Κολυμβητές που καταδύονται σε βροχές μετεωριτών: 12 από τις πιο εντυπωσιακές εικόνες του 2025 μέχρι στιγμής
Από μοναχούς που προσεύχονται και κολυμβητές που κάνουν καταδύσεις μέχρι βροχές μετεωριτών και τον τάφο του Πάπα Φραγκίσκου, αυτές είναι 12 από τις πιο εντυπωσιακές και αξέχαστες εικόνες της χρονιάς μέχρι στιγμής.
Προειδοποίηση: Αυτό το άρθρο περιέχει εικόνες που ορισμένοι μπορεί να βρουν ενοχλητικές.
Guillaume Payen/Anadolu μέσω Getty Images1. Μοναχοί προσεύχονται, Ταϊλάνδη
Μια φωτογραφία μοναχών που προσεύχονται κάτω από τον τεράστιο χρυσό τρούλο του Wat Phra Dhammakaya κατά τη διάρκεια της ετήσιας τελετής Makha Bucha τον Φεβρουάριο είναι εκπληκτική στην αιθέρια λάμψη της. Δεκάδες χιλιάδες μοναχοί και πιστοί, πολλοί από τους οποίους κρατούν φανάρια, συγκεντρώνονται για να τιμήσουν την πρώτη μεγάλη διδασκαλία του Βούδα. Η εξωπραγματική λάμψη της θυμίζει τα περιγράμματα ενός βιρμανικού χειρογράφου του 19ου αιώνα που απεικονίζει το πρώτο κήρυγμα του Βούδα στο Deer Park, όπου μοναχοί και ζώα συγκεντρώνονται γύρω από τη λαμπερή του μορφή. Και οι δύο εικόνες αποτυπώνουν την αφοσίωση των κοινοτήτων που είναι αποφασισμένες να τιμήσουν και να μεταμορφωθούν.
Στέφανο Ματσόλα/Getty Images2. Παρέλαση νερού, Βενετία
Φωτογραφίες ενός γιγάντιου αρουραίου από παπιέ μασέ που εκρήγνυται σαν κομφετί, να παρασύρεται στο Μεγάλο Κανάλι στην παρέλαση νερού που παραδοσιακά ανοίγει το Καρναβάλι της Βενετίας τον Φεβρουάριο, αποτύπωσαν τη σκηνή σε ένα θρυμματισμό δονούμενου χρώματος. Τρωκτικό που μετατράπηκε σε θέαμα, το πλωτό «Pantegana» αναδύεται ευφάνταστα από τις αποχετεύσεις της πόλης ως έμβλημα του κωμικού υπογαστρίου της Βενετίας. Ξεχειλίζοντας από εκρήξεις χρώματος, ο αρουραίος προσφέρει ένα γκροτέσκα λαμπερό φύλλο στο κομψά φωτεινό πέπλο που καλύπτει τη Βενετία σε αμέτρητους πίνακες, όπως η «Είσοδος στο Μεγάλο Κανάλι», 1905, του νεοϊμπρεσιονιστή Paul Signac . Και στις δύο εικόνες, η Βενετία διαλύεται σε ένα μωσαϊκό από pixelated φως.
Μπερνάτ Αρμάνγκουε/AP3. Τάφος του Πάπα Φραγκίσκου, Ρώμη
Μια φωτογραφία που τραβήχτηκε τον Απρίλιο από τον τάφο του Πάπα Φραγκίσκου στη Ρώμη – η πρώτη ταφή ενός ποντίφικα έξω από το Βατικανό εδώ και πάνω από έναν αιώνα – στην οποία ήταν τοποθετημένο ένα μόνο λευκό τριαντάφυλλο, ήταν εξαιρετικά στοιχειωτική. Η σκληρή πέτρινη πλάκα φαίνεται να τρέμει στο μουχλιασμένο φως της κρύπτης. Η μεταγραφή της εύγλωττης σκοτεινιάς στη φωτογραφία αντηχεί την υποβλητική διάθεση ενός σχεδίου του JMW Turner του 1798 από τον τάφο του Καρδινάλιου Μόρτον στον Καθεδρικό Ναό του Καντέρμπουρι . Το σχέδιο του Turner από γραφίτη σε χαρτί φωτίζεται από μια συνεχώς βαθύτερη εσωτερική λάμψη, στην οποία τα μάτια μας στρέφουν την προσοχή τους, ένα πέταλο τη φορά. Και οι δύο εικόνες βλέπουν την πέτρα, όπως και τον θάνατο, ως διαπερατή, ασαφή.
