ΟΣΜΉ ΣΚΑΝΔΆΛΟΥ ΣΤΙΣ ΨΗΦΙΑΚΈΣ ΤΑΥΤΌΤΗΤΕΣ…

Οι «νέες ταυτότητες» ή καλύτερα οι ψηφιακές ταυτότητες, το καινούργιο αυτό «παιγνιδάκι» των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων πρέπει να είναι από τις σημαντικότερες μπίζνες των τελευταίων ετών σε πανευρωπαϊκό και βεβαίως σε ελληνικό επίπεδο. Οι θεωρίες, συνομωσίας ή όχι, που συνοδεύουν αυτήν την υπόθεση, απλά επαυξάνουν το μυστήριο και καλύπτουν όσο το δυνατόν καλύτερα την ουσία των πραγμάτων.

Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα νέων τεχνολογιών, οι οποίες θα λύσουν μία σειρά από σημαντικά προβλήματα των κατά τόπους εξουσιών, κυβερνητικών και οικονομικών σε κάθε μία από τις χώρες της ΕΕ, εντός και εκτός Σένγκεν καθώς και ακόμη τριών χωρών που συμπεριλαμβάνονται σε αυτόν τον ευρωπαϊκό ψηφιακό χάρτη. Την Ισλανδία, την Νορβηγία και την Ελβετία.

Ανεξάρτητα με το τι ακριβώς ισχύει θεσμικά ως προς την υποχρεωτικότητα απόκτησης δελτίου ταυτότητας στις χώρες μέλη της ΕΕ, στο άμεσο μέλλον ένας Ευρωπαίος πολίτης προκειμένου να ταξιδέψει εντός περιβάλλοντος Σένγκεν, θα οφείλει να παρουσιάζει όποτε του ζητηθεί από αρχές ασφαλείας, είτε ψηφιακή ταυτότητα που θα τον ταυτοποιεί σύμφωνα με τα καινούργια στάνταρ της ΕΕ, είτε διαβατήριο στο οποίο είναι καταχωρημένα ψηφιακά τα στοιχεία που η ΕΕ απαιτεί για ταυτοποίηση.

Παράλληλα, τα νέα ψηφιακά ντοκουμέντα για ταυτοποίηση θα χρησιμοποιούνται για on line πληρωμές σε όλο το περιβάλλον Σένγκεν, ενώ σύμφωνα με τους σχεδιασμούς θα αποτελούν τα βασικά μέσα ταυτοποίησης ως προς τις υπηρεσίες Υγείας σε όλες τις χώρες μέλη της ΕΕ εντός Σένγκεν και τις συνεργαζόμενες Νορβηγία, Ελβετία και Ισλανδία.

Αντιλαμβάνεται και ο πλέον αφελής πως εδώ έχουμε να κάνουμε με την εφαρμογή ενός ψηφιακού προγραμματισμού, που απευθύνεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες. Η ίδια η εφαρμογή είναι επί της ουσίας μία βεντάλια ενδεχόμενων εφαρμογών, που θα μπορούσε δυνητικά να καλύπτει τους τομείς της Δημόσιας Ασφάλειας κατά προτεραιότητα βεβαίως, αλλά ενδεχομένως και της
ευρωπαϊκής δημογραφικής κατάστασης, της Δημόσιας Υγείας, καθώς και της οικονομικής καθημερινότητας από την στιγμή που ψηφιακά θα μπορούν να αποτυπώνονται στοιχεία όπως το ΑΜΚΑ ή το ΑΦΜ φερ’ ειπείν που θα δίνει την δυνατότητα άμεσης παραπομπής στην καθημερινή οικονομική δραστηριότητα, πληρωμές, αναλήψεις, καταθέσεις κ.λπ.

Θεωρητικά πάντα είναι εφικτή η ψηφιακή κάλυψη όλων αυτών των τομέων ανθρώπινής δραστηριότητας μέσω αρχειοθέτησης βασικών πληροφοριών επί των προσωπικών δεδομένων των πολιτών. Μέχρι στιγμής ουδείς είναι σε θέση να δηλώσει με βεβαιότητα πως γνωρίζει το περιεχόμενο των ψηφιακά προς αρχειοθέτηση πληροφοριών που θα εμπεριέχονται στις νέες ταυτότητες. Αν ωστόσο οι πληροφορίες αυτές επεκταθούν στους προαναφερθέντες τομείς ανθρώπινης δραστηριότητας τότε το μέλλον προσλαμβάνει προδιαγραφές εφιάλτη. Ήδη το θέμα των on line πληρωμών καθώς και της διαχείρισης ατομικών ζητημάτων υγείας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο δια μέσου των ψηφιακών ταυτοτήτων συζητείται σοβαρά ως προοπτική.

