Η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΠΟΥΛΙΑΡΗ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ:Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΩ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ

 

Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΩ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ, Γιάννης Καλπούζος

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2014

Σελίδες 423

Ο έρωτας του Άνδη και της Θάλειας ξεκινά από την παιδική ηλικία. Στην

πολυτάραχη πορεία του μπλέκονται μια νεκροκεφαλή-μυστήριο, ο αυταρχικός

πατέρας κι η υποταγμένη μάνα, πόρνες, αντιεξουσιαστές, ιδεολόγοι κι ανθρώπινα

αγρίμια, η μέγγενη της οικογένειας και του κοινωνικού περίγυρου, η ζωή στον

απόμακρο οικισμό, στην επαρχιακή πόλη και στην Αθήνα, παρακμιακές

καταστάσεις, δραματικές στιγμές, ερωτισμός κι αισθησιασμός, οι συνέπειες του

Εμφυλίου ως πραγματικότητα και αλληγορία, διλήμματα που υπερβαίνουν τις

αντοχές των ηρώων, η πάλη συναισθήματος-λογικής, οι διαδρομές της αλήθειας και

η δύναμη της αγάπης. Η εκρηκτική αφήγηση, η ευρηματική πλοκή, ο έντονος

σαρκασμός, το χιούμορ, οι αναπάντεχες ανατροπές, ο στοχασμός και η σαγηνευτική

γλώσσα κτίζουν ένα μυθιστόρημα-ωκεανό, του γλυκασμού και της αρμύρας, της

σιωπής και της μελωδίας, των παθών και των παθημάτων. Ένα μυθιστόρημα που

γεμίζει φως και ψυχική ανάταση τον αναγνώστη.

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο συγγραφέας Γιάννης Ξανθούλης έγραψε για το βιβλίο: «…Είναι ελκυστικό το

γράψιμό του. Από την πρώτη σελίδα θέλει να σε πάρει μαζί του σε όλο το ταξίδι, και

τα καταφέρνει. Όσοι διάβασαν τα προηγούμενα έργα του με τον ιστορικό φόντο και

την εμμονή να πατάει σταθερά στης Άρτας τα γιοφύρια, τα βουνά, τα χωράφια, και

στην ντοπιολαλιά των ανθρώπων της κι εδώ θα βρουν αυτό που χαρακτηρίζει τον

Γιάννη Καλπούζο. Παίδεμα στη γλώσσα, στην ιστορική πληροφόρηση και ήρωες

παθιασμένους με την ανατροπή της μοίρας τους. ….Ο μικρόκοσμος των ηρώων του

αποκτά καταλυτική δύναμη, όση αναλογεί σε ένα ανάγνωσμα πολύπλοκων

σχέσεων, σε μια Ελλάδα αναγνωρίσιμη με τις παθογένειες και τις σκιές που την

ταλανίζουν. Υπάρχει όμως ο έρωτας και η αισθησιακή απελπισία όσων τον

υπηρετούν. Κι εδώ ο συγγραφέας του «Ιμαρέτ» αφήνει στον αναγνώστη διαφυγές

ελπίδας μέσα από τον ζόφο, χωρίς ποτέ να παρεκκλίνει από το πεπρωμένο των

προσώπων του μυθιστορήματος, που έτσι κι αλλιώς καθορίζει ο ίδιος με μαστοριά.»