Κωνσταντίνος Δ. Παπακωνσταντίνου : Δικαίωση συνταξιούχου από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών για τις περικοπές στην κύρια σύνταξη του και στα επιδόματα εορτών – αδείας
Δικαίωση συνταξιούχου από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών για τις περικοπές στην κύρια σύνταξη του και στα επιδόματα εορτών – αδείας
Με την πρόσφατη υπ.αρ. 3168/2025 απόφασή του, το Μονομελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, δικαίωσε εντολέα συνταξιούχο κρίνοντας ως βάσιμη την αγωγή του για τις μη νόμιμες περικοπές στην κύρια σύνταξη του καθώς και στα επιδόματα εορτών-αδείας επί της κύριας σύνταξής του.
Πρόκειται για μία από τις πρώτες αποφάσεις σε πανελλαδικό επίπεδο, μετά την επίσης πρόσφατη απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου που κατέληξε ότι είναι αναρμόδιο να αποφανθεί για το εάν θα έπρεπε να υπερισχύσει η κρίση του Αρείου Πάγου περί της συνταγματικής κατάργησης των Δώρων, ή εκείνη του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), το οποίο είχε κρίνει ότι η κατάργηση των Δώρων ήταν αντισυνταγματική.
Κατόπιν της εξέλιξης αυτής τα Διοικητικά Δικαστήρια κλήθηκαν να εξετάσουν την βασιμότητα των πολυάριθμων εκκρεμών αγωγών συνταξιούχων, η εκδίκαση των οποίων είχε αναβληθεί ενόψει της αναμονής έκδοσης της απόφασης του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου.
Έτσι το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών κατέληξε στην συγκεκριμένη περίπτωση πως: «…δυνάμει των όσων κρίθηκαν με τις ως 2287 και 2288/2015 αποφάσεις (του Συμβουλίου της Επικρατείας) σχετικά με την αντισυνταγματικότητα των εφαρμοστέων διατάξεων των νόμων 4051/2012 και 4093/2012, οι αξιώσεις της περιόδου από 11-06-2015 έως 11-05-2016 παρίστανται βάσιμες…….
Κατόπιν τούτων, στοιχειοθετείται, εξ αυτού του λόγου, αδικοπρακτική ευθύνη του εναγομένου (φορέα κοινωνικής ασφάλισης), σύμφωνα με τα άρθρα 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ. και, συνεπώς, ο ενάγων δικαιούται, κατ’ αρχήν, να λάβει τα ποσά που αντιστοιχούν στις περικοπές της κύριας σύνταξής του και στην κατάργηση των επιδομάτων εορτών και αδείας επί της κύριας σύνταξής του, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των νόμων 4051/2012 και 4093/2012, για το χρονικό διάστημα από 11-06-2015 έως 11-05-2016.»Αναμφίβολα το σκεπτικό της απόφασης παγιώνει την άποψη περί των μη νόμιμων συνταξιοδοτικών περικοπών. Συγχρόνως όμως το άνω Δικαστήριο έκρινε πως ακόμη και εάν έχουν καταβληθεί σύμφωνα με τον Ν. 4714/2020 οι συντάξεις που περικόπηκαν, ως προς την παρεπόμενη αξίωση της επιδίκασης των τόκων επί του καταβληθέντος κεφαλαίου, η δίκη εξακολουθεί να διατηρεί το αντικείμενό της «καθόσον η οικεία αξίωση δεν έχει αποσβεσθεί με την καταβολή του προαναφερθέντος ποσού που αντιστοιχεί στις παράνομες περικοπές της κύριας σύνταξής» και ετούτο διότι ο Ν. 4714/2020 και η σχετική Κ.Υ.Α., δεν προβλέπουν κατάργηση των εκκρεμών δικών.
Έτσι διατηρείται ακέραιο το δικαίωμα των συνταξιούχων για την καταβολή των νόμιμων τόκων επί του κεφαλαίου της περικοπείσας σύνταξης, πέραν της αξίωσης καταβολής των νόμιμων τόκων και επί των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα.Εν κατακλείδι, αναμένεται πως δικαστικές αποφάσεις όπως η συγκεκριμένη, θα συνθέσουν μία πάγια νομολογία, η οποία θα κατατείνει στην επίλυση των ζητημάτων που αφορούν στις διεκδικήσεις χιλιάδων συνταξιούχων για τις περικοπές στις συντάξεις και στα επιδόματα εορτών και αδείας.
Κωνσταντίνος Δ. Παπακωνσταντίνου
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