Ήδη ως γνωστόν, μέσω των πιστωτικών και των χρεωστικών καρτών είναι εφικτή η παρακολούθηση της οικονομικής δραστηριότητας ενός πολίτη. Μέσω των ψηφιακών ταυτοτήτων αυτή η δυνατότητα θα είναι εφικτή σε κεντρικό επίπεδο από τις Αρχές Ασφαλείας κάθε χώρα και σε ακόμη κεντρικότερο επίπεδο, στο περιβάλλον Σένγκεν δηλαδή.

Στην Ελλάδα και όπως αποκαλύπτει ο ερευνητής Κωνσταντίνος Φαρσαλινός, η ελληνική κυβέρνηση θεώρησε, πως όλο αυτό το πακέτο που το αποκαλεί «στοιχεία ψηφιακής διακυβέρνησης», πρέπει να νομοθετηθεί ξεχωριστά και ως εκ τούτου προσέθεσε ξεχωριστά ειδικό εδάφιο στο σχετικό Φύλλο της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) ως προς την δυνατότητα των νέων ταυτοτήτων να εμπεριέχουν μία γκάμα πληροφοριών, οι οποίες ωστόσο δεν εξειδικεύονται.

Για την ακρίβεια όπως προκύπτει και από τα επίσημα έγγραφα άλλαξε η πρώτη υπουργική απόφαση και προσετέθη νέο εδάφιο σύμφωνα με το οποίο πρέπει να είναι δυνατή η αποθήκευση στις νέες ταυτότητες δεδομένων που είναι χρήσιμα για την ψηφιακή διακυβέρνηση. Βεβαίως στο εδάφιο αυτό δεν αναφέρεται ούτε λέξη για το «είδος» των πληροφοριών που ενδεχομένως να αποθηκεύονται στην ψηφιακή ταυτότητα.

Πέρα από τα στοιχεία που φανταζόμαστε και αναφέραμε παραπάνω, είναι άγνωστο το τι ακριβώς έχουν στο μυαλό τους οι «αρχιτέκτονες» του νέου νομικού πλαισίου για τις ταυτότητες. Το γεγονός και μόνον ότι έκριναν πως είναι απαραίτητη η πρόσθεση ειδικού εδαφίου στο οποίο να αναφέρεται ρητά η πρόθεση αποθήκευσης στοιχείων χρησίμων στην ψηφιακή διακυβέρνηση, προκαλεί από μόνο του ερωτήματα και ενισχύει την καχυποψία.

Δεν πρόκειται δηλαδή, για καμία σατανική συνομωσία τύπου 666 κατά της χριστιανικής πίστης και της ελληνικότητας μας. Πρόκειται για κάτι εξαιρετικά σοβαρό. Για μία νόμιμη ψηφιακή εφαρμογή, η οποία είναι δυνατόν να αποτυπώνει στο ψηφιακό αρχείο της όλες τις πληροφορίες περί των προσωπικών δεδομένων που στοιχειοθετούν την ζωή και την οικονομική δραστηριότητα. Ήδη ως γνωστόν συμβαίνει κάτι το ανάλογο με τις εφαρμογές Social Media στα smartphones.

Προσοχή. Για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, οι ψηφιακές δεν θα είναι σε θέση να προσφέρουν και υπηρεσίες γεωεντοπισμού για ένα και απλό λόγο. Δεν θα διαθέτουν ανεξάρτητη και ανανεώσιμη πηγή ενέργειας που χρειάζεται για να λειτουργήσει το GPS. Τον γεωεντοπισμό τον έχουν αναλάβει άλλες συσκευές και μέσα, όπως τα κινητά τηλέφωνα, τα tablets και βεβαίως τα σύγχρονα οχήματα μας.