AFP/Getty Images4. Μετανάστης εργαζόμενος, Τσαντιγκάρ, Ινδία
Υπάρχει κάτι αναπόφευκτα αρχετυπικό στη φωτογραφία που τραβήχτηκε τον Απρίλιο και απεικονίζει έναν μετανάστη εργάτη που σταματά να πίνει νερό ενώ θερίζει σιτάρι στα περίχωρα του Τσαντιγκάρ της Ινδίας. Το υψωμένο κύπελλο και το δρεπάνι του εργάτη, που αστράφτουν στη χρυσή λάμψη των σιτηρών, θυμίζουν την εμβληματική φιγούρα του μοναχικού θεριστή στο έργο του Γουίνσλοου Χόμερ «Ο Βετεράνος σε ένα Νέο Χωράφι», 1865. Στο έργο του Χόμερ, ένας βετεράνος της Ένωσης χειρίζεται ένα δρεπάνι ενάντια σε μια θάλασσα από σιτάρι σε έναν μύθο εθνικής αναμέτρησης μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Και οι δύο εικόνες τοποθετούν τα θέματά τους ανάμεσα στην αλληγορία και την εργασία, συγκομίζοντας όχι μόνο τα σιτηρά αλλά και τη διαρκή υπόσχεση της ανανέωσης.
Πέδρο Πάρντο/AFP/Getty Images5. Χέρι ρομπότ, Πεκίνο
Η εικόνα μιας νεαρής γυναίκας που απλώνει το χέρι της για να αγγίξει τον αργά ξεσφιγμένο δείκτη ενός τεράστιου ρομποτικού χεριού απαθανατίστηκε κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας τύπου του World of Robots στο Πεκίνο τον Απρίλιο. Ο δραματικός φωτισμός της φωτογραφίας και τα μαύρα ρούχα της φιγούρας συνωμοτούν για να μειώσουν την αίσθηση της ανθρώπινης παρουσίας σε απλές λάμψεις σάρκας: αιωρούμενοι βραχίονες και μια λωρίδα προφίλ που αιωρείται στο σκοτάδι. Με την πρώτη ματιά, η κοντινή επαφή μπορεί να θυμίζει τη Δημιουργία του Αδάμ του Μιχαήλ Άγγελου ή, ακόμα καλύτερα, το αινιγματικό σχέδιο χεριών του MC Escher (1948) . Στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης, η γραμμή μεταξύ δημιουργού και δημιουργήματος είναι όλο και πιο δύσκολο να κατανοηθεί.
Λουίς Τάτο/AFP/Getty Images6. Κέντρο Μεταφορών, Μπουγκάντα
Η εικόνα ενός Κονγκολέζου πρόσφυγα που κάθεται σε μια κούνια σε ένα κέντρο διαμετακόμισης κοντά στην Μπουγκάντα τον Μάιο, δονείται από μια χαρά που υπερβαίνει τις υλικές ταλαιπωρίες τις οποίες μαρτυρά: την αδιάκοπη βροχή, το σκουριασμένο ατσάλινο πλαίσιο του εγκαταλελειμμένου εξοπλισμού παιδικής χαράς και το σπασμένο κάθισμα που κρέμεται δίπλα της. Με τη γυναίκα ανάμεσα σε περισσότερους από 70.000 ανθρώπους που πέρασαν στο Μπουρούντι από τον Ιανουάριο , το πνεύμα της αψηφά τις δύσκολες συνθήκες της. Τοποθετήστε τη φωτογραφία δίπλα στον διάσημο πίνακα του Γάλλου ροκοκό καλλιτέχνη Jean-Honoré Fragonard, «Η Κούνια» (1767) , και αυτή αφαιρεί την αυλική επιπολαιότητα του διάσημου έργου, ανακτώντας την κούνια ως ένα διαχρονικό στήριγμα παιχνιδιάρικης διάθεσης και εσωτερικής γαλήνης, αιωρούμενο έξω από τον χώρο και τον χρόνο.
