Ευ. Βενιζέλος για Τριαντόπουλο: «Καταστρατήγηση του Συντάγματος o χειρισμός της πλειοψηφίας στην Προανακριτική»

 

Ο πρώην υπουργός και καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου επισημαίνει ότι οι χειρισμοί της πλειοψηφίας όσον αφορά την παραπομπή του Χρήστου Τριαντόπουλου στον φυσικό δικαστή, συνιστούν «προφανή καταστρατήγηση του Συντάγματος». Η Προανακριτική πρέπει να ολοκληρώσει το έργο της, αναφέρει

Σημαντικούς κινδύνους ακυροτήτων, οι οποίες ελέγχονται σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, βλέπει ο πρώην υπουργός και καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Ευάγγελος Βενιζέλος, στο αίτημα του Χρήστου Τριαντόπουλου να παραπεμφθεί απευθείας στο δικαστικό συμβούλιο, για τις κατηγορίες περί παράβασης καθήκοντος, αναφορικά με την αλλοίωση του χώρου στο σημείο του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών, με τους 57 νεκρούς.

Σε συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής», ο Ευάγγελος Βενιζέλος χαρακτηρίζει τους χειρισμούς της πλειοψηφίας στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής «προφανή καταστρατήγηση του Συντάγματος», επισημαίνοντας ότι η κυβέρνηση «προφανώς γνωρίζει ότι, αν το Συμβούλιο του Ειδικού Δικαστηρίου κρίνει ότι η παραπομπή του Χρήστου Τριαντοπούλου ενώπιόν του είναι άκυρη, θα προκύψει μια κατάσταση μη διαχειρίσιμη πολιτικά από αυτήν».

 

Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου αναφέρει επίσης ότι αντιλαμβάνεται τις «πολιτικές σκοπιμότητες και ανάγκες», αλλά υπενθυμίζει ότι «σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 86 του Συντάγματος, πρόταση άσκησης δίωξης υποβάλλεται από τριάντα τουλάχιστον βουλευτές. Η Βουλή, με απόφασή της που λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, συγκροτεί ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, διαφορετικά η πρόταση απορρίπτεται ως προδήλως αβάσιμη. Το πόρισμα της επιτροπής του προηγούμενου εδαφίου εισάγεται στην Ολομέλεια της Βουλής, η οποία αποφασίζει για την άσκηση ή μη δίωξης. Η σχετική απόφαση λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών».

Και εξηγεί ότι «για να αχθεί η υπόθεση Τριαντόπουλου στο Δικαστικό Συμβούλιο και στον αρεοπαγίτη ανακριτή του Ειδικού Δικαστηρίου, πρέπει να υποβληθεί πόρισμα της επιτροπής και να αποφασίσει η Ολομέλεια της Βουλής την άσκηση δίωξης».

Οπως επισημαίνει, με βάση τον εκτελεστικό νόμο 3126/2003, παρ. 3 του άρθρου 6, «η απόφαση για την άσκηση ποινικής δίωξης πρέπει να καθορίζει και να εξειδικεύει την αξιόποινη πράξη και την ποινική διάταξη που την προβλέπει και λειτουργεί ως άρση της ασυλίας, εάν ο υπουργός έχει και τη βουλευτική ιδιότητα».

«Αν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις αυτές, η άσκηση ποινικής δίωξης πάσχει από ακυρότητα και αυτή μπορεί να διαπιστωθεί από το Συμβούλιο του Ειδικού Δικαστηρίου, τα πέντε μέλη του οποίου θα κληρωθούν», τονίζει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που αποδίδει στην κυβέρνηση προσπάθεια «να κάνει στην επιτροπή προκαταρκτικής εξέτασης και στην Ολομέλεια τις ελάχιστες διαδικαστικές πράξεις που δίνουν την εντύπωση ότι πληρούνται οι απαιτήσεις του άρθρου 86 παράγραφος 3 του Συντάγματος και του άρθρου 6 παράγραφος 3 του νόμου 3126/2003. Ετσι εξηγείται η θέση της κυβερνητικής πλειοψηφίας ότι της αρκεί η δικογραφία που διαβίβασε στη Βουλή η Εισαγγελία Λάρισας και με βάση την οποία ασκήθηκε δίωξη για την ίδια υπόθεση στα υπηρεσιακά πρόσωπα που είναι συμμέτοχοι του κ. Τριαντόπουλου».

Επισημαίνει δε ότι αυτή η «απλουστευμένη», όπως τη χαρακτηρίζει διαδικασία «πρέπει να καταλήξει σε πόρισμα υπέρ της άσκησης δίωξης για συγκεκριμένες πράξεις και με βάση συγκεκριμένη ποινική διάταξη. Το πόρισμα αυτό πρέπει να συζητηθεί (φοβούμαι υπό συνθήκες ακραίας πολιτικής έντασης) στην Ολομέλεια και αυτή να ψηφίσει μυστικά την άσκηση ποινικής δίωξης κατά του κ. Τριαντόπουλου με τουλάχιστον 151 ψήφους. Πρόκειται για προφανή καταστρατήγηση του Συντάγματος, δηλαδή για περιγραφή του τύπου και για παραβίαση της ουσίας του στο πεδίο της ποινικής δικονομίας που είναι κατ’ εξοχήν ευεπίφορο σε ακυρότητες που ελέγχονται δικαστικά σε εθνικό και διεθνές επίπεδο».