Ο ερευνητής Κωνσταντίνος Φαρσαλινός με το άρθρο και την συνέντευξη του στη «Ζούγκλα» περιγράφει όλο το νομικό και διοικητικό σύμπλεγμα που καθορίζει το νέο σύστημα ταυτοποίησης των Ευρωπαίων πολιτών μέσω των νέων ταυτοτήτων ενώ αποκαλύπτει τους κινδύνους που απορρέουν από αυτήν την Οργουελική και πανευρωπαϊκή ψηφιακή εφαρμογή.

Σύμφωνα με πιο εξειδικευμένα στοιχεία τα αναμενόμενα κέρδη για τις εταιρείες Bigtech, που έχουν αναλάβει την κατασκευή του λογισμικού και των ιδιαίτερων υπηρεσιών εκτύπωσης των ψηφιακών ταυτοτήτων ξεπερνούν τα 50 δις ευρώ σε χρονικό ορίζοντα μέχρι και το 2026.

 

Η επιτομή του πολιτικού σκανδάλου στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη

Ο μυστηριώδης επιχειρηματίας που κρύβεται πίσω από την έκδοση ψηφιακών διαβατηρίων και των ψηφιακών ταυτοτήτων στην Ελλάδα φέρει το όνομα Ηλίας Σαμαράς. «Παιδί της πλημμύρας του 1954 και του σεισμού του 1955» τον αποκαλεί ο Ταχυδρόμος του Βόλου που είναι και ο τόπος καταγωγής του επιχειρηματία. Σπούδασε στο Μετσόβιο και κατόπιν στο ΜΙΤ στις ΗΠΑ. Εξειδικεύτηκε στο Χάρβαρντ και δίδαξε στο Κολούμπια. Αυτά είναι τα προσόντα.

Ωστόσο το μεγαλύτερο προσόν του Ηλία Σαμαρά είναι πώς από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και συγκεκριμένα το 1993 που είναι η χρονιά σταθμός για τον ίδιο, αφού εφευρίσκει το σύστημα εκτύπωσης υψηλής ασφάλειας DIG PHOTO PRINTING TEGNOLOGY, το οποίο κινεί το ενδιαφέρον της γιαπωνέζικης πολυεθνικής TOPPAN. Έτσι ο δρόμος ανοίγει διάπλατα και σήμερα με το σύστημα του Ηλία Σαμαρά τυπώνονται τα διαβατήρια των μεγαλύτερων χωρών του κόσμου, όπως των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας, αλλά και της Ελλάδας.

Η υιοθέτηση από τις ΗΠΑ αυτού του «know how» για την εκτύπωση διαβατηρίων με υψηλές προδιαγραφές ασφάλειας σημαίνει πως ο Ηλίας Σαμαράς έπεισε τις υπηρεσίες ασφαλείας των ΗΠΑ. Προφανώς οι υπηρεσίες αυτές τον έψαξαν και τελικά συμφώνησαν μαζί του.

Η εκτύπωση των διαβατηρίων και κατόπιν των ψηφιακών ταυτοτήτων στην Ελλάδα είναι μία πολύ πονεμένη ιστορία. Για την ακρίβεια οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν αντανακλούν όλη την παθογένεια του βαλκανικών προτύπων ελληνικού δημοσίου.

Όπως προκύπτει από τις ημερομηνίες η συνεργασία του ελληνικού κράτους με τον Ηλία Σαμαρά και την ιαπωνική εταιρεία TOPPAN με την οποία συνεργάζεται εξ αρχής, αρχίζει ήδη από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ η οποία και δρομολογεί την διενέργεια διεθνούς διαγωνισμού. Ο διαγωνισμός αυτός κηρύσσεται άκυρος από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2019 και επί υπουργίας Μιχάλη Χρυσοχοϊδη. Τότε ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου έκδοσης ψηφιακών ταυτοτήτων έφθανε τα 515,4 εκατ. ευρώ. Τώρα ο συνολικός προϋπολογισμός ξεπερνά τα 600 εκατομμύρια.

Κηρύσσεται νέος διαγωνισμός στον οποίο εκδήλωσαν ενδιαφέρον γνωστές εταιρείες όπως η γαλλική Gemaldo του Ομίλου Thales (αμυντική βιομηχανία μεταξύ των άλλων).Οι εταιρείες που εκδήλωσαν τότε ενδιαφέρον για τον 2ο διαγωνισμό ήταν:

-η πανίσχυρη γαλλική εταιρεία Gemalto μέλος του ομίλου Thales Company,

-η υπό γερμανικό έλεγχο Veridos Matsoukis (ελέγχεται κατά 64% από τη γερμανική Giesecke + Devrient) που θα κατέβαινε στον διαγωνισμό με την επίσης γερμανικών συμφερόντων Cosmote, ενδεχομένως και με μια ακόμα εταιρεία.

