Ανέκδοτο: Ο Τοτός…στα καλύτερα του

Κυρία, ΚΥΡΙΙΙΙΙΙΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
φωνάζει ο Τοτός, αλλά η δασκάλα με τρόπο τον αγνοεί και ω του θαύματος σηκώνει το χέρι της η μικρή Αννούλα και η δασκάλα με την μια την σηκώνει στον πίνακα.
Η Αννούλα όμως είναι πολύ κοντούλα οπότε με τα χίλια ζόρια σηκώνεται στις μύτες των ποδιών της και ζωγραφίζει κάτι τέτοιο:

Η ζωγραφιά της Αννούλας στον πίνακα

– Τι είναι αυτό Αννούλα, ρωτάει η δασκάλα και απαντάει η μικρή Αννούλα:
– Ένας κύβος κυ(λ)ία….
– Αααααα, μπράβο Αννούλα, πολύ όμορφος κύβος. Ποιο παιδάκι θέλει να σηκωθεί να συνεχίσει να μας ζωγραφίζει ;
Κυρία, ΚΥΡΙΙΙΙΙΙΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

Φωνές Τοτού για να σηκωθεί στον πίνακα
τσιρίζει απο κάτω ο Τοτός αλλά η δασκάλα με την μία σηκώνει τον Γιωργάκη που σήκωσε δειλά δειλά το χέρι του δίπλα απο τον Τοτό.
Ο Γιωργάκης πάει αργά αργά στον πίνακα και όντας πιο ψηλός απο την Αννούλα ζωγραφίζει το εξής:

Η ζωγραφιά του Γιωργάκη στον πίνακα
– Τι είναι αυτό Γιωργάκη;, ρωτάει η δασκάλα και ο Γιωργάκης της λέει πως πρόσθεσε αυτό το σχέδιο στο σχέδιο της Αννούλας για να φτιάξει ένα όμορφο σπίτι.
Κατενθουσιασμένη η δασκάλα χειροκροτάει τον Γιωργάκη ενώ ζητάει απο κάποιο παιδί να συνεχίσει την ζωγραφική.
Αμέσως ο Τοτός πετάγεται:
Φωνές Τοτού για να σηκωθεί στον πίνακα
ΚΥΡΡΡΡΡΙΙΙΙΙΙΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!
αλλά η δασκάλα πάλι τον αγνοεί και σηκώνει απο μόνη της τον Κωστάκη που καθόταν στην πρώτη σειρά.
Ο Κωστάκης μην έχοντας τι να κάνει ζωγραφίζει αυτό:

Η ζωγραφιά του Κωστάκη
και λέει στην δασκάλα του πως του αρέσουν τα χιονισμένα τοπία, γι’αυτό και πρόσθεσε λίγο χιόνι στην κορυφή του σπιτιού.
Και πάλι ενθουσιασμένη η δασκάλα βάζει τα παιδάκια να χειροκροτήσουν τον Κωστάκη και ψάχνει να βρει το επόμενο παιδάκι για να ζωγραφίσει.
Φωνές Τοτού για να σηκωθεί στον πίνακα
ξελαρυγκιζεται ο Τοτός, αλλά η δασκάλα για ακόμη μια φορά τον αγνοεί και σηκώνει στον πίνακα την Δήμητρα που ήταν και το καμάρι της.
Η Δήμητρα σηκώνεται στον πίνακα και έτσι ψηλή που ήταν ζωγραφίζει αυτό:

Η ζωγραφιά της Δήμητρας
λέγοντας ότι δεν της αρέσουν καθόλου τα χιόνια και ότι έβαλε εκεί τον ήλιο για να τα λιώσει.
Έτοιμη να βάλει τα δάκρυα η δασκάλα απο την συγκίνηση για την έξυπνη Δημητρούλα την χειροκροτάει και ζητάει από το επόμενο παιδάκι να συνεχίσει.

Φωνές Τοτού για να σηκωθεί στον πίνακα
χωρίς να βγάζει φωνή γιατί του κόπηκαν οι χορδές, σηκώνει απεγνωσμένα το χέρι του.

Μην έχοντας άλλη επιλογή η δασκάλα. αναγκάζεται και τον σηκώνει στον πίνακα.
Γεμάτος καμάρι ο Τοτός προχωράει αργά αργά στον πίνακα, πιάνει την κιμωλία και ζωγραφίζει αυτό:

Η ζωγραφιά του Τοτού

 

Το κοιτάει η δασκάλα γεμάτη απορία και ρωτάει:
– Τι είναι αυτό πάλι αγόρι μου ;
Και λέει και ο Τοτός:
.
.
Είναι ο μπαμπάς μου στο μπάνιο, που σκύβει να πιάσει το σαπούνι…