Μη νομικά ορθή η παραβίαση του Συντάγματος «για καλό σκοπό»
Σύμφωνα με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, το επιχείρημα ότι «η καταστρατήγηση, δηλαδή η εκ του πλαγίου παραβίαση του Συντάγματος, γίνεται για “καλό σκοπό”, για να επιταχυνθεί η παραπομπή στον “φυσικό” δικαστή» «δεν είναι νομικά ορθή. Ακούγεται ως εύλογη από όσους θέλουν οι υπουργοί να κρίνονται όπως και οι πολίτες απευθείας από τη Δικαιοσύνη και μάλιστα από τα κοινά ποινικά δικαστήριο και όχι το 13μελές Ειδικό Δικαστήριο, χωρίς καν προδικασία στη Βουλή».

Και προσθέτει ότι με τη συγκεκριμένη «μεθόδευση θα ασκηθεί τυπική δίωξη μόνο για το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος χωρίς κίνδυνο επέκτασης σε άλλα βαρύτερα αδικήματα και σε άλλα πολιτικά πρόσωπα και προσδοκία της κυβέρνησης είναι πλέον η απαλλαγή του κ. Τριαντόπουλου με βούλευμα. Και όλα αυτά για ένα παράπλευρο θέμα και όχι για τον θάνατο των 57 θυμάτων των Τεμπών».

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, αναφορικά με το ενδεχόμενο να προκύψει ζήτημα άσκησης δίωξης και κατά άλλου υπουργού για τα Τέμπη, δηλώνοντας σαφώς τον τότε υπουργό Μεταφορών, Κώστα Καραμανλή, ο Ευάγγελος Βενιζέλος είπε ότι με την αναθεώρηση του 2001 «διπλασιάστηκε ο χρόνος μέσα στον οποίο η Βουλή μπορεί να ασκήσει δίωξη κατά υπουργού και ορίστηκε ότι ο χρόνος αυτός είναι το τέλος της δεύτερης συνόδου της περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος. Αυτό επί δεκαετίες μπορούσε να γίνει μέχρι το τέλος της πρώτης συνόδου. Η αλλαγή θεωρήθηκε από όλα τα κόμματα σημαντική και για αυτό κατοχυρώθηκε συνταγματικά, ενώ έως τότε το ζήτημα ρυθμιζόταν στον εκτελεστικό νόμο. Με την αναθεώρηση του 2019 και με ευρύτατη πλειοψηφία τροποποιήθηκε η παράγραφος 3 του άρθρου 86 του Συντάγματος και καταργήθηκε ο χρονικός περιορισμός για την άσκηση της σχετικής αρμοδιότητας της Βουλής».

Καθώς όμως ο εκτελεστικός νόμος δεν τροποποιήθηκε, «το αξιόποινο των πράξεων των υπουργών, που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1, εξαλείφεται με το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση της αξιόποινης πράξης, εάν ως τότε η Βουλή δεν έχει αποφασίσει να ασκήσει ποινική δίωξη κατά του υπουργού, σύμφωνα με όσα ορίζονται στο νόμο αυτόν».

Και προσέθεσε:

«Υποστηρίζεται από κάποιους στον επιστημονικό διάλογο ότι η κατάργηση του εδαφίου του άρθρου 86 παράγραφος 3 του Συντάγματος για το όριο της χρονικής αρμοδιότητας της Βουλής συμπαρασύρει σε κατάργηση την παράγραφο 2 του άρθρου 3 του νόμου 3126/2003 ή ότι αυτή κατέστη αντισυνταγματική και παραμεριστέα και άρα δεν τίθεται ζήτημα εξάλειψης του αξιόποινου αν τελειώσει η δεύτερη τακτική σύνοδος.

»Ομως από το 1864 έως το 2001 το Σύνταγμα δεν προέβλεπε όριο της κατά χρόνο αρμοδιότητας της Βουλής, αλλά αυτό προβλεπόταν στον εκτελεστικό νόμο, όπως συμβαίνει ακόμη τώρα. Επιπλέον, ενώ το Σύνταγμα από το 2001 έως το 2019 αναφερόταν στο χρονικό όριο άσκησης της αρμοδιότητας της Βουλής (“Η Βουλή μπορεί να ασκήσει την κατά την παράγραφο 1 αρμοδιότητά της μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου”), ο νόμος 3126/2003 προβλέπει ότι επέρχεται “εξάλειψη του αξιόποινου”, δηλαδή χρησιμοποιεί μια έννοια όχι κοινοβουλευτικού αλλά ουσιαστικού ποινικού δικαίου».

Σύμφωνα με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, «ο παραμερισμός ευνοϊκότερης ουσιαστικής ποινικής διάταξης ως αντισυνταγματικής μπορεί να προσκρούει στον θεμελιώδη κανόνα της τυποποίησης του ποινικού φαινομένου κατά το άρθρο 7 του Συντάγματος και το διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν είναι κάτι τόσο απλό όσο ο παραμερισμός των άλλων αντισυνταγματικών νόμων. Τώρα ανακοινώνει η κυβέρνηση την πρόθεσή της να τροποποιήσει τον εκτελεστικό νόμο, όμως η σχετική διάταξη είναι ουσιαστικού ποινικού δικαίου και η αναδρομική ισχύς δυσμενέστερης διάταξης απαγορεύεται. Μια τέτοια τροποποίηση εν έτει 2025 δεν λύνει κανένα ερμηνευτικό ζήτημα. Οπότε η μόνη ασφαλής λύση είναι αυτή που πρότεινα, οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες να ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος της τρέχουσας δεύτερης συνόδου. Και δεν αναφέρομαι στον κ. Τριαντόπουλο αλλά στο βασικό και μείζον γεγονός των Τεμπών».

Στην ερώτηση αν αναφέρεται στον Κώστα Καραμανλή, είπε: «Προφανώς αυτός ήταν ο αρμόδιος υπουργός».

 

 

Πηγή: kathimerini.gr
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