-Η γαλλική Idemia, με άγνωστο Έλληνα εταίρο.

-Η βελγική ZETES INDUSTRIES επίσης με άγνωστο Έλληνα εταίρο.

-Η Ιαπωνική Toppan Printing, με συνεργάτη τον δρ Ηλία Σαμαρά. Πρόκειται για την εταιρεία που συνεργαζόταν ήδη με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για την έκδοση διαβατηρίων.

-Η Austria Card με την εισηγμένη Inform Lykos.

-Η Πολωνική Polish Security Printing Works.

– H αμερικανoσουηδική HID Global μέσω της θυγατρικής της στην Ιρλανδία, HID GlobalIreland Teoranta.

Τέλος, ενδιαφέρον εξέφρασαν η γερμανική εταιρείας Muhlbauer ID Services και η ισπανική De La Rue International Limited.

Πολλά και καλά ονόματα της ψηφιακής πιάτσας ομολογουμένως.

Όμως και αυτός ο διαγωνισμός κηρύσσεται άκυρος. Βρισκόμαστε πια στον αστερισμό της υπουργίας Τάκη Θεοδωρικάκου.

Πώς όμως τυπώνονται τα διαβατήρια και πώς αναμένεται να τυπωθούν οι νέες ψηφιακές ταυτότητες. Μα με τον τρόπο που μόνον το ελληνικό δημόσιο γνωρίζει. Με την μέθοδο της προσωρινής άδειας δια απευθείας αναθέσεως. Προσέξτε. Μιλάμε για Επιτελικό Κράτος και για μία εργολαβία εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Και κάτι ακόμη πιο σκανδαλώδες. Η προσωρινής άδεια μέσω απευθείας αναθέσεως ισχύει μέχρι το 2026.

Ο επιχειρηματίας που συνεχίζει ανενόχλητος την ενασχόληση του με το αυτήν την δραστηριότητα είναι βεβαίως ο Ηλίας Σαμαρά και η εταιρεία που φαίνεται είναι η TOPPAN.

Κάποια στιγμή και επί υπουργίας Θεοδωρικάκου πάντα εκταμιεύονται 70 εκατ. ευρώ τα οποία εισπράττει ο κ. Ηλίας Σαμαράς. Είναι κάτι παραπάνω από το 10% του συνολικού προϋπολογισμού των 600 εκατομμυρίων ευρώ που έχουν υπολογιστεί για την υλοποίηση του σχεδίου «Ψηφιακές Ταυτότητες». Καθόλου άσχημα δηλαδή.

Η «Ζούγκλα» πληροφορείται από πηγές εντός του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη πώς αμέσως μετά την εκταμίευση (προσοχή δεν έχει υπάρχει κανένα δημόσιος διαγωνισμός, δεν υπάρχει καμία διαδικασία ,υπάρχει μόνον μία προσωρινή άδεια και μία απευθείας ανάθεση), ο Ηλίας Σαμαράς παραδίδει στο Υπουργείο 5 εκατομμύρια λευκές ταυτότητες καθώς και τα μηχανήματα εκτύπωσης, Έχει βλέπετε εισπράξει ούτε ένα ,ούτε δύο αλλά 70 εκατομμύρια.

