαν τη ζωή τους.

Ο συγγραφέας ερεύνησε τη σύγχρονη ιστορία και προσπάθησε να μπει στο μυαλό των ηγετών, αλλά δεν είχε αυτοπεποίθηση. Συχνά αναρωτιόταν: «Μπορεί να γράφει κανείς έτσι;» Ύστερα έδινε μόνος του την απάντηση: «Τώρα μόλις το έκανες εσύ». Από τους ηγέτες παρέλειψε σκόπιμα τον Χίτλερ, επειδή δεν ήταν δυνατόν να σατιρίσει το Ολοκαύτωμα.

Ένας από τους λόγους της επιτυχίας του βιβλίου που έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 35 γλώσσες, είναι ότι πρόκειται για ένα βιβλίο ευφάνταστο και ξεκαρδιστικό που κινείται σε μια πιο ανάλαφρη κατεύθυνση, απέχει από τα σκοτεινά θρίλερ (π.χ. του Στιγκ Λάρσον) και τις ανάλογες αστυνομικές σειρές (π.χ. The Killing) που κυριαρχούν τα τελευταία χρόνια. Ο ήρωας του βιβλίου, ο Άλαν Κάρλσον, είναι αμοραλιστής και αλέγρος, όχι αυτοκτονικός και σκοτεινός, είναι ένα είδος Φόρεστ Γκαμπ που δεν βλέπει κακό σε κανέναν.

Ο Γιούνασον  παραδέχεται σε συνέντευξή του προς την δημοσιογράφο Angela Levin,  ότι όταν ήταν νέος έμοιαζε στον Άλαν και δεν στενοχωριόταν για τίποτα. Όμως με τον καιρό και μετά από τις δυσκολίες του γάμου του, έχασε αυτό το κομμάτι του εαυτού του, για να το χρησιμοποιήσει στη συνέχεια, με υπερβολές, φυσικά, στη συγγραφή αυτού του βιβλίου. Τον ήρωα τον εμπνεύστηκε από τον ίδιο τον παππού του. Παραδέχεται ακόμη, ότι χρειάζεται τον Άλαν σε διάφορες καταστάσεις και τότε αυτός εμφανίζεται πάνω από τον ώμο του και του λέει: «Έλα, τώρα. Δεν μπορεί να είναι τόσο άσχημα τα πράγματα».

Το συμπέρασμα: Τίποτα δεν κρατάει για πάντα εκτός από τη γενικότερη βλακεία, η ιστορία επαναλαμβάνεται, και η ανθρωπότητα δεν μαθαίνει από τα λάθη της. Ωστόσο, το μήνυμα του βιβλίου είναι αισιόδοξο: Ποτέ δεν είμαστε πολύ γέροι για μια περιπέτεια, μπορούμε πάντα να κάνουμε μια καινούργια αρχή, και όσο πιεσμένοι και αν είμαστε, υπάρχει πάντα ένα παράθυρο που μπορούμε να το ανοίξουμε και να αποδράσουμε!