Tayfun Coskun/Anadolu/Getty Images7. Βροχή μετεωριτών, Ινβερνές, Καλιφόρνια
Μια φωτογραφία που απαθανάτιζε την βροχή μετεωριτών Eta Aquariid καθώς σαρώνει τον νυχτερινό ουρανό πάνω από το Ινβερνές της Καλιφόρνια, τις πρώτες πρωινές ώρες της 6ης Μαΐου, ήταν ταυτόχρονα εμπνευστική και ταπεινωτική. Σκιασμένη από τη λαμπερή θολούρα του Γαλαξία από πάνω της, η λάμψη ενός μικρού χωριού μοιάζει λίγο περισσότερο με μια τρεμάμενη υποσημείωση σε ένα τεράστιο κοσμικό δράμα. Η συγκινητική αντίθεση μεταξύ των ανθρώπινων και των ουράνιων κλιμάκων θυμίζει τον πρωτοποριακό πίνακα του Άνταμ Ελσάιμερ, Η Φυγή στην Αίγυπτο (περίπου 1609) , που φημίζεται για την πρωτοποριακή αστρονομική του ακρίβεια. Στο έργο του Ελσάιμερ, η Αγία Οικογένεια καταλαμβάνει μόνο ένα κλάσμα του πρώτου πλάνου καθώς το μάτι έλκεται προς τα πάνω στον απέραντο νυχτερινό ουρανό. Και οι δύο εικόνες, με διαφορά αιώνων, μαρτυρούν όχι μόνο τις σύγχρονες εξελίξεις στην οπτική, αλλά και τη διαχρονικότητα του δέους.
Λουίς Τάτο/AFP/Getty Images8. Μάτια καλυμμένα με λάδι, Λονδίνο
Καλύπτοντας τα μάτια της με μια λιπαρή ουσία που μοιάζει με λάδι, μια ακτιβίστρια από την ομάδα άμεσης δράσης Fossil Free London τοποθετήθηκε έξω από τα γραφεία της ενεργειακής εταιρείας Shell τον Μάιο. Η πώληση των χερσαίων πετρελαϊκών περιουσιακών στοιχείων της Shell στη Νιγηρία – μια κίνηση που οι διαδηλωτές ισχυρίζονται ότι επιτρέπει στην εταιρεία να αποφύγει την ευθύνη για ατυχήματα στο Δέλτα του Νίγηρα – πυροδότησε τη διαδήλωση. Η εταιρεία αρνείται κάθε αδίκημα. Η στάση με τα δεμένα μάτια θυμίζει τον συμβολιστικό πίνακα «Ελπίδα», 1886, του Τζορτζ Φρέντερικ Γουάτς, στον οποίο μια γυναίκα, με καλυμμένα μάτια, κάθεται πάνω σε μια σκοτεινή υδρόγειο σφαίρα, τραβώντας μια θλιβερή λύρα.
Μάντι Μέγιερ/Getty Images9. Κολυμβητής καταδύσεων, Σιγκαπούρη
Μια σχεδόν καθηλωτική φωτογραφία του Κινέζου κολυμβητή Tianchen Lan στο επίπεδο του νερού, ο οποίος αγωνίζεται σε μια σκυταλοδρομία ανοιχτής θάλασσας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου στη Σιγκαπούρη στις 20 Ιουλίου, παγώνει τον αθλητή στη μέση της κατάδυσης καθώς κάνει μια καμπύλη από μια πλατφόρμα ultramarine. Η τολμηρή επαφή του μπλε – ουρανός, νερό και πλατφόρμα – και η σαγηνευτική ανάρτηση του σώματος του αθλητή θυμίζουν φαινομενικά διαφορετικές πτυχές της φαντασίας του Γάλλου εννοιολογικού καλλιτέχνη Yves Klein: τη δημιουργία του Klein το 1957 μιας μοναδικά έντονης απόχρωσης, International Klein Blue , και το φωτομοντάζ του του 1960 Leap into the Void . Το τελευταίο δημιουργεί την ψευδαίσθηση του σώματός του να πέφτει επικίνδυνα από μια ταράτσα του Παρισιού στον δρόμο από κάτω, όπως η φωτογραφία της Σιγκαπούρης, τοποθετώντας το σώμα και την άβυσσο ως ένα.