Έρχονται οι εκλογές και ο Τάκης Θεοδωρικάκος δεν είναι πλέον Υπουργός. Η «Ζούγκλα» πληροφορείται πώς γνωστοποιήθηκε στον Ηλία Σαμαρά επί υπουργίας Νότη Μηταράκη ο οποίος πάντα ενδιαφέρεται για την υλοποίηση του συνολικού πακέτου έκδοσης ψηφιακών ταυτοτήτων, πώς δεν πρόκειται να συνεχιστεί η ιστορία της απευθείας αναθέσεως και πώς θα πρέπει να διεξαχθεί διεθνής μειοδοτικός διαγωνισμός. Οι ημέρες περνούσαν αλλά καμία εξέλιξη δεν διαφαίνονταν στον ορίζοντα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εν των μεταξύ απέπεμψε αιφνιδίως τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Μηταράκη και στη θέση του τοποθετήθηκε ο κ. Γιάννης Οικονόμου. Αλήθεια πως σκέπτεται να κινηθεί ο νέος Υπουργός; Θα κινήσει τις διαδικασίες για έναν νέο διαγωνισμό; Θα υιοθετήσει την πεπατημένη της απευθείας αναθέσεως; Το επιτελικό κράτος θα εφεύρει μία άλλη εναλλακτική λύση; Είπαμε. Ο Ηλίας Σαμαράς είναι πάνω απ΄ όλα εκλεκτός των απέναντι ακτής του Ατλαντικού . Έχει αγκυροβολήσει με την ιαπωνική εταιρεία την οποία εμφανίζει εντός του πυρήνα του ελληνικού κράτους εδώ και πολλά χρόνια. Κατάφερε να εισπράξει ποσά δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ χωρίς να υφίσταται κάποιος δημόσιος διαγωνισμός για έργο τέτοιου ύψους δαπάνης. Αν αυτή η υπόθεση δεν είναι η επιτομή του σκανδάλου με σοβαρές ποινικές και πολιτικές προεκτάσεις τότε τι είναι;

Δείτε τη σχετική ανάρτηση του κ. Φαρσαλινού στο Facebook:

«Διαστάσεις φαίνεται πως λαμβάνει το τελευταίο διάστημα το θέμα των ταυτοτήτων. Σχεδόν καθημερινά, ρεπορτάζ στα μέσα ενημέρωσης αναφέρουν τις ουρές που σχηματίζονται στα αστυνομικά τμήματα για την νέα έκδοση παλαιού τύπου ταυτοτήτων.

Το κλασσικό αφήγημα των ρεπορτάζ είναι το «τσιπάκι του διαβόλου» και αντίστοιχου τύπου θρησκευτικά ή συνωμοσιολογικά σενάρια. Όλα αυτά όμως αποτελούν μια φτηνότατη προπαγάνδα, κλασικό φαινόμενο πλέον στα μέσα ενημέρωσης και την πολιτική ζωή, με σκοπό την απόκρυψη της πραγματικότητας. Η δε κυβέρνηση, έχει επιδοθεί σε σωρεία ψεμάτων για να δικαιολογήσει την διαφαινόμενη επιβολή των νέων ταυτοτήτων ως υποχρέωση.

ΨΕΜΑ 1
Η Ευρωπαϊκή νομοθεσία για τις ταυτότητες αφορά το δικαίωμα ελεύθερης μετακίνησης μεταξύ των χωρών της ΕΕ και όχι απαραίτητα την εντός συνόρων χρήση από τους Έλληνες πολίτες

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/1157 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 (εδώ: https://tinyurl.com/3jjt4dsk – ΕΙΚΟΝΑ 1) αφορά το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας εντός της ΕΕ. ΔΕΝ αφορά σε καμιά περίπτωση τη χρήση οποιουδήποτε εγγράφου εντός της χώρας από τους υπηκόους της κάθε χώρας. Ο τίτλος μάλιστα αναφέρει («… που ασκούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας».

Μάλιστα, ΔΕΝ ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τα κράτη να εκδίδουν ταυτότητες. Συγκεκριμένα αναφέρει (παράγραφος  11):
«Ο παρών κανονισμός δεν υποχρεώνει τα κράτη μέλη να θεσπίσουν δελτία ταυτότητας ή έγγραφα διαμονής, όταν αυτά δεν προβλέπονται στην εθνική νομοθεσία, ούτε θίγει την αρμοδιότητα των κρατών μελών να εκδίδουν, βάσει του εθνικού δικαίου, άλλα έγγραφα διαμονής που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης…» (ΕΙΚΟΝΑ 2)

Γι’ αυτό άλλωστε σήμερα υπάρχουν χώρες της ΕΕ και της περιοχής Schengen όπου η έκδοση ταυτότητας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ για τους πολίτες. Συγκεκριμένα, είναι οι παρακάτω χώρες (εδώ: https://tinyurl.com/59hs2vpx(sad)

