Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος της εφημερίδας μας
Ενδιαφέροντα

Μπάμπης Μπίζας | Ο Έλληνας του ρεκόρ Γκίνες που πήγε και στις 195 χώρες της Γης !

Μια υπέροχη συνέντευξη από τον άνθρωπο που έχει ταξιδέψει σε όλες τις χώρες του πλανήτη Γη και τις 195, στον εξαιρετικό δημοσιογράφο, Αργύρη Κωστάκη.

“Αυτός που έχει τη συνήθεια να ταξιδεύει, ξέρει να φτάνει πάντα τη στιγμή που πρέπει να φύγει.” έχει πει ο Paulo Coelho. Πόσο όμορφο για έναν άνθρωπο να μπορεί να ταξιδεύει, να γνωρίζει νέους πολιτισμούς, συνήθειες, μέρη. Να γεμίζει το μυαλό με εικόνες… Στο παρελθόν, είχα αναρωτηθεί αν υπάρχει κάποιος που έχει καταφέρει να ταξιδέψει σε όλες τις χώρες του πλανήτη Γη… Όχι μόνο υπάρχει αυτός “ο πολίτης του κόσμου”, αλλά είναι Έλληνας και φυσικά έχει μπει στο βιβλίο ρεκόρ Γκίνες. Διαβάζω, λοιπόν, μια εξαιρετική συνέντευξη που έδωσε στο δημοσιογράφο Αργύρη Κωστάκη, ο άνθρωπος που έχει 45 διαβατήρια στο συρτάρι του, μιλάει 8 γλώσσες και συνεχώς κάνει το γύρω του κόσμου επί 40 χρόνια. Περιγράφει με μοναδικό τρόπο τις συγκλονιστικές εμπειρίες του και… το βιβλίο ρεκόρ Γκίνες περιμένει την αιτησή του για να τον ανακηρύξει επισήμως ως τον πιο ταξιδεμένο άνθρωπο της Γης.

Αξίζει να διαβάσετε αποσπάσματα από όλα όσα διηγήθηκε..

Θυμάστε πού είναι το σπίτι σας όποτε επιστρέφετε;

Καλή ερώτηση. Ευτυχώς που υπάρχει πλέον και το Gps! Το ταξίδι είναι πλέον τρόπος ζωής για εμένα, το οποίο σημαίνει ότι όλος ο ελεύθερος χρόνος μου αφιερώνεται στα ταξίδια. Κάποια στιγμή αφού ολοκλήρωσα το “τυπικό καθήκον” να επισκεφτώ και τις 195 χώρες του πλανήτη, άρχισα να ανακαλύπτω άγνωστες περιοχές του κόσμου. Χαμένες μέσα στον ωκεανό ή τα απρόσιτα βουνά.

Τι σας κινεί το ενδιαφέρον στα ταξίδια σας;

Πλέον όχι τα συνηθισμένα τουριστικά αξιοθέατα, παλάτια, μνημεία ή ναοί, αλλά τα ζώα, τα πτηνά ή τα λουλούδια. Ας πούμε το ομορφότερο λουλούδι που είδα ποτέ είναι η ίρις, ένα γαλάζιο άνθος,  στις Αλεούτειες Νήσους της Αλάσκας. Όταν μου το έδειξε ο βοτανολόγος του ταξιδιού, γιατί σχεδόν πάντα συνοδεύομαι από ειδικούς επιστήμονες, τα έχασα. Ή με τη ραφλέσια ένα τεράστιο λουλούδι στη Σουμάτρα στο μέγεθος του τραπεζιού.

Σε παλαιότερη συζητησή μας μου είχατε πει πως έχει σημασία στη ζωή πόσες χειραψίες κάνει με λασπωμένα χέρια ή πόσες αγκαλιές δίνει;

Αυτή η χειραψία ή η επαφή με ανθρώπους του μόχθου, της γης και της φύσης είναι που κάνει τη διαφορά. Με την ιδιοτητά μου ως αρχηγός εκδρομών σαράντα χρόνια, γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που πληρώνουν ακριβά ταξίδια αλλά βλέπουν τους ανθρώπους πίσω από το τζάμι του αυτοκινήτου ή τον φακό της φωτογραφικής μηχανής. Δεν ακούμπησαν ή μύρισαν αυτό που κάνει τη διαφορά στον τόπο που πήγαν. Η μεγαλύτερη αξία σε ένα ταξίδι είναι να κοιτάζεις τους ανθρώπους στα μάτια. Να προσπαθήσεις να ανταλλάξεις κάποιες λέξεις με τους ντόπιους, γιατί η διάθεση για επικοινωνία είναι αυτό που σε κάνει άνθρωπο. Αν δεν γευτείς την τοπική κουζίνα τι νόημα έχει το ταξίδι;

Μιλήστε μου για τα ξεχωριστά ζώα που συναντήσατε…

Ο άιγαγρος των Ιμαλαίων στο Μπουτάν, ένα παράξενο ζώο, κάτι μεταξύ τράγου και ελαφιού. Είναι το σύμβολο της περιοχής. Στις πολικές ζώνες που κινούμαι τελευταία βλέπω τον οδόβενο ένα εντυπωσιακό ζώο. Μιά γιγάντια ροδαλί φώκια με μακριούς χαυλιόδοντες που θυμίζουν ελέφαντα. Στον αρκτικό Καναδά ζει και η μονόκερη φάλαινα, που ο κυνόδοντας της εξέχει δύο μέτρα! “Φάγαμε” μία εβδομάδα για να τη συναντήσουμε. Επίσης μην ξεχάσω τις χελώνες – γίγας της Αλτάμπρας στο εθνικό πάρκο στις Σευχέλλες.

