Βιρτζίνια Γουλφ:Αν κάποιος μπορούσε να με σώσει θα ήσουν εσύ…

Σπουδαία Αγγλίδα μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος, πρωτοπόρος για την εποχή της, σημαντική μορφή στη λογοτεχνική κοινωνία του Λονδίνου και μέλος της Ομάδας Μπλούμσμπερυ. Η γυναίκα που με τη ζωή και τη γραφή της ήταν σε μια συνεχή πάλη κόντρα στο ρεύμα. Η Βιρτζίνια Γουλφ. “Δύσκολο να παραβλέψεις το ρεύμα. Κι όμως θα το κάνω.” έλεγε.

Τον Αύγουστο του 1912, παντρεύεται το δημοσιογράφο Λέοναρντ Γουλφ, ο οποίος της προσφέρει τη συναισθηματική στήριξη και τη φροντίδα που χρειάζεται. Κατάφερε να συνεχίσει τη ζωή της, παρά το ψυχολογικό τραύμα της κακοποίησης από τον αδελφό της σε μικρή ηλικία, την απώλεια της μητέρας της και την εύθραυστη ψυχολογική της υγεία.

Στις 28 Μαρτίου του 1941, λίγο πριν βγει απ’ το σπίτι της, για την τελευταία βόλτα της ζωής της και πριν δώσει τέλος στη ζωή της, είχε γράψει στον άντρα της:

“Αγάπη μου,
είμαι σίγουρη ότι τρελαίνομαι πάλι. Νιώθω ότι δε θα αντέξουμε άλλη μία τέτοια κρίση. Αυτή τη φορά δε θα αναρρώσω. Άρχισα πάλι να ακούω φωνές και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ. Γι’ αυτό θα κάνω αυτό που θεωρώ σωστό για την περίσταση. Μου έχεις προσφέρει τη μεγαλύτερη ευτυχία. (…) Δε νομίζω ότι υπήρξαν ποτέ πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι, μέχρι που ήρθε αυτή η απαίσια αρρώστια. Δεν μπορώ να την πολεμήσω άλλο. Ξέρω ότι καταστρέφω τη ζωή σου κι ότι, αν δεν είχες εμένα να φροντίζεις, θα μπορούσες να δουλέψεις. Και θα τα καταφέρεις.

Βλέπεις, δεν μπορώ να γράψω σωστά. Δεν μπορώ να διαβάσω. Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι σου χρωστάω όλη τη ευτυχία της ζωής μου. Ήσουν τόσο υπομονετικός μαζί μου και τόσο καλός. Θέλω να το πω αυτό –όλοι το ξέρουν.

Αν μπορούσε να με σώσει κάποιος, αυτός θα ήσουν εσύ. Με έχουν εγκαταλείψει όλα, εκτός από τη σιγουριά μου για την καλοσύνη σου. Δεν μπορώ να καταστρέφω τη ζωή σου άλλο.
Δε νομίζω ότι δύο άνθρωποι θα μπορούσαν να είναι πιο χαρούμενοι από εμάς.

Β.”