• Αυστρία
• Δανία
• Φινλανδία
• Γαλλία
• Γερμανία (απαιτείται είτε ταυτότητα είτε διαβατήριο σε πολίτες > 16 ετών, αλλά όχι υποχρεωτικά ταυτότητα)
• Ουγγαρία (υποχρέωση να κατέχουν είτε ταυτότητα, είτε διαβατήριο είτε δίπλωμα οδήγησης)
• Ισλανδία
• Ιρλανδία (δεν υπάρχουν καν ταυτότητες)
• Ιταλία (οι πολίτες υποχρεούνται να αποδείξουν την ταυτοπροσωπία τους αν τους σταματήσει η αστυνομία)
• Λετονία (θα γίνει υποχρεωτική η έκδοση ταυτότητας από το 2023)
• Λιχτενστάιν
• Λιθουανία (διαβατήριο ή ταυτότητα υποχρεωτικά σε πολίτες > 15 ετών)Νορβηγία (μάλιστα μόλις το 2020 ξεκίνησε η έκδοση ταυτοτήτων στη Νορβηγία από το κράτος, προαιρετικά όμως).
• Σλοβενία (κάποιου είδους έγγραφο ταυτοπροσωπίας με φωτογραφία είναι υποχρεωτικό, όχι όμως απαραίτητα ταυτότητα)
• Σουηδία
• Ελβετία
• Στο Ηνωμένο Βασίλειο (εκτός ΕΕ και εκτός Schengen) οι ταυτότητες ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ από το 2011 (εδώ: https://www.gov.uk/identitycards). Δεν υπάρχει καν η δυνατότητα έκδοσης δελτίου ταυτότητας.

Με λίγα λόγια, η ΕΕ δεν αναφέρει πουθενά ότι η Ελλάδα πρέπει υποχρεωτικά να χορηγήσει νέου τύπου ταυτότητες σε όλους τους πολίτες. Είναι υποχρεωμένη να αλλάξει ταυτότητες για όσους θέλουν να τις χρησιμοποιούν για τις μετακινήσεις τους εντός της ΕΕ. Δεν θα μπορείς λοιπόν να κυκλοφορείς εντός ΕΕ και Schengen με τις παλιές ταυτότητες. Θα μπορούσε λοιπόν απλούστατα μόνο σε όσους ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ αλλά θέλουν να ταξιδέψουν στην ΕΕ με ταυτότητα, να τους υποχρεώσει να εκδώσουν νέου τύπου ταυτότητα.

Γιατί λοιπόν προσανατολίζονται σε υποχρεωτικότητα για όλους, όπως αναφέρουν τα μέσα ενημέρωσης; (πιθανή απάντηση πιο κάτω)

ΨΕΜΑ 2
Το παραπλανητικό, άκυρο και φτηνό επιχείρημα του γεωεντοπισμού των κινητών τηλεφώνων – θα έχουν άραγε γεωεντοπισμό οι νέες ταυτότητες;

Το επιχείρημα του γεωεντοπισμού των κινητών τηλεφώνων χρησιμοποιείται ευρέως από πολιτικούς και σχολιαστές του διαδικτύου, προσπαθώντας να χαρακτηρίσουν ως μη ζήτημα το ενδεχόμενο(?) να περιλαμβάνει γεωεντοπισμό ή άλλα στοιχεία η νέα ταυτότητα. Καταρχάς πουθενά στην οδηγία της ΕΕ δεν αναφέρεται η προϋπόθεση γεωεντοπισμού, ούτε υπάρχει στα διαβατήρια. Άρα δεν είναι απαραίτητο στοιχείο σε ταξιδιωτικά έγγραφα. Το γεγονός ότι δημόσια συζητούν για τον γεωεντοπισμό των κινητών τηλεφώνων αποτελεί έμμεση παραδοχή ότι οι νέες ταυτότητες θα περιλαμβάνουν (ή μπορεί να περιλάβουν στο μέλλον?) γεωεντοπισμό.
Ο παραλληλισμός όμως είναι ανόητος και αστείος. Στα κινητά τηλέφωνα ο γεωεντοπισμός υπάρχει για ευκολίες καταναλωτισμού και πλοήγησης, και είναι ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟΣ, δηλαδή απενεργοποιείται από το χρήστη όποτε το επιθυμεί. Και φυσικά τα στοιχεία δεν καταλήγουν σε καμία κυβερνητική υπηρεσία. Καμία σχέση λοιπόν με τις ταυτότητες. Βέβαια, στις ταυτότητες ο γεωεντοπισμός δεν θα γίνεται ασύρματα ή μέσω συστήματος GPS αλλά σκανάρωντας ηλεκτρονικά την κάρτα. Σήμερα δεν χρειάζεται να σκανάρουμε πουθενά ταυτότητες ή διαβατήρια (πέραν του αεροδρομίου). Αύριο ποιος ξέρει αν και που θα θέλει η κάθε νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση να τις σκανάρουμε; «Για την ασφάλειά μας» πάντα. Άλλωστε ο σκοπός της ηλεκτρονικής ταυτότητας θα είναι το σκανάρισμά της και όχι ο οπτικός της έλεγχος όπως γίνεται με το σημερινό έγγραφο. Αυτό δύναται να επιφέρει περιορισμούς στην πρόσβαση σε υπηρεσίες και χώρους, κατά το δοκούν του κάθε κυβερνώντα (θυμηθείτε το σκανάρισμα στα πιστοποιητικά εμβολιασμού).