Είναι αλήθεια ότι στην Καμπότζη όπου πλήττεται από τους μουσώνες, οι άνθρωποι έξι μήνες ζούνε πάνω στο νερό σε αυτοσχέδιες καλύβες;

Οι άνθρωποι των πόλεων αδυνατούμε να αντιληφθούμε αυτή τη ζωή. Όταν βγαίνεις όμως έξω από τα στερεότυπα του δυτικού κόσμου και πας στη Ναμπίμπια ή στην Αιθιοπία όπου ζούνε φυλές μα άλλες αξίες και προτεραιότητες. Αυτί είναι αξιοθαύμαστο γιατί ενώ γνωρίζουν τον λεγόμενο πολιτισμό, απλώς πηγαίνουν στις πόλεις ψωνίζουν τα απαραίτητα με τις ενδυμασίες τους και επιστρέφουν στις φυλές τους. Σωστά λοιπόν λέτε, δεν έχουν το αίσθημα της ιδιοκτησίας και το άγχος της περιουσίας. Έτσι ζούνε εδώ και χιλιάδες χρόνια, σε πλωτές Πολιτείες σύμφωνα με τις περιγραφές του Αρειανού στην Αλέξάνδρου Ανάβαση. Για εμάς μια καταιγίδα στην Αθήνα είναι καταστροφή, γι αυτούς είναι ζωοδότης.

Οι άνθρωποι των πόλεων αδυνατούμε να αντιληφθούμε αυτή τη ζωή. Όταν βγαίνεις όμως έξω από τα στερεότυπα του δυτικού κόσμου και πας στη Ναμπίμπια ή στην Αιθιοπία όπου ζούνε φυλές μα άλλες αξίες και προτεραιότητες. Αυτί είναι αξιοθαύμαστο γιατί ενώ γνωρίζουν τον λεγόμενο πολιτισμό, απλώς πηγαίνουν στις πόλεις ψωνίζουν τα απαραίτητα με τις ενδυμασίες τους και επιστρέφουν στις φυλές τους. Σωστά λοιπόν λέτε, δεν έχουν το αίσθημα της ιδιοκτησίας και το άγχος της περιουσίας. Έτσι ζούνε εδώ και χιλιάδες χρόνια, σε πλωτές Πολιτείες σύμφωνα με τις περιγραφές του Αρειανού στην Αλέξάνδρου Ανάβαση. Για εμάς μια καταιγίδα στην Αθήνα είναι καταστροφή, γι αυτούς είναι ζωοδότης.

Με πόσα μεταφορικά μέσα έχετε ταξιδέψει;

Όλο ανακαλύπτω και καινούργια. Εκτός από τα κλασικά, το πιό ενδιαφέρον ταξίδι ήταν η διαδρομή με τον λευκό βούβαλο στο Σαλβαδόρ της Βραζιλίας. Ένα ογκώδες ζώο με καμπούρα που αγκομαχάς να ανέβεις πάνω του. Έχω ανέβει σε ο,τι κινείται στη γη και μεταφέρει ανθρώπους και προιόντα. Μια ωραία εμπειρία ήταν με το παγοθραυστικό, θα την ξανακάνω σύντομα, “Καπετάν Χλέπνικοφ” ρωσικό ήταν, στην Ανταρκτική για να δούμε τους αυτοκρατορικούς πιγκουίνους. Μας πήγε λοιπόν όσο μπορούσε να σπάσει τον πάγο και μετά μας παρέλαβε ελικόπτερο για να μας πάει στην κοινότητα των πιγκουίνων. Με αερόστατο έχω ταξιδέψει γιά φωτογράφιση από ψηλά, στην Καππαδοκία της Τουρκίας αλλά και στην Αυστραλία.

Η Ευρώπη δεν σας ενθουσιάζει πλέον;

Μην το λέτε. Πριν λίγο καιρό ήμουν στην Κροατία, που έχει πανέμορφα νησιά. Η Κροατία είναι το δεύτερο μεγάλο αρχιπέλαγος στη Μεσόγειο μετά την Ελλάδα. Έχω πάει στα βρετανικά, τα ιταλικά, τα Νορβηγικά και είπα να δω και τα Κροατικά που ήταν αριστούργημα! Ταξιδεύω 300 ημέρες τον χρόνο, θα πρέπει το “μενού” να περιλαμβάνει και Ευρώπη.

Ποιά είναι τα άγνωστα μέρη της Γης;

Όταν δεν με “χωρούσαν” οι συνηθισμένοι τουριστικοί κατάλογοι, έφτιαξα τους δικούς μου. Και όταν τέλειωσαν και οι 195 χώρες του ΟΗΕ, άρχισα να ανακαλύπτω υπερπόντιες περιοχές ή κρυφές γωνιές του πλανήτη. Το Τοκελάου, το Μανιχίκι και την Πούκα Πούκα. στα βόρεια νησιά Κουκ. Σημεία στον χάρτη που είναι κουκίδες. Χρειάζεαι πέντε ημέρες ταξίδι με πλοίο για να φτάσεις από το ένα νησί στο άλλο. Να μείνεις πέντε ώρες αφού έχεις ταξιδέψει πέντε ημέρες! Όσο για το πλοίο κάνει αυτό το δρομολόγιο μία φορά στα τρία χρόνια. Το φαντάζεστε; Πήγα με Ρωσικό αεροσκάφος Ιλιούσιν ειδικά διαμορφωμένο με παγοπέδιλα στην Ανταρκτική και επισκέφθηκα την αμερικανική βάση Αμούσδεν Σκοτ.

Αξίζει να διαβάσετε ολόκληρη τη συνέντευξη στο iselida.gr

enloutrakio

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button