Η Αγγελική Μπούλιαρη προτείνει:ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΠΡΟ
Εκπαιδευτικός- Συγγραφέας
ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΠΡΟ
Ελένη Στελλάτου*
Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ
Διηγήματα
Σελίδες 140
«Ένας παππούς προσφέρει λεμόνια αντί για λουλούδια. Μια γυναίκα σε
αναπηρικό καροτσάκι βουτάει στη θάλασσα. Ένα μικρό κορίτσι προσπαθεί να
επιβιώσει στον κόσμο των μεγάλων. Διαφορετικοί άνθρωποι που ζουν σ’ έναν
τόπο που δεν κατονομάζεται αλλά που γρήγορα μοιάζει οικείος. Ο κύριος
Νίκος, η Ελενίτσα, ο κύριος Π., ο γιατρός με το κόκκινο σακίδιο. Όλοι
διαφορετικοί μεταξύ τους με κοινό σημείο αναφοράς το νερό που άλλοτε
ξεπλένει τον πόνο και την απογοήτευσή τους κι άλλοτε ζωντανεύει όνειρα του
παρελθόντος ή και του μέλλοντος, καθώς αυτοί αναμετριούνται με την
απώλεια και την προσδοκία μέσα στον χρόνο που παύει να υπάρχει.
Όπως το νερό που διαρκώς κινείται και αλλάζει μορφή, σ’ έναν αιώνιο κύκλο
που διατηρεί τη ζωή, έτσι και τα πρόσωπα των δεκαοχτώ αυτών ιστοριών
μετακινούνται από τη μία στην άλλη, ίδια ή αλλαγμένα έτσι όπως η ζωή τα
έχει μεταμορφώσει, διανύοντας μια κυκλική τροχιά, στο κέντρο τη οποίας
προβάλλει η ελπίδα.» (Οπισθόφυλλο)
Η Ελένη Στελλάτου κάνει την πρώτη της και πολλά υποσχόμενη
εμφάνιση στο χώρο της λογοτεχνίας με αυτό το βιβλίο που
αφιερώνει στα τρία της παιδιά.
Πρόκειται για δεκαεννέα μικρές ιστορίες, φωτογραφικά
στιγμιότυπα, που έχουν ληφθεί από μια κάμερα, το μάτι της
συγγραφέα, με μεγάλη ευαισθησία, τέτοια που αντιλαμβάνεται τα
πάντα, και τα φανερά και τα κρυμμένα, ενώ η Φύση με τα στοιχεία
της, τον ήλιο, τον αέρα, το νερό, τα δέντρα, τα ζώα είναι πανταχού
παρούσα, με κυρίαρχο το νερό.
Δοσμένες με εκφραστική λιτότητα, οικονομία λόγου, με κομψή και
καλαίσθητη γραφή, με λεπτότητα, φανερώνουν την ευαίσθητη και
διεισδυτική ματιά της, αλλά και την ευελιξία της στις περιγραφές
των ηρώων, καθώς με άνεση περιγράφει πότε ένα μωρό, πότε
έναν ηλικιωμένο, πότε μια γυναίκα, και άλλοτε έναν άντρα. Κάποια
από αυτά, όπως το Αλογάκι με άρωμα φράουλα και Στη Σέλα,
δείχνουν ότι η συγγραφέας μας θυμάται καλά το παιδί που υπήρξε
κάποτε, και επίσης διαθέτει την ευαισθησία που χρειάζεται για να
προσεγγίσει μια ηλικία στην οποία θα περιέλθει στο μέλλον.
Η Ελένη στις ιστορίες της ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΠΡΟ θίγει
θέματα όπως η μοναξιά και η μοναχικότητα, ο μακροχρόνιος
πόνος από πληγή που δεν επουλώνεται, η αλλαγή των ανθρώπων
στο χρόνο, η απώλεια, η ασθένεια, το γήρας, η αισιοδοξία και η
μάχη για τη ζωή, ο ανεκπλήρωτος έρωτας, η ρουτίνα και το άγχος
της δουλειάς, η απόλαυση και η ευεργεσία της Φύσης. Σε μερικές
ιστορίες ενυπάρχει το στοιχείο του τραγικού, σε άλλες υπάρχει
λεπτό χιούμορ, ενώ σε κάποιες η συγγραφέας καταδύεται και
αναλύει εκπληκτικά τον παιδικό κόσμο της αθωότητας και της
φαντασίας.
Γενικά, η συγγραφέας, με ματιά διεισδυτική και με ενσυναίσθηση,
καταφέρνει να συλλάβει όλες τις μικρές μα και ουσιαστικές
λεπτομέρειες, να διαπεράσει το κάλυμμα της εμφάνισης, να μπει
στην ψυχή των αντι-ηρώων της εποχής μας και να μας γνωρίσει
τον αληθινό τους εαυτό. Κι έτσι καταφέρνει να κινητοποιήσει τον
ψυχισμό μας, δηλαδή να μας συγκινήσει.
Τη συγχαίρουμε από καρδιάς για τη γνήσια λογοτεχνική της φλέβα
και ευχόμαστε μια καλή και σύντομη, κατά το δυνατόν, συνέχεια!
*Η Ελένη Στελλάτου γεννήθηκε στην Αθήνα (1978) με καταγωγή από Κεφαλλονιά
και Σπάρτη. Σπούδασε Φαρμακευτική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε
μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Φαρμακείου στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο.
Η συλλογή διηγημάτων «Το Κόκκινο και το Άσπρο» από τις εκδόσεις Πόλις, Μάρτιος
2018 είναι το πρώτο της βιβλίο και είναι αφιερωμένο στα τρία παιδιά της. Ζει και
εργάζεται ως φαρμακοποιός στο Λουτράκι Κορινθίας.
** Οι φωτογραφίες είναι της Βάσως Μπρεζέτου από την Παρουσίαση του βιβλίου στη
Δημοτική Βιβλιοθήκη Λουτρακίου στις 14/04/2018