Γιατί λοιπόν χρειάζεται η κυβέρνηση να περιλαμβάνει στοιχεία γεωεντοπισμού στις ταυτότητες; Σε τι εξυπηρετεί αυτό (αν τελικά συμπεριληφθεί αυτή η δυνατότητα);
Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα του γεωεντοπισμού είναι μια ακόμη εικασία που χρησιμοποιείται παραπλανητικά (από πολιτικούς ξεκίνησε άλλωστε) με σκοπό να αποκρύψουν το πραγματικό πρόβλημα που περιγράφω ακριβώς από κάτω.

ΨΕΜΑ 3 – ΤΟ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Ανόητες και προπαγανδιστικές θεωρίες συνομωσίας με σκοπό την απόκρυψη του πραγματικού προβλήματος παραβίασης της ιδιωτικότητας και των προσωπικών δεδομένων.

Οι ταυτότητες δύναται να είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ έγγραφα για την ΤΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ (όπως και τα διαβατήρια). Καμία άλλη χρήση δεν μπορεί να είναι υποχρεωτική, σε καμία περίπτωση. Η Ελληνική κυβέρνηση όμως έχει άλλες ιδέες. Συγκεκριμένα, στο ΦΕΚ Β΄ 824/17.02.2023 (διαθέσιμο εδώ: https://tinyurl.com/7ja66f8s – ΕΙΚΟΝΑ 3) προχώρησαν σε αλλαγή της υπ’  αρ. 8200/0-297647/10.4.2018 κοινής υπουργικής απόφασης «Έκδοση νέου τύπου Δελτίου Ταυτότητας Ελλήνων πολιτών», προσθέτοντας το εξής (ΕΙΚΟΝΑ 4):

4. Το τελευταίο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 3 της ίδιας ως άνω απόφασης, αντικαθίσταται ως εξής: «Επιπλέον, στο ως άνω ηλεκτρονικό μέσο αποθηκεύονται το επώνυμο πατέρα, επώνυμο μητέρας, ο Δήμος εγγραφής, ο αριθμός δημοτολογίου και ο τόπος έκδοσης του δελτίου, ΕΝΩ ΘΑ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΘΗΚΕΥΤΟΥΝ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΕΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΘΕΙ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΦΘΟΥΝ ΣΤΟ ΕΝ ΛΟΓΩ ΜΕΣΟ»

Τι σχέση έχει λοιπόν ένα υποχρεωτικό έγγραφο ταυτοπροσωπίας με άλλα, άσχετα δεδομένα για ψηφιακές υπηρεσίες, που μάλιστα καθίστανται επιβαλλόμενα όταν εφαρμόζονται στις ταυτότητες;

Ποια είναι δυνητικά αυτά τα στοιχεία που θα αποθηκεύονται; Ποιος θα έχει πρόσβαση, πως θα τα χρησιμοποιεί και που θα αποθηκεύονται τα δεδομένα; Τα ζητήματα ιδιωτικότητας και προσωπικών δεδομένων είναι τεράστια. Και είναι παντελώς αδιάφορο αν κάποιος λόγω συγκεκριμένων αντιλήψεων ή επιπέδου αυτοεκτίμησης δεν ενδιαφέρεται να έχει ιδιωτικότητα, διότι εδώ μιλάμε για ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑ και όχι για εθελοντική εφαρμογή.

