Κολέτ: Όταν κανείς αγαπιέται δεν αμφιβάλλει για τίποτα. Όταν αγαπάει, αμφιβάλλει για όλα
“Ότι με εξέπληττε στην τρυφερή ηλικία μου, με εκπλήσσει σήμερα ακόμα περισσότερο. Η ώρα του τέλους των ανακαλύψεων δεν θα σημάνει ποτέ. Ο κόσμος αποκαλύπτεται ξανά μπροστά στα μάτια μου κάθε πρωί που ξυπνάω και δεν θα σταματήσω να αναγεννιέμαι παρά μόνο για να σταματήσω να ζω.” δήλωσε τον τελευταίο χρόνο της ζωής της, 1954, η σπουδαία Γαλλίδα συγγραφέας Sidonie-Gabrielle Colette, , καθώς έβγαινε από μια κινηματογραφική αίθουσα όπου είχε παρακολουθήσει τη μεταφορά του βιβλίου της με θέμα τη μύηση των εφήβων στον έρωτα. Μια γυναίκα ανατρεπτική που με θάρρος και τόλμη διεκδίκησε πολλά στη ζωή της.
Με τρεις γάμους, πρώτο παιδί μετά τα σαράντα της χρόνια και δύο έρωτες με μικρότερους από εκείνη άνδρες, η Κολέτ σκανδάλισε την κοινωνία της εποχής της όσο καμία άλλη. Πέτυχε τελικά να κερδίσει κάτι σπουδαίο: να αποσπάσει όλους τους τίτλους που στην εποχή της ήταν σχεδόν απρόσιτοι στις γυναίκες. Έγινε μέλος της Βελγικής Βασιλικής Ακαδημίας, της Γαλλικής Ακαδημίας Γκονκούρ και έλαβε το Παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής.
Συγγραφέας, χορογράφος και ηθοποιός του music hall, μποέμ, κοσμική και αυθάδης, συχνά έπαιζε στη ζωή το ρόλου που έπαιζαν οι ηρωίδες της στα βιβλία. Έχει περάσει στην ιστορία της γαλλικής λογοτεχνίας ως μία απο τις πιο σημαντικές εκπροσώπους της με το πατρώνυμο Κολέτ. Ένα όνομα που υιοθέτησε μετά τα 50 της χρόνια, το 1923, αφού χώρισε από το δεύτερο σύζυγό της – με το γιο του οποίου διατηρούσε παράλληλη σχέση- χαράσσοντας νέο δρόμο για την υπόλοιπη ζωή της.
Μεγάλωσε σε ένα χωριό της Βουργουνδίας από μια μητέρα με ισχυρή προσωπικότητα.
Ο πρώτος της γάμος ήταν στα 20 της χρόνια με το συγγραφέα και κριτικό Ανρί Γκοτιέ Βιλάρ. Εκείνη την περίοδο δημοσίευσε τέσσερα μυθιστορήματα με το ψευδώνυμο Βίλι. Εδώ περιγράφει αδιέξοδες ερωτικές περιπέτειες, μάλλον αυτοβιογραφικές.
Χωρίζει μετά από δεκατρία χρόνια γάμου και έξι χρόνια αργότερα παντρεύεται τον Ανρί ντε Ζουβενέλ, έναν άνθρωπο πολιτικοποιημένο και αρχισυντάκτη της εφημερίδας Le Matin. Μαζί συνεργάζονται γράφοντας θεατρικά χρονικά και διηγήματα.
Τα αριστουργήματά της έρχονται αργότερα, μετά το 1920. Ανάμεσά τους “ Το τέλος της αγαπημένης” και “Η αγαπημένη”και στη συνέχεια ακολουθούν τριάντα γόνιμα χρόνια αποθέωσης. Είναι περισσότερο γνωστή για το έργο της Gigi πάνω στο οποίο βασίστηκε το ομώνυμο musical. Το μοναδικό της ύφος καθηλώνει το γαλλικό κοινό για μισό αιώνα. Φεύγει από τη ζωή στα 81 της χρόνια, καταβεβλημένη και περιτριγυρισμένη από γάτες. Ήταν η πρώτη γυναίκα που κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη στη Γαλλία.“Τί υπέροχη ζωή που έζησα. Μακάρι να το είχα αντιληφθεί νωρίτερα.” ήταν κάποια από τα τελευταία της λόγια.
Οι ρήσεις της πολλές… Συγκέντρωσα κάποιες από αυτές και σας τις παραθέτω…
Όταν κανείς αγαπιέται δεν αμφιβάλλει για τίποτα. Όταν αγαπάει, αμφιβάλλει για όλα.
Μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία είναι ανεπαρκής προετοιμασία για τις ανθρώπινες σχέσεις.
Η γυναίκα είναι ικανή για όλες τις αντρικές ασχολίες, εκτός από το να κάνει πιπί όρθια
Κάνουμε καλά μόνο τα πράγματα που μας αρέσει να κάνουμε.
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι ένας τρόπος να είσαι σοφός.
Τι υπέροχη ζωή που έζησα! Εύχομαι μόνο να το είχα αντιληφθεί νωρίτερα.
Όταν σηκώνει τα βλέφαρά της, είναι σαν να βγάζει όλα της τα ρούχα.