Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος της εφημερίδας μας
Ενδιαφέροντα

Την πιο σημαντική στιγμή της ζωής σου θα φανούν οι φίλοι

Η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σου…

Για μένα μπορεί να είναι μια δύσκολη στιγμή, για σένα μπορεί μια χαρούμενη. Είτε έτσι είτε αλλιώς, ο φίλος ο πραγματικός θα φανεί.

Θα χαρεί με τη χαρά σου, θα μοιραστεί τη λύπη σου. Θα σου δώσει μια αγκαλιά με χαμόγελο ή τον ώμο του να κλάψεις.

 

Δε θα είναι εκεί γιατί έχει συμφέρον, αλλά γιατί θέλει να σε δει να είσαι ξανά καλά και αν είσαι ήδη καλά να το απολαύσει μαζί σου.

Για μένα οι φίλοι πάντα υπήρξαν όαση. Όαση όταν «διψούσα» για αγάπη, όταν «διψούσα» για λίγη χαρά, όαση όταν «διψούσα» έστω για μια κουβέντα.

Τυχερή ή άτυχη από φίλους, θα το δείξει η ιστορία. Αυτό που ξέρω εγώ είναι τι νιώθω. Και νιώθω τυχερή. Φίλοι βράχοι που και μόνο ένα βλέμα τους αρκεί για να χαμογελάσω ξανά.

Βεβαίως και απογοητεύτηκα και σίγουρα απογοήτευσα. Γι αυτό που είμαι όμως σίγουρη είναι ότι έζησα πολλές στιγμές γεμάτες από γέλια κι αν δεν ήταν οι φίλοι μου, το πιστεύω, ότι εγώ δε θα ήμουν εδώ κι αυτή που είμαι.

Δε θα ξεχάσω φίλους που σε πολύ δύσκολες στιγμές μου ήταν εκεί με ένα αστείο, με μια κουβέντα, με την αλήθεια! Δε θα τους ξεχάσω ακόμα και αν δεν είναι πια μέρος της ζωής μου. Δε θα τους ξεχάσω γιατί πραγματικά πιστεύω ότι κάποτε στάθηκαν ως πραγματικοί φίλοι δίπλα μου και ειλικρινά ελπίζω να έκανα κι εγώ το ίδιο γι’αυτούς. Δεν μπορείς να αρέσεις για πάντα σε όλους, οπότε καλώς φύγανε. Έτσι, άφησαν περιθώριο για να έρθουν άλλοι.

Οι φίλοι που μένουν στη ζωή σου για πάντα είναι λιγοστοί. Και καλά κάνουν και είναι λιγοστοί αλλιώς παύουν να είναι φίλοι και γίνονται παρέα. Και οι παρέες είναι απαραίτητες, αλλά οι φίλοι είναι ζωή, είναι η ανάσα που σου λείπει όταν δεν μπορείς να αναπνεύσεις.

Άργησα να μάθω να ξεχωρίζω το φίλο. Φίλοι ήρθαν και φίλοι φύγανε από τη ζωή μου, αλλά δεν έχω παράπονο. Έμαθα από τα λάθη μου αλλά και από τα λάθη των παλιών φίλων μου.

Πλέον πιστεύω ακράδαντα αυτό που έχει πει ο Dr.Wayne Dyer (καθηγητής αυτοβελτίωσης):
«Οι άγγελοι υπάρχουν. Μόνο που πολλές φορές δεν έχουν φτερά και τους αποκαλούμε φίλους»

Της Κατερίνας Τσαμπά

enloutrakio

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button