Η αντίστροφη πορεία: Όταν οι Ευρωπαίοι πρόσφυγες αναζητούσαν καταφύγιο στη Μέση Ανατολή
Πολλοί έφυγαν προς τη Μεσόγειο, πηγαίνοντας από νησί σε νησί και αναζητώντας ασφάλεια.
Για να διαχειριστούν αυτό το κύμα, οι Βρετανοί το 1942 δημιούργησαν τη Middle East Relief and Refugee Administration (MERRA) και εγκατέστησαν ένα δίκτυο στρατοπέδων στην Αίγυπτο, τη Γάζα και το Χαλέπι της Συρίας, παρέχοντας καταφύγιο για περισσότερους από 40.000 εκτοπισμένους Ευρωπαίους.
Στο στρατόπεδο El Shatt, κοντά στο νότιο άκρο του καναλιού του Σουέζ, χιλιάδες Γιουγκοσλάβοι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν σε σκηνές πάνω στην καυτή άμμο.
«Μια πλατιά, κίτρινη, αμμώδης πεδιάδα απλωνόταν στο άπειρο … Δεν ήταν καθόλου φιλική. Δεν υπήρχε καθόλου γρασίδι, ούτε ένα λουλούδι, ούτε ένα έντομο, μια πεταλούδα ή ένα πουλί. Η σιωπή … και μπροστά στα μάτια μας η φλογερή μάζα της αμμώδους πεδιάδας».
Danica Nola, πρόσφυγας από τη Δαλματία
Η ζωή στην έρημο ήταν σκληρή και οι συνθήκες διαβίωσης ήταν λιτές στην καλύτερη περίπτωση.
Οι κάτοικοι του καταυλισμού κατανάλωναν το μισό τμήμα της τυπικής στρατιωτικής τροφής ανά ημέρα. Οι αρκετά τυχεροί που είχαν κάποια χρήματα μπορούσαν επίσης να αγοράσουν φαγητό από τα κυλικεία στο στρατόπεδο.
Παρ `όλα αυτά, πολλοί βρήκαν τρόπους να καταπολεμήσουν τη μονοτονία της ζωής στο στρατόπεδο. Οι κάτοικοι δημιούργησαν παιδικές χαρές για τα παιδιά και άρχισαν με το χρόνο να ασκούν διάφορα επαγγέλματα, να μαγειρεύουν, να καθαρίζουν, να ασχολούνται με τη χειροτεχνία και μάλιστα να εκδίδουν εφημερίδα κατασκήνωσης. Κάποιες από αυτές τις δραστηριότητες φαίνονται και στις φωτογραφίες που δημοσίευσε πρόσφατα το Retronaut.
Οι υπάλληλοι των κατασκηνώσεων έπαιζαν περιστασιακά σε θεατρικά έργα, χορούς και άλλα διασκεδαστικά γεγονότα, ενώ οι οικογένειες μπορούσαν να απολαύσουν το μπάνιο τους στο κανάλι του Σουέζ και να παρακολουθήσουν τα πολεμικά πλοία.
Μετά την ολοκλήρωση του πολέμου, το στρατόπεδο διαλύθηκε το 1946.
«Δεν πρέπει να δώσω την εντύπωση ότι αυτοί οι άνθρωποι δημιούργησαν έναν μικρό παράδεισο εδώ στην έρημο με την επινοητικότητα τους. Η υπερβολική έλλειψη των πάντων από μόνη της κάνει αυτό που κάνουν πιο εντυπωσιακό».
John Corsellis, Βρετανός εργαζόμενος στο στρατόπεδο