Είναι προφανές λοιπόν ότι γίνεται μια προπαγανδιστική προσπάθεια γραφικοποίησης και συνωμοσιολογίας, με σκοπό να αποκρύψουν το πραγματικό πρόβλημα που είναι η παραβίαση της ιδιωτικότητας και των προσωπικών δεδομένων. Το αστείο είναι πως σε αυτή την προσπάθεια προπαγανδιστικής δήθεν συνωμοσιολογίας συμμετέχει και ο υπουργός κ. Γεωργιάδης, που πριν από λίγα χρόνια είχε χαρακτηρίσει τις νέες ταυτότητες ως ΦΡΙΚΩΔΕΙΣ που παραπέμπουν στο βιβλίο του Όργουελ 1984 (το βίντεο εδώ: https://tinyurl.com/3dxx2mu6).

Ενδιαφέρον έχει πάντως ότι το ΣτΕ έχει ήδη αποφανθεί από το 2019 εναντίον της προσθήκης στοιχείων πέρα των απαραίτητων για την ταυτοπροσωπία (εδώ: https://tinyurl.com/5et8zaus). Ξέρουμε βέβαια πόσο υπολογίζει τις μη-βολικές δικαστικές αποφάσεις η σημερινή κυβέρνηση.

Εν κατακλείδι, είναι δεδομένο ότι χρειαζόμαστε νέες ταυτότητες έναντι των απαρχαιωμένων που έχουμε μέχρι σήμερα. Μια κλασσική ηλεκτρονική ταυτότητα με στοιχεία ταυτοπροσωπίας (και με RFID) δεν θα διέφερε σε τίποτα από ένα διαβατήριο. Εδώ όμως η κυβέρνηση έχει άλλες ιδέες. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
Όποιος έχει στοιχειώδεις γνώσεις για την φιλοσοφία της πολιτικής και της εξουσίας, γνωρίζει πολύ καλά δύο πράγματα:

1. Ουδεμία εξουσία δικαιούται τυφλής εμπιστοσύνης στα πλαίσια δήθεν καλών προθέσεων. Μια ασύδοτη, ανεξέλεγκτη και χωρίς λογοδοσία εξουσία ισοδυναμεί πρακτικά με δικτατορία ακόμη κι αν έχει ψηφιστεί με εκλογές.
2. Ο απώτερος σκοπός κάθε εξουσίας, δημοκρατικής και μη, είναι ο απόλυτος έλεγχος των πολιτών. Το αν θα το πετύχουν ή όχι εξαρτάται μόνο από την ανοχή ή την αντίδραση των πολιτών, είτε σε ειρηνική είτε σε βίαιη επιβολή του ελέγχου.

Στη σημερινή εποχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η παρακολούθηση με σκοπό τον απόλυτο έλεγχο είναι δημόσια παραδεκτός στόχος. Δεν έχουν σημασία οι ψευδεπίγραφες επικλήσεις ασφάλειας, υγείας ή ότι άλλο χρησιμοποιήσουν, σημασία έχει μόνο το αποτέλεσμα. Η βίαιη φτωχοποίηση απαιτεί εξ ορισμού βίαιη εξάρτηση από το κράτος και απόλυτο έλεγχο των κινήσεων των πολιτών. Τα πράσινα διαβατήρια με καταγραφή του προσωπικού αποτυπώματος άνθρακα για τον κάθε πολίτη, αποτελούν άλλον έναν απώτερο στόχο.

Ψηφιακό νόμισμα και υποχρεωτικές ψηφιακές κάρτες με δυνατότητα καταγραφής όλων των κινήσεων των πολιτών, σημαίνουν κατάργηση της ελευθερίας και της ιδιωτικότητας (στο απώτερο μέλλον φυσικά, διότι δεν είναι ανόητοι να τα εφαρμόσουν όλα άμεσα). Όποιος δεν τα καταλαβαίνει, είτε είναι αφελής (διότι δουλεύει καλά η ύπνωση και η παραπληροφόρηση από τα ΜΜΕ και το πολιτικό σύστημα) είτε είναι εντεταλμένος να παραπληροφορεί και να παραπλανεί τους πολίτες.
Oποιος εμπιστεύεται άκριτα τις “καλές προθέσεις” της κάθε κυβέρνησης σε τέτοια θέματα, είναι απλά ανόητος».