Phill Magakoe/AFP/Getty Images10. Σπουδαστές μπαλέτου, Tembisa, Νότια Αφρική
Μια φωτογραφία δύο 5χρονων μαθητών μπαλέτου, της Philasande Ngcobo και της Yamihle Gwababa, που ποζάρουν τον Ιούλιο έξω από μια ακαδημία χορού στην Tembisa της Νότιας Αφρικής, ήταν δυνατή και συγκινητική. Η έντονη αντίθεση ανάμεσα στο ξερό έδαφος, τη σμιλεμένη σκιά και τα ντελικάτα φορέματα θυμίζει τις αυστηρές αισθητικές γωνιώδεις αποχρώσεις των αμέτρητων σκηνών του Degas με χορευτές σε πρόβα . Κρατώντας το βλέμμα μας καρφωμένο στη σοβαρότητα των χειρονομιών των μπαλαρινιών του, ο Degas συχνά αφαίρεσε τα στούντιο χορού σε λωρίδες κενού χρώματος, επενδύοντας τους πίνακές του, όπως η φωτογραφία από έξω από το Γιοχάνεσμπουργκ, με μια διαχρονική διάσταση.
Εικόνες Getty11. Παιδί που λιμοκτονεί, Πόλη της Γάζας
Μια σειρά από συγκλονιστικές εικόνες αδυνατισμένων παιδιών, αγκαλιάζοντας τις μητέρες τους στην πόλη της Γάζας τον Ιούλιο, σόκαρε τον κόσμο. Σύμφωνα με ειδικούς που υποστηρίζονται από τον ΟΗΕ , το «χειρότερο σενάριο» του λιμού διαδραματίζεται αυτή τη στιγμή στη Γάζα. Ενώ υπάρχουν αμέτρητες εικόνες στην ιστορία της τέχνης μητέρων που παρηγορούν ταλαιπωρημένα παιδιά, από το « Άρρωστο Παιδί» του Ολλανδού καλλιτέχνη Γκαμπριέλ Μέτσου, 1665 , μέχρι το σχέδιο με παστέλ και κάρβουνο «Οι Απόκληροι» του Πάμπλο Πικάσο, 1903, φωτογραφίες όπως αυτές που τραβήχτηκαν στη Γάζα δεν έχουν πιθανό παράλληλο στη ζωγραφική ή τη γλυπτική. Καμία οπτική εφεύρεση πόνου ή οίκτου από οποιονδήποτε καλλιτέχνη, όσο χαρισματικός ή σεβαστός κι αν είναι, δεν μπορεί να περιγράψει επαρκώς την κλίμακα της αβάσταχτης αγωνίας που καταγράφεται σε αυτές τις πρόσφατες φωτογραφίες.
Θανάσης Σταυράκης/AP12: Διάσωση προβάτων, Πάτρα, Ελλάδα
Με φόντο τον χνουδωτό καπνό που υψώνεται από τις πυρκαγιές που έπληξαν την Πάτρα τον Αύγουστο, ένας άντρας σε μοτοσικλέτα διασώζει ένα πρόβατο που κρέμεται πάνω του για να σώσει τη ζωή του. Η χειρονομία θυμίζει πρώιμες απεικονίσεις του Καλού Ποιμένα στις ρωμαϊκές κατακόμβες του 2ου και 3ου αιώνα , όπου ο Χριστός επωμίζεται ένα ευάλωτο ζώο. Ανά τους αιώνες, το επαναλαμβανόμενο μοτίβο -είτε διατηρείται σε τοιχογραφία είτε αποτυπώνεται σε φωτογραφία- ενισχύει τη διαχρονική μυθική φύση του ηρωισμού.
