” ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΠΕΝΑ ” ΓΡΑΦΕΙ Η: ΜΑΡΙΑ ΜΠΑΡΙΤΑΚΗ
‘’ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΕΠΕΙΝΑΣΑΝ ΚΑΙ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΝ ‘’
Θα έλεγε κανείς, ότι οι ψαλμοί του Δαυίδ είναι ιδιαίτερα επίκαιροι, στην εποχή που διανύουμε. Πιο συγκεκριμένα ο ψαλμός [ 33 ] στίχος [ 10 ], έρχεται να δώσει μία σαφή εικόνα της νέας τάξης πραγμάτων, της νέας ακαταταξίας συμπληρώνω εγώ. Ολος ο πλανήτης ζει στιγμές αναβρασμού, κάτι που το περνάμε συνειδητά, όσο μπορούμε απαρατήρητο γιατί‘’φοβίζει’’. Όσο ο δικός μας μικρόκοσμος καλά κρατεί, είναι εντάξει. Αν αυτό χαλάσει όμως, τότε τα πράγματα αλλάζουν,μετατρέπονται. Ο Θεός είναι υπαρκτός, είναι μέσα μας, είναι η πνοή μας, αφού αυτός μας γέννησε. Αλήθεια τι μπορούμε να κάνουμε εμείς γι’ αυτόν; Αρκεί μία ελεημοσύνη; Αρκεί ένα κράτημα χεριού σε κάποιον άγνωστο σε εμάς, που πονάει ασυνόδευτος στα Τ.Ε.Π. ενός νοσοκομείου; Τι θέλει ο Θεός από εμάς; Πόσο μας έχει προβληματίσει αυτό το ερώτημα; Και άραγε τι θέλουμε και εμείς από Εκείνον; Η μάλλον τι θα ήτανε φρόνιμο και αρεστό σε Αυτόν, να του ζητάμε; Όλοι επιθυμούμε υγεία, όλοι μιλάμε πιο πολύ γι’ αυτό, πιστεύουμε όμως αληθινά ότι αυτό το αγαθό, έχει την πιο ουσιώδη αξία, η στο πλάι της προσευχής αυτής, θέτουμε και άλλα ‘’υλικά ζητήματα’’. Η εποχή μας δείχνει πως τίποτα υλικό δεν μπορεί να αντικαταστήσει, την Υγεία, την Αγάπη, την ειρήνη. Ζούμε υλιστικά, με μέγιστη έκπτωση όμως στα παραπάνω. Ζούμε στην κυριολεξία, την πραγματοποίηση των ψαλμών του Δαυίδ.
ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΝ ΚΑΙ ΕΠΕΙΝΑΣΑΝ ΟΙ ΔΕ ΕΚΖΗΤΟΥΝΤΕΣ
ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΟΥΚ ΕΛΑΤΤΩΘΗΣΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΟΣ ΑΓΑΘΟΥ
