Νικήσατε…
Ξαπλωμένη στον καναπέ. Μουσική χαλαρή και σύννεφο μεθυσμένου καπνού να μ’ αγκαλιάζουν.
Εικόνες έρχονται στο νου μου. Το σάπιο σύστημά σας σαν άνθρωπος τεράστιος, δυνατός, με μορφή ακαθόριστη. Να με κρατάει… Κι εγώ να χτυπάω χέρια και πόδια για να αντισταθώ και να ξεφύγω.
Να προλάβω να τρέξω, να μη με υποτάξει, να μη μου πάρει μακριά τα όνειρά μου.Δε μου έχουν απομείνει δυνάμεις .
Σα ναρκωμένη ντύνομαι, βάφομαι σαν υπνωτισμένη, πιάνω μια δουλειά σαν κάποιος να με καθοδηγεί. Οχτώ ώρες δυστυχίας, τρεις ώρες μουντής διαδρομής, έξι ώρες ψυχικής παράλυσης στον καναπέ και εφτά ώρες προσπάθειας να κοιμηθώ ένα βασανισμένο ύπνο. Το ξυπνητήρι καθορίζει τη ζωή μου. Χτυπά κι εγώ υπακούω στην ανώτερη αυτή δύναμη. Και ξανά μια ίδια μέρα ξεκινά.
Δε με νοιάζει να δω τον ήλιο, ούτε ν’ απολαύσω το ουράνιο τόξο. Δε με νοιάζει να κοντοσταθώ για να μυρίσω τη βροχή που τόσο αγαπούσα. Δεν το επιτρέπουν οι κανόνες της δουλειάς, ούτε φυσικά οι κανόνες της κοινωνίας. Μάθαμε πάντα να κρατάμε ομπρέλα.
Ακόμα κι ο έρωτας έπαψε να είναι πια ο ίδιος… Ποιον έρωτα να απολαύσεις; Για ποιον έρωτα να καταστραφείς; Σε ποιον έρωτα να παραδοθείς και να ξεχάσεις τον κόσμο όλο; Την επόμενη μέρα σε περιμένουν η δουλειά, οι υποχρεώσεις, οι απαιτήσεις… Κι αφήνεις κάτι που αγαπάς για κάτι που μισείς.
Έτσι είμαστε οι άνθρωποι. Άνθρωποι άδειοι. Άνθρωποι-μηχανές. Κι έρχεται μια μέρα κάποιος ή κάτι να σε ξυπνήσει. Να σου αλλάξει τη ζωή. Να σου θυμίσει πώς ήταν να ζεις, πώς μυρίζει η βροχή το φθινόπωρο, πώς ήταν να απολαμβάνεις στιγμές, πως να δίνεις αγάπη, πως να ξυπνάς και να κοιμάσαι επιδοκιμάζοντας την ομορφιά της φύσης, της ζωής, των ανθρώπων. Των ανθρώπων… Που πάντα πίστευες πόσο όμορφοι είναι, αλλά πόσο καλά εκπαιδεύτηκαν να κρύβουν την ομορφιά τους…
Για ακόμα μια φορά θα κλείσεις την πόρτα… Τώρα πια έμαθα το ρόλο μου. … Και πάλι έπαψε να με νοιάζει.
Μπαίνω σπίτι, ξεκρεμάω από το πρόσωπό μου το ψεύτικο χαμόγελο και το ακουμπάω δίπλα στο σκονισμένο, ξεχασμένο και καθόλα άχρηστο πραγματικό.
Πρέπει να κοιμηθώ… Η ρουτίνα δεν μπορεί να περιμένει… Νικήσατε….
———————-
